محمد شفیق همدم
محمد شفیق همدم (زادهٔ ۱۹۸۱) روزنامه‌نگار، و فعال حقوق بشر اهل افغانستان است. او در سال ۲۰۱۳ نامزد دریافت جایزه صلح نوبل شده بود [۱].
همدم مشاور ارشد ناتو در امور دیپلماسی، مشاور پنتاگون یا وزارت دفاع آمریکا، معاون مشاور ارشد رئیس‌جمهور افغانستان، مشاور صندوق بین‌المللی پول یا ای ایم ایف و اینک در امور مدیریت برنامه‌های امنیت سایبری است.
تحصیلات
آقای همدم در کنار علوم حوزوی تفسیر، حدیث، فقه، عقاید و علوم اسلامی را از علمای اسلامی کشورش آموخت، تحصیلات دانشگاهی را تا مدرک لیسانس را در داخل کشور و تحصیلات عالی اش را در آمریکا و اروپا به پایان رسانید. او در روابط و امنیت بین‌الدولی تخصص خویش را از دانشگاه جورج مارشال در آلمانو مدیریت را از دانشگاه هاروارد در آمریکا و لیسانس حکومت‌داری و امنیت ملی را از انستیتو سیاست جهانی واشنگتن دی سی با درجه عالی بدست آورده است. او در رشتهٔ امنیت سایبری از دانشگاه جورج واشنگتن با درجه عالی فارغ‌التحصیل شد. او به زبان‌های فارسی دری، پشتو، انگلیسی، اردو و عربی تسلط دارد.
سوابق سیاسی
او فعال مدنی و سیاسی و مؤسس چندین نهاد ملی و بین‌المللی به حیطه مبارزه با فساد، دیده‌بان مبارزه با فساد، ائتلاف جهانی زنان علیه فساد و شورای افغانستان و آمریکا است. همدم از سال ۲۰۰۱ تا سال‌های ۲۰۰۴ در نهادی‌های بین‌المللی و مدنی در عرصه‌های ارتقای ظرفیت، مبارزه با فساد، و پروژه‌های خلع سلاح گروه‌های مسلح غیرمسئول ایفای وظیفه نموده و از سال ۲۰۰۴ تا سال ۲۰۱۴ با پیمان آتلانتیک شمالی ناتو در عرصه‌های امنیت، فرهنگ، سیاست و دیپلماسی در سطح مشاور ارشد این پیمان ایفای وظیفه نموده است.
همدم متخصص حکومت‌داری و امنیت ملی است که بیش از یک و نیم دهه بدین جهت در نهادهای ملی و بین‌المللی در آسیا، اروپا و آمریکا مشغول فعالیت است. او فعالیت‌های مدنی و سیاسی‌اش را از ایام دانشجویی آغاز نموده است.
در کنار عضویت در چندین نهادهای ملی و بین‌المللی و عضویت درائتلاف جهانی مبارزه با فساد و عضو مرکز صلح هیروشیما در توکیو است. در حال حاظر در دانشگاه میرلند ایالات متحده آمریکا به عنوان پژوهشگر اشتغال دارد و از قبل از آن معاون مشاورارشد رئیس‌جمهور در امور ملل متحد بوده است.
او به‌جز از سفرهای رسمی و آکادمیک تمام عمرش را در افغانستان سپری نموده و در دها نشست‌های ملی و بین‌المللی در آسیا، اروپا، آفریقا و آمریکا درده‌ها کنفرانس کشورهای هلند، فرانسه، بلژیک، لندن، شیکاگو، کنفرانس دوم بن و در ده‌ها کنفرانس روسای کشورهای عضو ناتو، کنفرانس‌های وزرای دفاع، خارجه کشورهای عضو ناتو به نمایندگی از افغانستان شرکت داشته است. او برای دادخواهی و آگاهی سیاسیون در مورد مشکلات افغانستان در پارلمان اتحادیه اروپا، برای اعضای پارلمان کشورهای عضو ناتو، سناتور‌های ایالات‌متحده آمریکا و کمیسیون‌های پارلمان افغانستان نشست‌ها و سخنرانی‌های متعدد داشته است.
آثار
او در حیث یک پژوهشگر و آگاه امور سیاسی و بین‌المللی در مورد اوضاع جاری افغانستان و جهان ده‌ها مقاله نوشته، که مقاله‌ها و مصاحبه‌هایش به زبان‌های دری، پشتو، انگلیسی، عربی، فرانسوی، آلمانی، اسپانیولی، روسی و دیگر زبان‌های بزرگ جهان توسط رسانه‌های معتبر جهان چون واشنگتن پست، دیپلمات، دی حیل، فارن پالیسی اوپن تینک تنک، ژورنال ناتو و دها رسانه‌های معتبر جهان نشر شده است. او نویسنده امورسیاسی روزنامه‌هافینگتن پست بوده و کارشناس امور سیاسی و روابط بین‌المللی با رسانه‌های چون الجزیره، بی بی سی، آزادی، طلوع نیوز، آریانا نیوز، تلویزیون یک و دیگر رسانه بصورت مستمر همکاری داشته است.
ایشان در کنار ده‌ها تقدیرنامه‌ها و جوایز جهانی توسط جامعه آسیا در سال ۲۰۱۲ و نخستین افغان هستند که نامزد جایزه نوبل سال ۲۰۱۳ بودند[۲].