۲۱۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۴: | خط ۴: | ||
ترکیه، کشوری است که موقعیت جغرافیایی منحصر به فردی داشته و بخشی از آن در [[آسیا]] و بخشی دیگر در [[اروپا]] قرار دارد. این کشور در طول تاریخ خود به عنوان مانع و پل ارتباطی بین دو قاره عمل کرده است. کشور ترکیه در منطقه خاورمیانه و در شرق دریای مدیترانه واقع شده است. این کشور در تقاطع شبه جریزه بالکان و قفقاز قرار گرفته است. ترکیه از نظر وسعت سرزمین و جمعیت در بین کشورهای بزرگ و پر جمعیت منطقه قرار دارد و مساحت زمین آن از هر کشور اروپایی بیشتر است. بخش عمده ای از خاک این کشور که در آسیا واقع شده است، شامل شبه جزیره مستطیلی شکل آسیای صغیر است که به آناتولی (آنادولو) معروف بوده و در شرق آن، بخشی از یک منطقه کوهستانی که به عنوان کوهستان ارمنستان شناخته می شود، قرار دارد. بخش کوچک تر این کشور نیز که تراکیه (تراکیا) نام داشته و در قسمت جنوب شرقی اروپا واقع شده است، بازمانده کوچکی از یک امپراتوری بزرگ است که روزگاری در بیشتر مناطق بالکان گسترش یافته بود. | ترکیه، کشوری است که موقعیت جغرافیایی منحصر به فردی داشته و بخشی از آن در [[آسیا]] و بخشی دیگر در [[اروپا]] قرار دارد. این کشور در طول تاریخ خود به عنوان مانع و پل ارتباطی بین دو قاره عمل کرده است. کشور ترکیه در منطقه خاورمیانه و در شرق دریای مدیترانه واقع شده است. این کشور در تقاطع شبه جریزه بالکان و قفقاز قرار گرفته است. ترکیه از نظر وسعت سرزمین و جمعیت در بین کشورهای بزرگ و پر جمعیت منطقه قرار دارد و مساحت زمین آن از هر کشور اروپایی بیشتر است. بخش عمده ای از خاک این کشور که در آسیا واقع شده است، شامل شبه جزیره مستطیلی شکل آسیای صغیر است که به آناتولی (آنادولو) معروف بوده و در شرق آن، بخشی از یک منطقه کوهستانی که به عنوان کوهستان ارمنستان شناخته می شود، قرار دارد. بخش کوچک تر این کشور نیز که تراکیه (تراکیا) نام داشته و در قسمت جنوب شرقی اروپا واقع شده است، بازمانده کوچکی از یک امپراتوری بزرگ است که روزگاری در بیشتر مناطق بالکان گسترش یافته بود. | ||
ترکیه از شمال به دریای سیاه، از شمال شرقی به گرجستان و ارمنستان، از شرق به آذربایجان و ایران، از جنوب شرقی به عراق و سوریه و از جنوب غربی و غرب به دریای مدیترانه و دریای اژه محدود می شود. پایتخت ترکیه آنکارا است. | ترکیه از شمال به دریای سیاه، از شمال شرقی به گرجستان و ارمنستان، از شرق به آذربایجان و ایران، از جنوب شرقی به عراق و سوریه و از جنوب غربی و غرب به دریای مدیترانه و دریای اژه محدود می شود. پایتخت ترکیه آنکارا است. | ||
=بزرگ ترین شهرهای ترکیه= | =بزرگ ترین شهرهای ترکیه= | ||
بزرگ ترین شهرهای این کشور به ترتیب استانبول به عنوان بزرگ ترین شهر و بندر دریایی، آنکارا، ازمیر، بورسا، آدانا، غازی، عینتاب، آنتالیا، قونیه و قیصریه نام دارند؛ کشور ترکیه نیز مانند کشورهای غربی بوده و شهرهای بزرگ آن دارای ناحیه تجاری هستند. همچنین این شهرها پارک های ملی و شهری زیادی دارند. | بزرگ ترین شهرهای این کشور به ترتیب استانبول به عنوان بزرگ ترین شهر و بندر دریایی، آنکارا، ازمیر، بورسا، آدانا، غازی، عینتاب، آنتالیا، قونیه و قیصریه نام دارند؛ کشور ترکیه نیز مانند کشورهای غربی بوده و شهرهای بزرگ آن دارای ناحیه تجاری هستند. همچنین این شهرها پارک های ملی و شهری زیادی دارند. | ||
خط ۶۴: | خط ۶۶: | ||
= احزاب کرد ترکیه== | |||
=== حزب صلح و دمکراسی(BDP) به رهبری صلاحالدین دمیرتاش و گلتن کشاناک=== | |||
این حزب در ماه می 2008 میلادی تاسیس شد. با انحلال حزب جامعه دمکراتیک به رهبری احمد ترک، 19 نفر از نمایندگان مجلس این حزب که محکومیت سیاسی دریافت نکردند. به حزب صلح و دمکراسی پیوستند. اواخر سال 2009 میلادی در مراسمی 94 نفر از 98 شهردار حزب جامعه دمکراتیک به حزب صلح و دمکراسی پیوستند. اولین کنگره بزرگ حزب در تاریخ 1/2/2010 میلادی در آنکارا برگزار گردید. و صلاحالدین دمیرتاش برادر نورالدین دمیرتاش، دبیر کل سابق حزب جامعه دمکراتیک به عنوان دبیر کل حزب صلح و دمکراسی انتخاب گردید. | |||
حزب صلح و دمکراسی نیز همانند احزاب سلف خود، دمکراتیک خلق، حزب خلق دمکراتیک،حزب دسترنج خلق و دمکراسی ارتباط ویژهای با پ.ک.ک و شخص عبدالله اوجالان داشته و به تعبیری به عنوان شاخه سیاسی پ.ک.ک عمل میکنند. حزب با وساطت وکلاء توسط شخص عبدالله اوجالان اداره میشود. این احزاب به دنبال به رسمیت شناساندن موجودیت اکراد و احقاق حقوق آنها در چهارچوب قانون اساسی هستند. ولی همواره از سوی لاییکها به تجزیهطلبی و ارتباط با پ.ک.ک متهم شده و توسط دستگاه قضایی محاکمه و منحل شدهاند. حزب صلح و دمکراسی در مقطع فعلی بزرگترین حزب قانونی مدافع حقوق میلیونها کرد ترکیه شناخته میشود. و دارای نفوذ اجتماعی زیادی در مناطق کردنشین ترکیهاست. | |||
این حزب بطور اصولی جزء احزاب منطقهای تلقی گردیده و عمدتاً در مناطق کردنشین و استانبول (به دلیل وجود مهاجرین کرد در این شهر) جایگاه مردمی داشته و به عنوان حزب سراسری به شمار نمیرود. این حزب با اتخاذ تاکتیک حضور مستقل نمایندگان توانسته است دارای 36 کرسی پارلمانی در مجلس ملی ترکیهگردد. افزایش 9 پلهای تعداد کرسیهای اکراد در انتخابات سال 2011 میلادی و کسب بیش از دو میلیون و 859 هزار رای نشان از اقبال بیشتر مردم کُرد ترکیه به این حزب دارد که طرفدار حل مسالمتآمیز مسائل کُرد و ترک در ترکیه است حزب صلح و دموکراسی موفقیتهای خوبی در کسب کرسیهای مجلس ترکیه داشته است و توانسته صدای اکراد را به گوش ملت ترکیه و جهانیان برساند و تجربه ایجاد فاز سیاسی پ.ک.ک کارآمد بوده است. این حزب علاوه بر داشتن دفتر نمایندگی در آمریکا اکثر فعالیتهای برون مرزی خود را از دفاتر خود در کشورهای اروپایی هدایت میکند. با برخی احزاب اروپایی به خصوص احزاب چپ ارتباط تنگاتنگی دارد. | |||
=== حزب حق و آزادی (HAKPAR) به رهبری کمال بورکای و دارای مشی سوسیالیستی=== | |||
این حزب به رهبری عبدالملک فرات تاسیس شده است وی نوه شیخ سعید مبارز مشهور کردستان ترکیه میباشد. این حزب همواره منتقد سیاستهای دولت ترکیه میباشد و از نظر عبدالملک مشکل اکراد ترکیه قانون اساسی ۱۹۴۲ میلادی میباشد. پس از پذیرش مساله کردها توسط اردوغان نخست وزیر ترکیه این جریان از ایده اردوغان حمایت کرد. این حزب اعتقاد دارد که پ.ک.ک توسط سرویسهای اطلاعاتی ترکیه جهت سرکوب کردها تاسیس شده و پشتیبان اصلی پ.ک.ک سرویسهای اطلاعاتی ترکیه میباشند. این حزب با انتخاب کمال بورکاری به دبیرکلی خود، فعالتر از گذشته گردیده است. بورکای بعد از بازگشت از تبعید، در اظهارات خود رویه انتقادی نسبت به پ.ک.ک و حزب کردی صلح و دموکراسی را در پیش گرفته و به همین خاطر از سوی مراد کاراییلان رئیس کمیته اجرایی پ.ک.ک در قندیل به خیانت متهم شده است. | |||
=== حزب اسلامگرای مطالبهی آزاد (HUDAPAR) به رهبری زکریا یاپیجی اوغلو=== | |||
با وقوع انقلاب اسلامی ایران جریان اسلامگرای کردی در مناطق کردنشین ظهور پیدا کرد و توانست در میان اقشار مذهبی جایگاه مناسبی کسب کند و خط فکری اوجالان و حزبش را بطور جدی تهدید کند. ریشهی شکلگیری گروههای اسلامگرای کردی در ترکیه به سال 1979 میلادی؛ زمانی که «حسین ولیاوغلو» دفتر علم را تأسیس کرد، باز میگردد. این دفتر، محلی شد. تا جوانان اسلامگرای کرد در آن جمع شده و جنبشی موسوم به «علمجی» یعنی اهل علم را در شهر باتمان ترکیه سازماندهی کنند. دفتر دیگری به نام منزل نیز با همین خصوصیات توسط فیدان گونگور تاسیس شده بود. این دو دفتر بعدها با هم ادغام و یک جریان اسلامی کرد به مسئولیت 4 عضو ارشد این دو دفتر به نامهای «منصور گوزل»، «فیدانگونگور»، «حسین ولیاوغلو» و «عبدالله دالار» به وجود آمد. پس از مدت کوتاهی نفوذ این گروه در شهرهای مناطق جنوب و جنوبشرقی ترکیه افزایش چشمگیری یافت و متعاقب این شهرت، این گروه جریانهای سیاسی، عقیدتی به نامهای «الفجر، التوحید، جیشالله، جنبش مردمی اسلامی و اتحادیهی متدینین ملی کردستان» را نیز تاسیس و و به افکار عمومی معرفی کرد. با نقل مکان حسین ولیاوغلو به شهر دیاربکر در اواخر دههی 1980 میلادی این گروه به حزبالله ترکیه شهرت یافت و به یک جنبش تودهای کرد تبدیل گردید. این گروه با افکار راست افراطی به سرعت توانست در میان برخی از نیروهای مقابل جریانهای چپ کردستان ترکیه جای خود را باز کند | |||
اواخر دههی 1990 میلادی با افزایش رو به رشد نفوذ این گروه در ترکیه، فشار نیروهای امنیتی این کشور علیه این گروه افزایش شدیدی یافت و موجب دستگیری اعضای این گروه در جنوبشرقی ترکیه گردید. در ژوئن 1999 میلادی ولیاوغلو به استانبول نقل مکان کرد و در 17 ژانویهی 2000 میلادی در حملهی پلیس ترکیه به یکی از منازل گروه در محله بیکوز شهر استانبول، کشته شد. در این عملیات آرشیو گروه به دست نیروهای امنیتی و پلیس افتاد. عدهای از صاحبنظران معتقدند شاخهای از این گروه که مورد نفوذ موساد قرار گرفته بود. برای تخریب وجهه مثبت حزبالله لبنان و ایران در افکار عمومی ترکیه، با استفاده از عناصر این گروه و ارتکاب اعمال جنایتکارانه مسلحانه، مثل ترور برخی شخصیتهای مذهبی و موجه جامعه ترکیه که به هیچیک از جناحهای سیاسی داخلی و قدرتهای خارجی وابستگی نداشتند، و دفن جنازههای آنها در زیرزمین خانههای استیجاری خود، توانستند. نام حزبالله را نزد بسیاری از شخصیتهای سیاسی، مذهبی، اجتماعی و افکار عمومی ترکیه خدشهدار کنند.<br> | |||
عدهای دیگر معتقدند سرویس اطلاعاتی ترکیه (میت) به بخشی از این گروه نفوذ و از آن برای مقابله با جریانهای چپ کردی وابسته به پ.ک.ک و شخص عبدالله اوجلان استفاده میکرد. اما در ادامه کنترل این شاخه از دست میت خارج و هدایت آن در اختیار افراد مافیای تحت نظر سیاستمداران و سرمایهداران قرار گرفت که از آن برای تسویه حسابهای داخلی استفاده کردند. | |||
این گروه از سال 2002 میلادی، فعالیتهایش را در قالب جنبش مستضعفان(مستضعفلر) در میان اکراد ترکیه و اروپا به ویژه در آلمان، هلند، سوئیس و اتریش افزایش داده، و علاوه بر ساخت مساجد و تشکیل شبکههای اجتماعی در بین اکراد مسلمان، برای کسب منابع مالی نیز در اروپا فعالیت میکند. این جنبش، شهرت خود را مدیون برگزاری جشنهای باشکوه مردمی به مناسبتهای دینی به ویژه میلاد رسولاکرم(ص) در شهرهای کردی است. | |||
جریان اسلامگرای کردی منتسب به این گروه بعد از انحلال جنبش مستضعفان حزبی با عنوان حزب دعوای آزاد (حزب دعوا پارتیسی) را در سال 2012 میلادی تاسیس کرد. این حزب با تکیه بر مبانی اسلامی به دنبال آن است که نشان دهد مکاتب کمالیسم و آپوئیسم به نجات کردها منجر نخواهد شد. از چهرههای شناخته شده این حزب، حسین یلماز، وکیل مدافع اعضای بازداشت شده حزبالله و سعید شاهین، سخنگو و رییس شعبه استانبول جنبش مستضعفان میباشند. اگرچه وابستگی این حزب به لحاظ تشکیلاتی به حزبالله، که در لیست گروههای تروریستی دولت ترکیه قرار دارد، از سوی رهبران این جریان رد میشود. اما آنان انکار نمیکنند که ممکن است. به علت ماهیت ایدئولوژیک حزب، اشتراکاتی با حزبالله در ادبیات و اهداف داشته باشند. رهبران این حزب معتقدند انتساب این حزب به حزبالله و یادآوری مسایل گذشته یک تلاش هدفمند تبلیغاتی برای مبارزه با حزب مذکور میباشد. | |||
== حزب دمکراتیک خلق (DHP) به رهبری ارتوغرول کورکچو و صباحت تونجل=== | |||
حزب دمکراتیک خلق (دهاپ): این حزب به عنوان ادامه دهنده راه حزب خلق دمکراتیک (هادپ) و پس از منحل شدن احزاب دسترنج خلق و دموکراسی ایجاد گردید. دهاپ یکی از بزرگترین احزاب قانونی مدافع حقوق میلیونها کرد در ترکیه بود. که دارای نفوذ زیادی در مناطق کردنشین ترکیه بود | |||
این حزب در انتخابات پارلمانی ۱۹۹۹ میلادی شعار خود را پایان دادن به درگیری با شورشیان کرد انتخاب کرده بود و توانست 4/8 درصد آراء را بدست آورد ولی از راهیابی به پارلمان بازماند. دهاپ بدنبال به رسمیت شناخته شدن حقوق و موجودیت کردها در چارچوب قانون اساسی ترکیه بود. ولی از طرف لائیکها به تجزیهطلبی متهم گردید. لائیکها دهاپ را بازوی سیاسی پ.ک.ک میدانستند. دهاپ همواره دولت و پ.ک.ک را به اتخاذ روشهای مسالمتآمیز برای حل بحران دعوت میکرد. از لحاظ فرهنگی دهاپ معتقد بود که هرگونه مانع سیاسی، اقتصادی در زمینه آزادی، فرهنگ، هنر و ادبیات باید برداشته شود. این حزب بارها تاکید کرده بود که یک حزب صرفا کردی نیست و مشکلات کردها و ترکها باید با هم حل گردد. دهاپ در سال ۲۰۰۵ میلادی با تشکیل حزب حرکت جامعه دمکراتیک به این جریان پیوست. | |||
=زبان و قومیت های مختلف ترکیه= | =زبان و قومیت های مختلف ترکیه= | ||
خط ۷۲: | خط ۱۰۳: | ||
=قومیت های مختلف ترکیه= | =قومیت های مختلف ترکیه= | ||
ترکهای ترکیه | ==ترکهای ترکیه== | ||
ترک های آناتولی شاخه ای از مردمان ترک هستند که در کشور خاورمیانه نظیر ترکیه، عراق، سوریه، کشورهای بالکان نظیر اتریش، بلغارستان، بلژیک، قبرس، جمهوری ترک قبرس شمالی، در کشورهای اروپایی نظیر آلمان، فرانسه، هلند، بریتانیا و کشورهای آفریقایی نظیر الجزایر، تونس زندگی میکنند و بیشترشان از اهل سنت هستند.ین قوم حدود ۸۰ درصد از جمعیت ترکیه را تشکیل میدهند. | ترک های آناتولی شاخه ای از مردمان ترک هستند که در کشور خاورمیانه نظیر ترکیه، عراق، سوریه، کشورهای بالکان نظیر اتریش، بلغارستان، بلژیک، قبرس، جمهوری ترک قبرس شمالی، در کشورهای اروپایی نظیر آلمان، فرانسه، هلند، بریتانیا و کشورهای آفریقایی نظیر الجزایر، تونس زندگی میکنند و بیشترشان از اهل سنت هستند.ین قوم حدود ۸۰ درصد از جمعیت ترکیه را تشکیل میدهند. | ||
ترکهای آذری | ==ترکهای آذری== | ||
گروهی از ترک های آذربایجانی که اصطلاحا و به غلط آذری نامیده می شوند و از اقوام ساکن در ترکیه با جمعیت ۵۳۰٬۰۰۰ نفری هستند، و شامل دو دسته میشوند؛ گروه اول افراد بومی ترکیه هستند که در مرزهای همجوار با جمهوری آذربایجان و ایران سکونت دارند. گروه دوم مهاجران، تاجران، دانشجویان و پناهندگان سیاسی هستند که عمدتاً از کشورهایی نظیر ایران و جمهوری آذربایجان به ترکیه کوچ کردهاند. | گروهی از ترک های آذربایجانی که اصطلاحا و به غلط آذری نامیده می شوند و از اقوام ساکن در ترکیه با جمعیت ۵۳۰٬۰۰۰ نفری هستند، و شامل دو دسته میشوند؛ گروه اول افراد بومی ترکیه هستند که در مرزهای همجوار با جمهوری آذربایجان و ایران سکونت دارند. گروه دوم مهاجران، تاجران، دانشجویان و پناهندگان سیاسی هستند که عمدتاً از کشورهایی نظیر ایران و جمهوری آذربایجان به ترکیه کوچ کردهاند. | ||
ترکهای آفریقاییتبار | ==ترکهای آفریقاییتبار== | ||
ترکهای افریقاییتبار یا آفرو ترکها، مردمانی با نژاد آفریقایی در ترکیه هستند. ترک آفریقایی واژهای تازه است و در اصطلاح در ترکیه به این مردم عرب یا زنجی گفته میشود. چندین سده پیش برخی از | ترکهای افریقاییتبار یا آفرو ترکها، مردمانی با نژاد آفریقایی در ترکیه هستند. ترک آفریقایی واژهای تازه است و در اصطلاح در ترکیه به این مردم عرب یا زنجی گفته میشود. چندین سده پیش برخی از | ||
خط ۸۹: | خط ۱۲۰: | ||
ترکهای مهاجر از آسیای مرکزی | ==ترکهای مهاجر از آسیای مرکزی== | ||
ترکمن ها و ازبک ها و قزقیزها و قزاقها از ترکهایی هستند که در ترکیه به تحصیل یا کار یا تجارت مشغولند . این دسته از ترکها به دلیل نداشتن مشکل زبان و نزدیکی آداب و سنن اصیل ترکی او احساس زازا گروهی از کردها هستند که عمدتاً در آناتولی شرقی، در ناحیه تونجلیچ میان ارزنجان در شمال و مرادسو در جنوب و در شرقیترین بخش ناحیه تاریخی ارمنستان زندگی میکنند. آنها همچنین در بینگول، موش، و استان بدلیس و اطراف دیاربکر، سیورک و سیواس یافت میشوند. تقریباً تمام زازاها خود را کرد میدانند. حدود سیصدهزار زاز در اروپای غربی زندگی میکنند که بعضاً پناهندگان سیاسی هستند. جمعیت آنها در حال حاضر نامشخص است اما به طور حدودی ۳ تا ۴ میلیون نفر برآورد میشود.نزدیکی با ترکهای سایر نقاط جهان ترکیه را به عنوان کشور محل سکونت و اقامت خود انتخاب می کنند. | ترکمن ها و ازبک ها و قزقیزها و قزاقها از ترکهایی هستند که در ترکیه به تحصیل یا کار یا تجارت مشغولند . این دسته از ترکها به دلیل نداشتن مشکل زبان و نزدیکی آداب و سنن اصیل ترکی او احساس زازا گروهی از کردها هستند که عمدتاً در آناتولی شرقی، در ناحیه تونجلیچ میان ارزنجان در شمال و مرادسو در جنوب و در شرقیترین بخش ناحیه تاریخی ارمنستان زندگی میکنند. آنها همچنین در بینگول، موش، و استان بدلیس و اطراف دیاربکر، سیورک و سیواس یافت میشوند. تقریباً تمام زازاها خود را کرد میدانند. حدود سیصدهزار زاز در اروپای غربی زندگی میکنند که بعضاً پناهندگان سیاسی هستند. جمعیت آنها در حال حاضر نامشخص است اما به طور حدودی ۳ تا ۴ میلیون نفر برآورد میشود.نزدیکی با ترکهای سایر نقاط جهان ترکیه را به عنوان کشور محل سکونت و اقامت خود انتخاب می کنند. | ||
=کردهای ترکیه= | =کردهای ترکیه= | ||
خط ۱۵۹: | خط ۱۹۱: | ||
=فرهنگ= | =فرهنگ ترکیه= | ||
از نظر فرهنگی نیز مانند بسیاری از جنبه های دیگر، ترکیه بین شرق و غرب قرار دارد و بخشی از عناصر فرهنگی هر دو را در خود گنجانده و ترکیب منحصر به فردی را ارائه می دهد. جمهوری ترکیه دارای نشانه هایی از تمدن های اروپای کلاسیک و خاورمیانه اسلامی می باشد. از جمله آثار تاریخی و باستانی که توسط سازمان یونسکو نیز به عنوان میراث جهانی ثبت رسیده است می توان به مناطق تاریخی استانبول، شهر تاریخی پاموکالا، شهر کاپادوکیا و مسجد ایا صوفیه اشاره کرد. | از نظر فرهنگی نیز مانند بسیاری از جنبه های دیگر، ترکیه بین شرق و غرب قرار دارد و بخشی از عناصر فرهنگی هر دو را در خود گنجانده و ترکیب منحصر به فردی را ارائه می دهد. جمهوری ترکیه دارای نشانه هایی از تمدن های اروپای کلاسیک و خاورمیانه اسلامی می باشد. از جمله آثار تاریخی و باستانی که توسط سازمان یونسکو نیز به عنوان میراث جهانی ثبت رسیده است می توان به مناطق تاریخی استانبول، شهر تاریخی پاموکالا، شهر کاپادوکیا و مسجد ایا صوفیه اشاره کرد. | ||
خط ۱۶۹: | خط ۲۰۱: | ||
بیش از ۹۰ درصد جمعیت ساکن، مسلمان هستند؛ با این وجود، ترکیه کشوری سکولار است. در اصلاحیه قانون اساسی در سال ۱۹۲۸، اسلام به عنوان مذهب رسمی این کشور حذف شد و از آن زمان به بعد بنا بر شعار جدایی دین از سیاست این کشور به عنوان کشوری با دولت و حکومت لائیک ( تفکیک دین از سیاست ) شناخته می شود. این قانون تا به امروز نیز در این کشور اجرا شده است. نیروهای مسلح نیز همواره به اجرای سکولاریسم در ترکیه تاکید داشتند. در همین حال، سکولاریسم قوی ترکیه منجر به مواردی شده است که از نظر برخی ها به عنوان تحمیل در آزادی مذهب تلقی شده است. به عنوان مثال، مدت زمان طولانی است که به سر داشتن روسری در تعدادی از اماکن عمومی ممنوع است. وجود چنین محدودیت هایی در آزادی مذهبی در قرن ۲۱ به ظهور حزب عدالت و توسعه (Adalet ve Kalkınma Partisi; AKP) در این کشور منجر شده است. در همین راستا یک اصلاحیه در قانون اساسی در فوریه ۲۰۰۸ تصویب شد که به زنان اجازه می دهد در پردیس های دانشگاهی روسری بپوشند. | بیش از ۹۰ درصد جمعیت ساکن، مسلمان هستند؛ با این وجود، ترکیه کشوری سکولار است. در اصلاحیه قانون اساسی در سال ۱۹۲۸، اسلام به عنوان مذهب رسمی این کشور حذف شد و از آن زمان به بعد بنا بر شعار جدایی دین از سیاست این کشور به عنوان کشوری با دولت و حکومت لائیک ( تفکیک دین از سیاست ) شناخته می شود. این قانون تا به امروز نیز در این کشور اجرا شده است. نیروهای مسلح نیز همواره به اجرای سکولاریسم در ترکیه تاکید داشتند. در همین حال، سکولاریسم قوی ترکیه منجر به مواردی شده است که از نظر برخی ها به عنوان تحمیل در آزادی مذهب تلقی شده است. به عنوان مثال، مدت زمان طولانی است که به سر داشتن روسری در تعدادی از اماکن عمومی ممنوع است. وجود چنین محدودیت هایی در آزادی مذهبی در قرن ۲۱ به ظهور حزب عدالت و توسعه (Adalet ve Kalkınma Partisi; AKP) در این کشور منجر شده است. در همین راستا یک اصلاحیه در قانون اساسی در فوریه ۲۰۰۸ تصویب شد که به زنان اجازه می دهد در پردیس های دانشگاهی روسری بپوشند. | ||
علاوه بر اکثریت مسلمان، تعداد کمی از مردم ترکیه نیز یهودی و مسیحی هستند. نزدیک به 0.4 درصد جمعیت ترکیه را غیرمسلمانان تشکیل می دهد در ترکیه 180 هزار و 854 مسیحی و حدود 20 هزار یهودی زندگی می کند. 435 عبادتخانه منجمله کلیساها و کنیسه های صدها ساله وجود دارد. پیروان مسیحیت بین فرقه های ارتدکس یونان، ارتدکس ارمنستان، کاتولیک روم، پروتستان و سایر فرقه ها تقسیم می شوند. | علاوه بر اکثریت مسلمان، تعداد کمی از مردم ترکیه نیز یهودی و مسیحی هستند. نزدیک به 0.4 درصد جمعیت ترکیه را غیرمسلمانان تشکیل می دهد در ترکیه 180 هزار و 854 مسیحی و حدود 20 هزار یهودی زندگی می کند. 435 عبادتخانه منجمله کلیساها و کنیسه های صدها ساله وجود دارد. پیروان مسیحیت بین فرقه های ارتدکس یونان، ارتدکس ارمنستان، کاتولیک روم، پروتستان و سایر فرقه ها تقسیم می شوند. | ||
ویرایش