مولوی عبدالکبیر
مولوی عبدالکبیر یکی از رهبران طالبان و عضو تیم مذاکره کنندۀ طالبان با دولت بوده و ریاست دعوت و ارشاد طالبان را نیز بر عهده داشته است.
| مولوی عبدالکبیر | |
|---|---|
 | |
| اطلاعات شخصی | |
| سال تولد | 1963 م، ۱۳۴۱ ش، ۱۳۸۲ ق |
| فعالیت‌ها |
|
بیوگرافی
مولوی عبدالکبیر ۵۷ سال سن دارد و از قوم پشتون‌های زدران است. او اصالتا از ولایت شرقی پکتیا است؛ اما سال‌ها در ولایت شمالی بغلان زندگی کرده و زمین و ملک پدری فراوانی در این منطقه هم دارد.
عبدالکبیر در دوران جهاد افغانستان علیه شوروی سابق نام چندان آشنایی نبود و یک مجاهد عادی به شمار می‌رفت که در مدارس مذهبی درس می‌خواند. اما با خروج نیروهای قشون سرخ و پیروزی مجاهدین بر کابل و بعد آغاز جنگ‌های داخلی عضو گروه طالبان شد.
مناصب پیش از حمله آمریکا به افغانستان
او توانست اعتماد ملا محمد عمر بنیان‌گذار طالبان را به دست آورد و والی ولایت بزرگ ننگرهار در شرق کشور شود. با تصرف کابل مولوی عبدالکبیر به معاونت شورای وزیران یا نخست‌وزیری طالبان در بخش اقتصادی رسید که گاهی در نبود ملاربانی سرپرستی نخست‌وزیری را نیز انجام می‌داد.
حکومت آقای کبیر و رفقای طالبانش خیلی طول نکشید. القاعده که در افغانستان ریشه دوانده بود؛ حملاتی را در خاک آمریکا سازماندهی و اجرا کرد و پای نظامیان آمریکایی به جنگ افغانستان کشیده شد. با سرنگونی رژیم طالبان مولوی عبدالکبیر نیز مانند دیگر جنگجویان و فرماندهان طالبان فرار کرد و به خاک پاکستان پناه برد.
مناصب پس از حمله آمریکا به افغانستان
مولوی عبدالکبیر به عنوان رییس شورای پیشاور که بعد از کویته بزرگ‌ترین شورای طالبان بود گماشته شد تا جنگ علیه دولت افغانستان مورد حمایت آمریکا را عمدتا در مناطق شرقی این کشور مدیریت کند. او عملا ریاست بخش شرقی طالبان را تا زمان ادغام شبکه حقانی در گروه طالبان به عهده داشت. او نیز مانند بسیاری از سران طالبان، طرح‌های تروریستی خود را در داخل افغانستان پیاده کرد. طالبان تشکیلات جدیدی ایجاد کردند و شوراهای رهبری کویته، پیشاور و وزیرستان شکل گرفت که به صورت هماهنگ کار می‌کردند.
برخی فعالیت‌ها
افراد تحت فرماندهی مولوی کبیر – طی بیست سال گذشته در افغانستان – دست به حملات پیچیده و خونینی زده‌اند. سازمان ملل متحد که تاکنون مولوی کبیر را در فهرست سیاه خود دارد؛ او را به بمب‌گذاری سال ۲۰۰۷ در میان نمایندگان مجلس افغانستان در جریان سفرشان به ولایت شمالی بغلان متهم می‌کند. در این انفجار دست‌کم ۷۵ نفر از جمله ۵۹ کودک و سیدمصطفا کاظمی، از رهبران سیاسی برجسته افغانستان، کشته شدند.
علاوه بر آن؛ سازمان ملل متحد او را متهم به جمع‌آوری مالیات از قاچاقچیان مواد مخدر می‌کند.
به نظر می‌رسد با رشد شبکه حقانی و ادغام آن در گروه طالبان، جایگاه مولوی عبدالکبیر از یک فرمانده نظامی فعال به یک رهبر نظریه‌پرداز و مبلغ طالبان تغییر کرد. صفحه رسمی طالبان از او به عنوان «عضو شورای رهبری و رییس کمیسیون دعوت» یاد می‌کند که کارش تبلیغ برای جلب و جذب در گروه طالبان است.
بر اساس گزارش‌ها؛ مولوی کبیر یک بار در سال ۲۰۱۰ نیز به صلح با حامد کرزی، رییس‌جمهور پیشین کشور، تمایل نشان داده بود.
خبرگزاری آسوشیتدپرس از قول مقام‌های افغانستانی و غربی نوشته است که مولوی عبدالکبیر همراه با معاون پیشین والی ننگرهار و انورالحق مجاهد – فرمانده مناطق شرقی – که به فرار بن لادن از کوه‌های منطقه “تورا بورا” در سال ۲۰۰۱ کمک کرده بود از پیشاور بالگرد به کابل سفر کرده و درباره دست کشیدن از خشونت با حامد کرزی گفت‌وگو کرد. اما این تلاش‌ها نتیجه نداد.