عمدیه‏ معتقد بودند که اگر مسلمانی مرتکب معصیت و گناهی شود، عقوبت بر او واجب نیست. همچنین می‌گفتند که مومن اگر معصیت کند، معصیتش از روی غفلت و نادانی و اطفای شهوت است که بر او غالب شده نه آنکه بر خلاف امر خدا قدم بردارد که اگر این‌گونه باشد، کافر است[۱]،[۲].

عمدیه
عقیدهاگر مسلمانی مرتکب معصیت و گناهی شود، عقوبت بر او واجب نیست.

پانویس

  1. مشکور محمد جواد؛ فرهنگ فرق اسلامی؛ مشهد، نشر آستان قدس رضوی؛ سال 1372 شمسی؛ ص 337 با ویرایش و اصلاح جملات.
  2. عراقی ابو محمد عثمان؛ الفرق المفترقة بین اهل الزیغ و الزندقة؛ تحقیق یشار قوتلو آى؛ آنکارا، سال 1961 میلادی، ص 81.