۲۲٬۰۲۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
جز (←بخشهای کتاب) |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۳۷: | خط ۳۷: | ||
از باب ۲۹ در اخلاص: ''ذالنون مصری'' می‌گوید سه چیز است علامت اخلاص، یکی آنکه مدح و ذمّ عام نزدیک او یکی باشد و دیگر آنکه روُیت اعمال فراموش کند و سوم در آخرت، عمل خویش هیچ نبیند. ابوعثمان می‌گوید اخلاص، نسیان خلق بود به دوام‌نظر به خالق. | از باب ۲۹ در اخلاص: ''ذالنون مصری'' می‌گوید سه چیز است علامت اخلاص، یکی آنکه مدح و ذمّ عام نزدیک او یکی باشد و دیگر آنکه روُیت اعمال فراموش کند و سوم در آخرت، عمل خویش هیچ نبیند. ابوعثمان می‌گوید اخلاص، نسیان خلق بود به دوام‌نظر به خالق. | ||
=شرح جامع بر رساله قشیریه= | ==شرح جامع بر رساله قشیریه== | ||
'''رساله قشیریه''' اثر ابوالقاسم عبدالکریم بن هوازن قشیری یکی از مهمترین کتب عرفان و تصوف در قرن پنجم هجری می‌باشد. این رساله، بنا به گفتهٔ قشیری برای مریدان و [[صوفیان]] مبتدی نوشته شده و علت نگارش آن، ظهور فساد در طریقت ذکر شده است. ''حسین شهبازی'' در سال ۱۳۹۳ شرحی بر | '''رساله قشیریه''' اثر ابوالقاسم عبدالکریم بن هوازن قشیری یکی از مهمترین کتب عرفان و تصوف در قرن پنجم هجری می‌باشد. این رساله، بنا به گفتهٔ قشیری برای مریدان و [[صوفیان]] مبتدی نوشته شده و علت نگارش آن، ظهور فساد در طریقت ذکر شده است. ''حسین شهبازی'' در سال ۱۳۹۳ شرحی بر این کتاب نوشته که شامل یکصد و پنجاه اصطلاح عرفانی است که بررسی دویست شخصیت از مشایخ قرن اول تا پنجم هجری، شرح لغات و جملات دشوار را در بر می‌گیرد. | ||
==منابع== | |||
*شرح جامع بر رساله قشیریه، حسین شهبازی، تهران، انتشارات زوار، ۱۳۹۳. | *شرح جامع بر رساله قشیریه، حسین شهبازی، تهران، انتشارات زوار، ۱۳۹۳. | ||