علی بن سعید کوفی: تفاوت میان نسخه‌ها

احمد بن علی بن سعید كوفی، (000 – حدود 370ق) ابوالحسین. نام او در منابع «احمد بن محمد بن علی كوفی» نیز ذكر شده است. استاد «سید مرتضی علم الهدی»(م436ق) بوده است. در محضر «محمد بن یعقوب كلینی»(م329ق) كتاب كافی را فرا گرفت تا این‌كه خود در نقل حدیث به مقام استادی رسید.

احمد بن علی بن سعید كوفی، ابوالحسین. نام او در منابع «احمد بن محمد بن علی كوفی» نیز ذكر شده است. در این‌صورت «علی» جدش خواهد بود نه پدرش. از تاریخ ولادت و وفات او اطلاعی در دست نیست اما می‏‌توان حدس زد وفات او بعد از نیمه دوم سده چهارم اتفاق افتاده است، زیرا وی استاد «سید مرتضی علم الهدی»(م436ق) بوده است. بنابراین با توجه به ولادت سیدمرتضی كه در 355هجری روی داده است وی می‏‌بایست سال‏‌های زیادی بعد از تولد سید در قید حیات بوده باشد تا امكان شاگردی سید نزد او وجود داشته باشد. پس می‌‏توان وفات او را حداقل حدود 370هجری هنگامی كه سید پانزده ساله بود، تخمین زد.  

به هر صورت وی در كوفه پرورش یافت و پس از آن به بغداد آمد و در محضر «محمد بن یعقوب كلینی»(م329ق) كتاب كافی را فرا گرفت تا این‌كه خود در نقل حدیث به مقام استادی رسید. وی از طبقه «احمد بن ابراهیم» معروف به «ابن ابی رافع صیمری»(م.ح385ق) و «احمد بن احمد كاتب كوفی»(م.ب380ق) است كه با هم نزد «ثقه الاسلام كلینی» كتاب كافی را آموخته‏‌اند. ظاهراً مدت اقامت او در بغداد طولانی بوده است حتی احتمال این‌كه وی تا آخر عمر در آنجا می‌‏زیسته بعید به نظر نمی‌‏رسد، زیرا سیدمرتضی كه در زمان نوجوانی نزد او شاگردی نموده، در بغداد اقامت داشته است. وی در منابع رجالی به طور كامل تأیید نشده است اما چون ابن ‏داود نام او را در بخش نخست رجال خود ذكر كرده است می‏‌توان به حسن حال او پی برد. وی دارای اثر تألیفی نبوده است.

در محضر محمد بن یعقوب كلینی(م329ق) كتاب كافی را فرا گرفت تا این‌كه خود در نقل حدیث به مقام استادی رسید.

سید مرتضی علم الهدی در زمان نوجوانی نزد او شاگردی نموده، در بغداد اقامت داشته است.