احمد بلو: تفاوت میان نسخه‌ها

|فعالیت‌ها

|

|}

</div>

وی در دعوت به خدا و رساندن آن به مردم بسیار عالی بود و با وجود مشکلات و تهدیدهایی که به دلیل موقعیت سیاسی خود به عنوان نخست‌وزیر با آن مواجه بود، خود را وقف انتشار آن در غرب [[آفریقا]] کرد. او همیشه می‌گفت: ما جانشین پیشینیان هستیم و اگر متوجه مصیبت آنها نشدیم؛ زیرا در زمانی هستیم که فرصت‌ها به ما کمک نمی‌کند تا مانند آنها عمل کنیم، پس خداوند ما را بیامرزد و کمک کند. برخی از آنچه را که برای ما و مسلمانان گذاشته‌اند زنده کنیم. با وجود مشکلاتی که با آن مواجه بود، دعوت [[اسلام]] را در نیجریه خدمت کرد و آن را در چهارچوب نهادی قرار داد و دو تشکل را تأسیس کرد، اولین شورای مشورتی امور اسلامی که متشکل از علمای نخبه منطقه شمال است و وابسته به پارلمان و شورای شاهزادگان. دومی گروه نصرالاسلام بود که اعضای آن شاهزادگان، وزرا، نمایندگان و قضات بودند و به آن راضی نبودند و اهداف خود را دفاع از مسائل حساس اسلام و مسلمین تعریف کردند.<br>

   

از برجسته‌ترین تلاش‌های وکالتی او، ایستادگی او در برابر چالش‌های جنگ‌های صلیبی، [[صهیونیسم]] و ​​بت‌پرستی و تلاش او برای محافظت از میلیون‌ها هموطن خود - به‌ویژه در منطقه شمالی در کوه‌های بلند در شهرستان‌های بائوچی - بود که توانستند برای مسیحی شدن توسط مبلغان مذهبی دوره از دسامبر 1963 تا مارس 1965 به بیش از دوازده هزار نفر. وی همچنین در تأسیس اتحادیه جهانی مسلمانان در [[مکه مکرمه]] مشارکت داشت و در کنفرانس عمومی اسلامی در [[مکه مکرمه]] در سال 1965 میلادی شرکت کرد و سخنرانی مهمی را که یک پیمان تاریخی تلقی می‌شد ایراد کرد.<br>

=منبع=