آیه: تفاوت میان نسخه‌ها

== واژه کهن سامی ==

== سنت‌های ادبی عرب ==

=== نشانه‌های منزلگه ===

=== نشانه امر غیرعادی ===

=== نشان خشم ===

== اشتقاق ==

همین‌ امر لغت‌ شناسان‌ را که‌ پیوسته‌ در صدد یافتن‌ اشتقاق‌ کلمه‌ از یک‌ فعل‌ ثلاثیند، به‌ راه‌های‌ گوناگون‌ و بی‌ سرانجام‌ کشانده‌ است‌: ایشان‌ نخست‌ می‌بایست‌ ۳ حرف‌ اصلی‌ کلمه‌ را می‌یافتند و برای‌ این‌ کار، اجباراً ۲ راه‌ موجود است‌: ۱. همزه‌ + نیم‌ مصوت‌ + نیم‌ مصوت‌؛ ۲. همزه‌ + همزه‌+ نیم‌ مصوت‌. حال‌ بر حسب‌ این‌که‌ نیم‌ مصوت‌ها واو باشند یا یاء)، Y) چند شکل‌ تازه‌ به‌ وجود می‌آید: أی‌ ی‌، <ref>خلیل‌ بن احمد، کتاب‌ العین‌، ج۸، ص۴۴۱، به‌ کوشش‌ مهدی‌ مخزومی‌ و ابراهیم‌ سامرایی‌، قم‌، ۱۴۰۵ق‌. </ref><ref>احمد ابن ‌فارس‌، معجم‌ مقاییس‌ اللغة، ذیل‌ ای‌ ی‌.</ref><ref>حسین‌ راغب‌ اصفهانی‌، معجم‌ مفردات‌ الفاظ القرآن‌، ذیل‌ ای‌ ی‌.</ref><ref>ابن منظور، لسان العرب، ذیل‌ ای‌ ی‌.</ref> أوی‌ (نظر سیبویه‌ که‌ مورد تأیید ابن فارس‌، <ref>احمد ابن ‌فارس‌، معجم‌ مقاییس‌ اللغة، ذیل‌ ای‌ ی‌.</ref> جوهری‌، <ref>اسماعیل‌ جوهری‌، صحاح‌ اللغة، ذیل‌ ای‌ ی‌.</ref> راغب‌، <ref>حسین‌ راغب‌ اصفهانی‌، معجم‌ مفردات‌ الفاظ القرآن‌، ذیل‌ ای‌ ی‌.</ref> فیروزآبادی‌ <ref>محمد فیروزآبادی‌، القاموس‌ المحیط، ذیل‌ ای‌ ا.</ref> و ابن منظور <ref>ابن منظور، لسان العرب، ذیل‌ ای‌ ی‌.</ref> است‌)، أ اُ ی‌، (مورد توجه ابن فارس <ref>احمد ابن ‌فارس‌، معجم‌ مقاییس‌ اللغة، ذیل‌ ای‌ ی‌.</ref>) و أی‌ (ابن دُرید <ref>ابن درید، جمهرة اللغة، ج۱، ص۱۹۲.</ref> آیه‌ را ذیل‌ این‌ ریشه‌ آورده‌ و به‌ اصل‌ دیگری‌ اشاره‌ نکرده‌ است‌).

== ریشه فعلی ==

== جمع ==

== پدیده‌های عالم ==

== معجزات ==

معجزات‌ پیامبران‌ قبلی‌ و پیامبر اسلام‌ (ص‌) نیز آیه‌ خوانده‌ شده‌ است‌، از آن‌ رو که‌ نشان‌ راست‌گویی‌ و صدق‌ رسالت‌ آنان‌ است‌؛ برای‌ مثال‌: رستاخیز نزدیک‌ شد و ماه‌ بشکافت‌. و اگر آیتی‌ ببینند، روی‌ برگردانند و گویند جادویی‌ پیوسته‌ است‌. <ref>قمر/سوره۵۴، آیه۱-۲. </ref>

چنان‌که در مورد معجزه معروف موسی (علیه‌السلام) ید بیضاء می‌خوانیم: «و اضمم یدک الی جناحک تخرج بیضاء من غیر سوء آیة اخری»؛ دستت را در گریبان تا زیر بغل فرو بر، به هنگامی که خارج می‌شود سفیدی و درخشندگی بی‌عیب و نقصی دارد و این معجزه دیگر است.<ref>طه/سوره۲۰، آیه۲۲. </ref>

== دلیل خداشناسی و معاد ==

به معنی دلیل و نشانه خداشناسی و یا معاد نیز آمده است، چنان‌که می‌خوانیم: «و جعلنا اللیل و النهار آیتین»؛ ما شب و روز را دو دلیل (برای شناسایی خدا) قرار دادیم. <ref>اسراء/سوره۱۷، آیه۱۲. </ref>

و در مورد استدلال برای معاد می‌فرماید: «و من آیاته انک تری الارض خاشعة فاذا انزلنا علیها الماء اهتزت و ربت ان الذی احیاها لمحیی الموتی انه علی کل شی ء قدیر»؛ از نشانه‌های او این است که زمین را پژمرده و خاموش می‌بینی؛ اما هنگامی که آب (باران) بر آن فرو می‌ریزیم به جنبش می‌آید و گیاهان آن می‌روید، همان کسی که زمین را زنده کرد مردگان را نیز زنده می‌کند، او بر همه چیز قادر است. <ref>فصلت/سوره۴۱، آیه۳۹. </ref>

== اشیا چشم‌گیر ==

به معنی اشیاء چشم‌گیر مانند بناهای مرتفع و عالی، نیز آمده است، چنان‌که می‌خوانیم: «اتبنون بکل ریع آیة تعبثون»؛ آیا در هر مکان مرتفعی بنائی می‌سازید و در آن سرگرم می‌شوید؟ <ref>شعراء/سوره۲۶، آیه۱۲۸. </ref>

== معانی تبعی ==

معانی‌ تبعی‌ و فرعی‌ که‌ در لابه‌لای‌ تفاسیر به‌ آنها اشاره‌ شده‌ است‌، عبارت‌ است‌ از حکمی‌ از احکام‌ <ref>بقره‌/سوره۲، آیه۱۸۷. </ref> و نیز: قصه‌، رسالت‌، شخص‌، کالبد، جماعت‌، سخن‌ سودمند. <ref>ابن منظور، لسان العرب، ذیل‌ ای‌ ی‌.</ref><ref>حسین‌ راغب‌ اصفهانی‌، معجم‌ مفردات‌ الفاظ القرآن‌، ذیل‌ ای‌ ی‌.</ref><ref>حسن‌ مصطفوی‌، التحقیق‌ فی‌ کلمات‌ القرآن‌ المجید، ج۱، ص۱۷۲-۱۷۴، تهران‌، ۱۳۶۰ش‌.</ref>

بسمله: بِسْمِ اللّٰهِ الرَّحْمٰنِ الرَّحِیمِ در آغاز هر سوره نزد فقهای امامیّه، آیه‌ای مستقل است. <ref>جواهر الکلام ج۳، ص۴۳. </ref><ref>جواهر الکلام ج۹، ص۲۹۶. </ref>

== تعریف ==

فرازهای قرآن که با نشانه‌های خاصی از هم تفکیک شده، آیه نام دارد؛ چنان‌که در خود قرآن می‌خوانیم: «تلک آیات الله نتلوها علیک بالحق». <ref>بقره/سوره۲، آیه۲۵۲. </ref>

== تعداد ==

== اقسام ==

۱. بلندترین‌ و کوتاه‌ترین‌ آیه‌: بلندترین‌ آیه قرآن‌ کریم‌ «آیه دَین‌» است‌. <ref>بقره‌/سوره۲، آیه۲۸۲. </ref>

کوتاه‌ترین آیه را می‌توان‌ «مدهامَتان‌» <ref>رحمن‌/سوره۵۵، آیه۶۴. </ref> شمرد یا آیاتی‌ مانند «والضحی‌»، و «والفجر» یا فواتح‌ سوره‌ها بدان‌گونه‌ که‌ یاد شد.

۲. اولین‌ و آخرین‌ آیات‌: صحیح‌ترین‌ و رایج‌ترین‌ اقوال‌ این‌ است‌ که‌ اولین‌ آیات‌ فرود آمده‌ بر پیامبر گرامی‌ (ص‌) ۵ آیه نخست‌ سوره ۹۶ (علق‌) است‌. <ref>محمد فخرالدین‌ رازی‌، التفسیر الکبیر، ذیل‌ آیات‌ علق، بیروت‌، داراحیاء التراث‌ العربی‌، جم. </ref><ref>فضل‌ طبرسی‌، مجمع‌ البیان‌، ذیل‌ آیات‌ علق، صیدا، ۱۳۳۳ق‌، جم. </ref><ref>محمدحسین‌ طباطبائی‌، المیزان‌، ذیل‌ آیات‌ علق، بیروت‌، ۱۳۹۳ق‌. </ref><ref>محمود آلوسی‌، روح‌ المعانی‌، ذیل‌ آیات‌ علق، قاهره، ادارةالطباعة المنیریة، جم.</ref> ولی‌ درباره آخرین‌ آیه‌ یا آیات‌، اختلاف‌ نظر بسیار است‌.

بعضی‌ از آیات‌ که‌ نام‌ ویژه‌ دارند، بدین‌ قرارند: آیة الکرسی‌، <ref>بقره‌/سوره۲، آیه۲۵۵-۲۵۷. </ref> آیة النور، <ref>نور/سوره۲۴، آیه۳۵. </ref> آیة الشهادة، <ref>آل عمران‌/سوره۳، آیه۱۸. </ref> آیة الافْک‌، <ref>نور/سوره۲۴، آیه۱۲. </ref> آیة الامانة، <ref>احزاب‌/سوره۳۳، آیه۷۲. </ref> آیة الملک‌، <ref>آل عمران‌/سوره۳، آیه۲۶. </ref> آیة المباهلة، <ref>آل عمران‌/سوره۳، آیه۶۱. </ref> آیة التطهیر، <ref>احزاب‌/سوره۳۳، آیه۳۳. </ref> آیة السیف‌ <ref>توبه‌/سوره۹، آیه۵. </ref> و جز این‌ها.

== سیوطی ==

== فخرالدین رازی ==

== محمد بن ابراهیم ==

== عزالدین بن عبدالسلام ==

== ولی‌الدین ملّوی‌==

== تحلیل ==

== مفسران ==

== کتب تألیف شده ==

== اقسام ==

کسی که نمی‌تواند سورۀ حمد را بخواند و وقت برای آموختن تنگ است، واجب است در نماز هفت آیه از سورۀ دیگر که می‌داند، بخواند. <ref>جواهر الکلام ج۹، ص۳۰۴. </ref>

== تکرار آیه در نماز ==

== ترتیب و موالات در قرائت ==

رعایت ترتیب بین آیات حمد و نیز سوره <ref>جواهر الکلام ج۹، ص۳۰۰. </ref> و موالات بین آنها هنگام قرائت در نماز واجب است. <ref>جواهر الکلام ج۱۰، ص۱۱. </ref>

== نماز جمعه ==

اکتفا به قرائت یک آیه به جای سورۀ کوتاه در خطبه نماز جمعه، جایز است. <ref>جواهر الکلام ج۱۱، ص۲۱۴. </ref>

== جنب و حائض و نفساء ==

قرائت بیش از هفت آیه از غیر عزائم بر جنب، حائض و نفساء، مکروه است. <ref>جواهر الکلام ج۳، ص۶۷. </ref><ref>جواهر الکلام ج۳، ص۲۲۲. </ref><ref>جواهر الکلام ج۳، ص۳۹۸. </ref>

== مستحبات هنگام قرائت ==

== نمازهای مستحبی ==

در برخی نمازهای مستحبی مانند غفیله آیاتی خاص خوانده می‌شود. هم‌چنین قرائت بعضی آیات در برخی نمازها مستحب است مانند قرائت پنج آیه (۱۹۰-۱۹۴) از سورۀ آل‌عمران در رکعت پنجم از نافله‌های ظهر، آیات ۲۱ تا پایان سورۀ حشر در رکعت دوم نوافل ظهر <ref>الحدائق الناضرة ج۶، ص۸۲-۸۳. </ref> و رکعت چهارم از نوافل مغرب، <ref>کشف الغطاء ج۳، ص۴۷۹.</ref> ده آیۀ اول سورۀ بقره در رکعت نخست از دو رکعت نافلۀ بین مغرب و عشا، و آیات ۲۸۴ تا پایان سورۀ یاد شده در رکعت دوم آن. <ref>جواهر الکلام ج۷، ص۴۳. </ref>

== موارد استحباب قرائت ==

قرائت بعضی آیات در برخی حالت‌ها، زمان‌ها یا مکان‌ها مستحب است مانند قرائت آخرین آیۀ سورۀ کهف هنگام خوابیدن، <ref>کشف الغطاء ج۳، ص۴۶۸.</ref> پنجاه آیه بعد از تعقیب نماز صبح، <ref>کشف الغطاء ج۳، ص۲۳۴.</ref> ده آیۀ نخست سورۀ بقره و سه آیۀ پایانی آن، همراه آیة الکرسی، آیۀ سخره، سورۀ توحید و سه آیۀ آخر سورۀ حشر برای حاجی هنگام وقوف در عرفات. <ref>جواهر الکلام ج۱۹، ص۵۴. </ref>

[[رده:مفاهیم اسلامی]]