بشر مریسی: تفاوت میان نسخه‌ها

==شرح حال بشر مریسی==

<ref>دانشنامه جهان اسلام، ج3، ص451</ref> <ref>سیر اعلام النبلاء، محمد بن احمد ذهبی، ج8، ص482</ref> <ref>تاریخ بغداد، خطیب بغدادی، ج7، ص56</ref>وی از جمله شخصیت‌های نامدار [[جهمیه|جَهمیه]] و فقیه دوره مأمون عباسی معرفی شده است و علاوه، در تبلیغ و ترویج این فرقه نقش مهمی‌داشته است. <ref>مشکور محمد جواد، دانش نامه جهان اسلام، ج 11، ص538</ref><ref>ابن جوزی،تلبیس ابلیس، ص41</ref>مریسی در فقه شاگرد قاضی ابویوسف فقیه مشهور حنفی بوده و از اصحاب رأی شناخته می‌شده است و در مباحث کلامی نیز دست داشته و در این فن دارای آرای خاصی بوده است. گویا نجار متکلم معتزله و مؤسس فرقه نجاریه شاگرد وی بوده و عقاید او را اتخاذ کرده است. مرجئه بغداد نیز پیروان او بوده‌اند. مجموعه عقاید کلامی وی باعث طرد او از جانب [[اهل سنت و جماعت|اهل سنت]] و حتی ابویوسف شده است و سر انجام این شخصیت در سال 218 یا 219 و یا 228 هجری قمری از دنیا رفت. <ref>دانشنامه جهان اسلام، ج3، ص451 / سیر اعلام النبلاء، محمد بن احمد ذهبی، ج8، ص482 / تاریخ بغداد، خطیب بغدادی، ج7، ص56</ref>

==عقاید مریسیی==

مریسی در فقه موافق رأی ابویوسف قاضی بود و چون گفتار خود را درباره [[خلق قرآن]] آشکار کرد، ابویوسف او را از خود طرد کرد.از این جهت «[[صفاتیه]]» او را گمراه به حساب آوردند. وی درباره ایمان می ‏گفت که تصدیق به دل و زبان با هم است. <ref>فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، ص 409 با ویرایش</ref>

==جایگاه بشر در بین علما==

<ref>شهفور بن طاهر اسفراینی، التبعیر فی الدین و تمییز الفرقة الناجیة عن الفرق الهالکین، ج۱، ص۹۲، چاپ محمد زاهد کوثری، مصر1955</ref>

<ref>سمعانی عبدالکریم بن محمد، الانساب، بیروت، ج۵، ص۲۶۷</ref> ازین‌رو، زمانی که بشر از دنیا رفت، کسی از اهل علم و سنت در تشییع جنازه او شرکت نکرد مگر عُبید شونیزی که صرفاً به قصد لعن و نفرین بر جنازه او حاضر شد.  

<ref>خطیب بغدادی، احمد بن علی، تاریخ بغداد، ج۷، ص۶۶، بیروت (بی تا).</ref> <ref>تمیمی تقی الدین عبدالقادر،الطبقات السنیة فی تراجم الحنفیة،ریاض، نشر عبدالفتاح محمد حلو، ج۲، ص۲۳۶ـ۲۳۷</ref>