۸۷٬۹۸۰
ویرایش
آلبانی یگانه کشور مسلمان اروپایی (مقاله) (نمایش مبدأ)
نسخهٔ ۱۵ نوامبر ۲۰۲۲، ساعت ۱۱:۵۸
، ۱۵ نوامبر ۲۰۲۲جایگزینی متن - 'بهره مند' به 'بهره‌مند'
جز (جایگزینی متن - 'عکس العمل' به 'عکس‌العمل') |
جز (جایگزینی متن - 'بهره مند' به 'بهره‌مند') |
||
| خط ۱۰۳: | خط ۱۰۳: | ||
قبل از سال 1967 میلادی، اسلام مذهب رسمی کشور آلبانی بود. انور خوجه رهبر حزب کمونیست آلبانی با اتخاذ سیاست ضد مذهبی و تصویب قانون اساسی جدید در سال 1967 فعالیت‌های دینی و مذهبی در این کشور را ممنوع کرد. <br> | قبل از سال 1967 میلادی، اسلام مذهب رسمی کشور آلبانی بود. انور خوجه رهبر حزب کمونیست آلبانی با اتخاذ سیاست ضد مذهبی و تصویب قانون اساسی جدید در سال 1967 فعالیت‌های دینی و مذهبی در این کشور را ممنوع کرد. <br> | ||
طبق ماده 37 قانون اساسی سال 1967، آلبانی هیچ مذهبی را به رسمیت نمی شناخت واز تبلیغات ملحدانه حمایت می‌کرد؛ بدین سبب، کلیه پیروان ادیان هیچ گونه حقی برای برپایی مراسم مذهبی نداشتند. کمونیست‌ها کتاب‌های مذهبی و دینی را از بین می‌بردند. زمان سلطه کمونیست‌ها خواندن قرآن در سراسر کشور ممنوع بود. <br> | طبق ماده 37 قانون اساسی سال 1967، آلبانی هیچ مذهبی را به رسمیت نمی شناخت واز تبلیغات ملحدانه حمایت می‌کرد؛ بدین سبب، کلیه پیروان ادیان هیچ گونه حقی برای برپایی مراسم مذهبی نداشتند. کمونیست‌ها کتاب‌های مذهبی و دینی را از بین می‌بردند. زمان سلطه کمونیست‌ها خواندن قرآن در سراسر کشور ممنوع بود. <br> | ||
از سال 1990 در پی تحولات سیاسی اجتماعی در آلبانی و برقراری آزادی نسبی سیاسی - مذهبی، دولت تیرانا کوشید از حضور گروه‌های مذهبی گوناگون مسلمان و مسیحی در امر بازسازی و توسعه اقتصادی آلبانی | از سال 1990 در پی تحولات سیاسی اجتماعی در آلبانی و برقراری آزادی نسبی سیاسی - مذهبی، دولت تیرانا کوشید از حضور گروه‌های مذهبی گوناگون مسلمان و مسیحی در امر بازسازی و توسعه اقتصادی آلبانی بهره‌مند شوند؛ پس موضع دولت آلبانی را باید جدا از این تحلیل کرد. آنچه این کشور به دشت به آن نیاز دارد، کمک‌های اقتصادی و مالی است که رهبران این کشور در صحنه سیاست خارجی در جستوجوی کسب منابع مالی برای تأمین این نیازها هستند.<br> | ||
آقای سالی بریشا رئیس جمهوری آلبانی با آگاهی و شناخت از عدم تمایل افکار عمومی داخلی و نیز مخالفت احزاب و گروه‌های سیاسی، به طور رسمی کشورش را به جرگه کشورهای اسلامی و به عضویت سازمان کنفرانس اسلامی درآورد. این اقدام دولت آلبانی به منظور کسب حمایت سیاسی از کشورهای اسلامی در زمینه بحران کوزوو و نیز جذب دلارهای نفتی کشورهای اسلامی بهویژه کشورهای عربی حوزه خلیج فارس برای بازسازی کشورش صورت گرفت؛ اما موفق نشد به کلیه اهداف اقتصادی اش دست یابد.برای اطلاع بیشتر و نیز اهداف به عضویت در آمدن آلبانی، به سازمان کنفرانس اسلامی، <ref>ر.ک: «آخرین تحوّلات آلبانی»، وزارت امور خارجه، مهرماه سال 1371.</ref><br> | آقای سالی بریشا رئیس جمهوری آلبانی با آگاهی و شناخت از عدم تمایل افکار عمومی داخلی و نیز مخالفت احزاب و گروه‌های سیاسی، به طور رسمی کشورش را به جرگه کشورهای اسلامی و به عضویت سازمان کنفرانس اسلامی درآورد. این اقدام دولت آلبانی به منظور کسب حمایت سیاسی از کشورهای اسلامی در زمینه بحران کوزوو و نیز جذب دلارهای نفتی کشورهای اسلامی بهویژه کشورهای عربی حوزه خلیج فارس برای بازسازی کشورش صورت گرفت؛ اما موفق نشد به کلیه اهداف اقتصادی اش دست یابد.برای اطلاع بیشتر و نیز اهداف به عضویت در آمدن آلبانی، به سازمان کنفرانس اسلامی، <ref>ر.ک: «آخرین تحوّلات آلبانی»، وزارت امور خارجه، مهرماه سال 1371.</ref><br> | ||
دولت آلبانی، عضویت در سازمان کنفرانس اسلامی را کامیابی سیاسی تلقّی کرد. مقام‌های دولت آلبانی معتقدند که عضویت در سازمان کنفرانس اسلامی نه تنها در تأمین مالی طرح‌های صنعتی کشور از طریق بانک توسعه اسلامی را فراهم آورد، بلکه حمایت سیاسی سازمان در قبال موضوع اقلیت آلبانی تبار در کوزوو را به دنبال خواهد داشت. تصمیم دولت آلبانی در عضویت سازمان کنفرانس اسلامی نه تنها اقدام راهبردی در جهت وضعیت بد اقتصادی کشور تعبیر می‌شود، بلکه خود مانور جغرافیای سیاسی در افزایش حمایت بین‌المللی موضع آلبانی در صورت رویارویی‌های بیشتر در یوگسلاوی پیشین است.<br> | دولت آلبانی، عضویت در سازمان کنفرانس اسلامی را کامیابی سیاسی تلقّی کرد. مقام‌های دولت آلبانی معتقدند که عضویت در سازمان کنفرانس اسلامی نه تنها در تأمین مالی طرح‌های صنعتی کشور از طریق بانک توسعه اسلامی را فراهم آورد، بلکه حمایت سیاسی سازمان در قبال موضوع اقلیت آلبانی تبار در کوزوو را به دنبال خواهد داشت. تصمیم دولت آلبانی در عضویت سازمان کنفرانس اسلامی نه تنها اقدام راهبردی در جهت وضعیت بد اقتصادی کشور تعبیر می‌شود، بلکه خود مانور جغرافیای سیاسی در افزایش حمایت بین‌المللی موضع آلبانی در صورت رویارویی‌های بیشتر در یوگسلاوی پیشین است.<br> | ||