احمد بن مصطفی علاوی: تفاوت میان نسخه‌ها

جز
بدون خلاصۀ ویرایش
جزبدون خلاصۀ ویرایش
خط ۱۸: خط ۱۸:
|}
|}
</div>
</div>
'''شیخ ابوالعباس احمد بن مصطفی بن العلاوی''' معروف به العلوی مستغانمی در شهر مستغانم کشور [[الجزائر]] متولد شد و در آنجا درگذشت. وی مؤسسه نظم علوی و روزنامه البلاغ را تأسیس کرد.
'''شیخ ابوالعباس احمد بن مصطفی بن العلاوی''' معروف به العلوی مستغانمی در شهر مستغانم کشور [[الجزائر]] به دنیا آمد. وی مؤسسه نظم علوی و روزنامه البلاغ را تأسیس کرد. ایشان در جریان فکری در [[الجزایر]] و به طور کلی جهان عرب و [[جهان اسلام]] تلاش فراوان کرد.
   
   
=زندگی‌نامه=  
=زندگی‌نامه=  
ایشان در سال 1291 هجری قمری در شهر مستغانم [[الجزایر]] به دنیا آمد. وی دانش خود را از دانشمندان زمان خود فراگرفت، سپس با مربی بزرگ، شریف محمد بن حبیب البوسیدی الشازلی الدرقاوی ملاقات کرد و با تربیت او پرورش یافت. وی از نظر دانش و ادبیات از همسالان خود پیشی گرفت. او اصول نگارش [[قرآن]] و سوره‌ها را به دست پدرش، حاجی مصطفی، که معلم [[قرآن کریم]] بود آموخت. او [[سوره الرحمن]] را حفظ کرد. برای حمایت از خانواده، به‌ویژه پس از مرگ پدر، در سنین پایین، مجبور به تجارت شد. وی به همراه گروهی از دانش‌آموزان در [[فقه]]، مباحث کلامی مثل [[توحید]] و نیز  [[تفسیر قرآن]] به دست گروهی از استادان [[مدینه منوره|مدینه]]، فعالیت علمی خویش را دنبال کرد، تا زمانی که با معلم معنوی خود، شیخ ''محمد بن حبیب البوزیدی'' ملاقات کرد، و تا زمان مرگش در سال 1909 میلادی، نزد او ماند و بهرۀ علمی و معنوی گرفت. سپس با عزم و ارادۀ صادقانه، در سال 1909 میلادی، '''نظم علوی''' را تأسیس کرد. او برای ایجاد مکان‌های علمی('''زاویه''' یا '''گوشه''') که هم سازگار با تحولات مدرن و هم حفظ نقش آموزشی و معنوی آن باشد تلاش کرد. او برای ساختن گوشۀ جدیدی تعدادی امکانات را مانند بخش‌های مطالعه، چاپخانه، و نانوایی گرد هم آورده بود او منتخبی از دانشمندان در [[تفسیر]] و [[حدیث]] را جذب کرد.  ایشان در جریان فکری در [[الجزایر]] و به طور کلی جهان عرب و [[جهان اسلام]] تلاش فراوان نمود.
ایشان در سال 1291 هجری قمری در شهر مستغانم [[الجزایر]] به دنیا آمد. وی دانش خود را از دانشمندان زمان خود فراگرفت، سپس با مربی بزرگ، شریف محمد بن حبیب البوسیدی الشازلی الدرقاوی ملاقات کرد و با تربیت او پرورش یافت. وی از نظر دانش و ادبیات از همسالان خود پیشی گرفت. او اصول نگارش [[قرآن]] و سوره‌ها را به دست پدرش، حاجی مصطفی، که معلم [[قرآن کریم]] بود آموخت. او [[سوره الرحمن]] را حفظ کرد. برای حمایت از خانواده، به‌ویژه پس از مرگ پدر، در سنین پایین، مجبور به تجارت شد. وی به همراه گروهی از دانش‌آموزان در [[فقه]]، مباحث کلامی مثل [[توحید]] و نیز  [[تفسیر قرآن]] به دست گروهی از استادان [[مدینه منوره|مدینه]]، فعالیت علمی خویش را دنبال کرد، تا زمانی که با معلم معنوی خود، شیخ ''محمد بن حبیب البوزیدی'' ملاقات کرد، و تا زمان مرگش در سال 1909 میلادی، نزد او ماند و بهرۀ علمی و معنوی گرفت. سپس با عزم و ارادۀ صادقانه، در سال 1909 میلادی، '''نظم علوی''' را تأسیس کرد. او برای ایجاد مکان‌های علمی('''زاویه''' یا '''گوشه''') که هم سازگار با تحولات مدرن و هم حفظ نقش آموزشی و معنوی آن باشد تلاش کرد. او برای ساختن گوشۀ جدیدی تعدادی امکانات را مانند بخش‌های مطالعه، چاپخانه، و نانوایی گرد هم آورده بود او منتخبی از دانشمندان در [[تفسیر]] و [[حدیث]] را جذب کرد.  


=فعالیت‌ها=
=فعالیت‌ها=