۴٬۹۳۳
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'آنها' به 'آنها') |
جز (تمیزکاری) |
||
خط ۲: | خط ۲: | ||
<div class="wikiInfo"> | <div class="wikiInfo"> | ||
[[پرونده: قلمرو رستمیان.png|جایگزین=|بندانگشتی|قلمرو رستمیان]] | [[پرونده: قلمرو رستمیان.png|جایگزین=|بندانگشتی|قلمرو رستمیان]] | ||
{| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | {| class="wikitable aboutAuthorTable" style="text-align:Right" |+ | | ||
خط ۴۳: | خط ۴۲: | ||
۳- "مغرب اقصی" که تقریباً شامل زمین کشور مغرب (مراکش) امروزی است.<ref>نعنعی، عبدالمجید، دولت امویان در اندلس، مترجم محمد سپهری، قم، پژوهشکده حوزه ودانشگاه، چاپ دوم، ۱۳۸۰، ص ۱۹.</ref> | ۳- "مغرب اقصی" که تقریباً شامل زمین کشور مغرب (مراکش) امروزی است.<ref>نعنعی، عبدالمجید، دولت امویان در اندلس، مترجم محمد سپهری، قم، پژوهشکده حوزه ودانشگاه، چاپ دوم، ۱۳۸۰، ص ۱۹.</ref> | ||
==مرکز حکومت رستمیان== | == مرکز حکومت رستمیان == | ||
شهر تاهرت در مغرب ادنی مرکز حکومت رستمیان بوده است. مقدسی مینویسد: "تاهرت شهری است در اقلیم مغرب، اولین استان بعد از مصر، برقه، افریقه و سپس تاهرت و سپس سجلماسه میباشد.<ref>طقوش، محمد سهیل، دولت عباسیان، ترجمه حجت ا... جودکی، قم، پژوهشکده حوزه ودانشگاه، چاپ اول، ۱۳۸۰، ص ۶۶.</ref> این شهر در سال ۱۵۰ هجری به دست عبدالرحمان بن رستم ساخته شد. | شهر تاهرت در مغرب ادنی مرکز حکومت رستمیان بوده است. مقدسی مینویسد: "تاهرت شهری است در اقلیم مغرب، اولین استان بعد از مصر، برقه، افریقه و سپس تاهرت و سپس سجلماسه میباشد.<ref>طقوش، محمد سهیل، دولت عباسیان، ترجمه حجت ا... جودکی، قم، پژوهشکده حوزه ودانشگاه، چاپ اول، ۱۳۸۰، ص ۶۶.</ref> این شهر در سال ۱۵۰ هجری به دست عبدالرحمان بن رستم ساخته شد. | ||
خط ۵۱: | خط ۵۰: | ||
در دوره حکومت منصور عباسی (۱۳۷- ۱۵۸ ه. ق) [[خوارج]] در عرصه حیات سیاسی در مغرب ظاهر شدند. آنان در این سرزمین در پی فرصت بودند و میکوشیدند آنجا را تصاحب کنند. [[خوارج]] موفق شدند برخی از قبایل بربر را به خود جذب کنند و حکومتهایی تأسیس کنند. مغرب در این زمان شاهد ظهور دو حکومت بامرام (مسلک) خارجی در میان بربرها بود، که استقلال نسبتاً کاملی داشتند.<ref>طقوش، محمد سهیل، دولت عباسیان، ترجمه حجت ا... جودکی، قم، پژوهشکده حوزه ودانشگاه، چاپ اول، ۱۳۸۰، ص ۶۶.</ref> | در دوره حکومت منصور عباسی (۱۳۷- ۱۵۸ ه. ق) [[خوارج]] در عرصه حیات سیاسی در مغرب ظاهر شدند. آنان در این سرزمین در پی فرصت بودند و میکوشیدند آنجا را تصاحب کنند. [[خوارج]] موفق شدند برخی از قبایل بربر را به خود جذب کنند و حکومتهایی تأسیس کنند. مغرب در این زمان شاهد ظهور دو حکومت بامرام (مسلک) خارجی در میان بربرها بود، که استقلال نسبتاً کاملی داشتند.<ref>طقوش، محمد سهیل، دولت عباسیان، ترجمه حجت ا... جودکی، قم، پژوهشکده حوزه ودانشگاه، چاپ اول، ۱۳۸۰، ص ۶۶.</ref> | ||
==حکومتهای خوارج== | == حکومتهای خوارج == | ||
نخستین آنها حکومت بنی مدرار یا بنی واصول در سجلماسه (جنوب مغرب الا قصی) بود که مذهب "صفریه " داشت. این حکومت سال ۱۴۰ ه. ق آغاز شد و ۱۴۰ سال طول کشید. | نخستین آنها حکومت بنی مدرار یا بنی واصول در سجلماسه (جنوب مغرب الا قصی) بود که مذهب "صفریه " داشت. این حکومت سال ۱۴۰ ه. ق آغاز شد و ۱۴۰ سال طول کشید. | ||
خط ۵۷: | خط ۵۶: | ||
اباضیها به نفوذ خود در بلاد مغرب ادامه دادند به گونهای که هم اکنون نیز در قسمتهایی از لیبی و [[الجزایر]] و تونس پیراونی دارند. <ref>جعفری، یعقوب، خوار جدر تاریخ، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۷۱، چاپ اول، ص ۱۵۳.</ref> | اباضیها به نفوذ خود در بلاد مغرب ادامه دادند به گونهای که هم اکنون نیز در قسمتهایی از لیبی و [[الجزایر]] و تونس پیراونی دارند. <ref>جعفری، یعقوب، خوار جدر تاریخ، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۷۱، چاپ اول، ص ۱۵۳.</ref> | ||
==تمایل بربرها به مذهب خوارج== | == تمایل بربرها به مذهب خوارج == | ||
برخی از نویسندگان ظلم و ستم حاکمان به بربرها را، علت اصلی تمایل آنها به مذهب [[خوارج]] (مذهبی که در پرتو تعالیم آن به راحتی میتوانستند بر علیه حاکمان اقدام کنند) میدانند. | برخی از نویسندگان ظلم و ستم حاکمان به بربرها را، علت اصلی تمایل آنها به مذهب [[خوارج]] (مذهبی که در پرتو تعالیم آن به راحتی میتوانستند بر علیه حاکمان اقدام کنند) میدانند. | ||
خط ۸۱: | خط ۸۰: | ||
۸. '''أبو حاتم یوسف بن محمد الحکم'''/ ۹۰۱–۹۰۶ | ۸. '''أبو حاتم یوسف بن محمد الحکم'''/ ۹۰۱–۹۰۶ | ||
۹. '''یقظان بن محمد أبی الیقظان بن أفلح'''/ ۹۰۶–۹۰۹<ref>، بنو رستم (رستمیان )، سایت پژوهه، </ref> | ۹. '''یقظان بن محمد أبی الیقظان بن أفلح'''/ ۹۰۶–۹۰۹<ref>، بنو رستم (رستمیان)، سایت پژوهه، </ref> | ||
==مؤسس سلسله رستمیان== | == مؤسس سلسله رستمیان == | ||
تقریباً همه منابع اذعان دارند که عبدالرحمن بن رستم ایرانی بوده است. عدهای قائلند نسب او به "شاپور ذوالاکتاف" که از شاهان ساسانی است، میرسد. <ref>[http://lib.eshia.ir/22019/2/8/%D8%A7%D9%84%D8%A7%D9%83%D8%AA%D8%A7%D9%81 حموی، یاقوت، معجم البلدان]، بیروت، دارصادر، ۱۹۹۵، ج ۲، ص ۸. </ref> و برخی نسب او را به "رستم" فرمانده سپاه ایرانی در قادسیه و یا "انوشیروان" میرسانند.<ref>محمود، اسماعیل، الخوارج فی المغرب الاسلامی، بیروت، دارالعوده، ۱۹۷۶، ص ۱۰۸.</ref> که البته این نسب نامهها از اعتبار چندانی برخوردار نیستند. | تقریباً همه منابع اذعان دارند که عبدالرحمن بن رستم ایرانی بوده است. عدهای قائلند نسب او به "شاپور ذوالاکتاف" که از شاهان ساسانی است، میرسد. <ref>[http://lib.eshia.ir/22019/2/8/%D8%A7%D9%84%D8%A7%D9%83%D8%AA%D8%A7%D9%81 حموی، یاقوت، معجم البلدان]، بیروت، دارصادر، ۱۹۹۵، ج ۲، ص ۸. </ref> و برخی نسب او را به "رستم" فرمانده سپاه ایرانی در قادسیه و یا "انوشیروان" میرسانند.<ref>محمود، اسماعیل، الخوارج فی المغرب الاسلامی، بیروت، دارالعوده، ۱۹۷۶، ص ۱۰۸.</ref> که البته این نسب نامهها از اعتبار چندانی برخوردار نیستند. | ||
==شخصیت ابن رستم== | == شخصیت ابن رستم == | ||
عبدالرحمن از شاگردان ابوعبیده در بصره بود. او همراه با هیاتی که سلمة بن سعید «اولین کسی که مذهب اباضی را به افریقا برد.» به بصره، مرکز شعاع اباضیه فرستاد و به عنوان "حملة العلم" معروف بودند، به مغرب بازگشتند.<ref>محمود، اسماعیل، الخوارج فی المغرب الاسلامی، بیروت، دارالعوده، ۱۹۷۶، ص ۱۰۸.</ref> | عبدالرحمن از شاگردان ابوعبیده در بصره بود. او همراه با هیاتی که سلمة بن سعید «اولین کسی که مذهب اباضی را به افریقا برد.» به بصره، مرکز شعاع اباضیه فرستاد و به عنوان "حملة العلم" معروف بودند، به مغرب بازگشتند.<ref>محمود، اسماعیل، الخوارج فی المغرب الاسلامی، بیروت، دارالعوده، ۱۹۷۶، ص ۱۰۸.</ref> | ||
عبدالرحمن بن رستم اولین امام (خلیفه) بنو رستم است که در واقع نام دولت بنو رستم یا رستمیان از نام او گرفته شده است.<ref>محمود، اسماعیل، الخوارج فی المغرب الاسلامی، بیروت، دارالعوده، ۱۹۷۶، ص ۱۱۲.</ref> | عبدالرحمن بن رستم اولین امام (خلیفه) بنو رستم است که در واقع نام دولت بنو رستم یا رستمیان از نام او گرفته شده است.<ref>محمود، اسماعیل، الخوارج فی المغرب الاسلامی، بیروت، دارالعوده، ۱۹۷۶، ص ۱۱۲.</ref> | ||
==شیوه حکومت ابن رستم== | == شیوه حکومت ابن رستم == | ||
در منابع آمده است: «عبدالرحمن در نهایت صلاح و زهد بود و به معرفت و علم مشهور بود».<ref>دراجی، بوزیانی، دول الخوارج و العلویین، الجزایر، دارالکتاب العربی، ۲۰۰۲ م، چاپ اول، ج ۱، ص ۶۷.</ref> و تالیفاتی مانند تفسیر قرآن، دیوان خطبهها و نامهها را به او نسبت دادهاند.<ref>دراجی، بوزیانی، دول الخوارج و العلویین، الجزایر، دارالکتاب العربی، ۲۰۰۲ م، چاپ اول، ج ۱، ص ۶۷.</ref> دوره حکومت عبدالرحمن بن رستم دوره آرامش و صلح سلسله بنو رستم بوده است. در این دوره از اختلافات سیاسی و مذهبی (برخلاف دورههای بعد) خبری نیست. سیاست دوره عبدالرحمن بر مساوات و تسامح بود. این سیاست موجب ثبات و استقرار حکومت شد... <ref>محمود، اسماعیل، الخوارج فی المغرب الاسلامی، بیروت، دارالعوده، ۱۹۷۶، ص ۱۱۶.</ref> | در منابع آمده است: «عبدالرحمن در نهایت صلاح و زهد بود و به معرفت و علم مشهور بود».<ref>دراجی، بوزیانی، دول الخوارج و العلویین، الجزایر، دارالکتاب العربی، ۲۰۰۲ م، چاپ اول، ج ۱، ص ۶۷.</ref> و تالیفاتی مانند تفسیر قرآن، دیوان خطبهها و نامهها را به او نسبت دادهاند.<ref>دراجی، بوزیانی، دول الخوارج و العلویین، الجزایر، دارالکتاب العربی، ۲۰۰۲ م، چاپ اول، ج ۱، ص ۶۷.</ref> دوره حکومت عبدالرحمن بن رستم دوره آرامش و صلح سلسله بنو رستم بوده است. در این دوره از اختلافات سیاسی و مذهبی (برخلاف دورههای بعد) خبری نیست. سیاست دوره عبدالرحمن بر مساوات و تسامح بود. این سیاست موجب ثبات و استقرار حکومت شد... <ref>محمود، اسماعیل، الخوارج فی المغرب الاسلامی، بیروت، دارالعوده، ۱۹۷۶، ص ۱۱۶.</ref> | ||
لذا عبدالرحمن به کارهای عمرانی از جمله حفر قنوات، اقدامات عمرانی شهری، ساخت کاروانسرا و محلهای تجاری و... پرداخت.<ref>محمود، اسماعیل، الخوارج فی المغرب الاسلامی، بیروت، دارالعوده، ۱۹۷۶، ص ۱۱۳.</ref> | لذا عبدالرحمن به کارهای عمرانی از جمله حفر قنوات، اقدامات عمرانی شهری، ساخت کاروانسرا و محلهای تجاری و... پرداخت.<ref>محمود، اسماعیل، الخوارج فی المغرب الاسلامی، بیروت، دارالعوده، ۱۹۷۶، ص ۱۱۳.</ref> | ||
==وفات ابن رستم== | == وفات ابن رستم == | ||
عبدالرحمن بن رستم سال ۱۷۱ ه. ق فوت کرد و پسرش عبدالوهاب، جانشین او شد.<ref>دراجی، بوزیانی، دول الخوارج و العلویین، | عبدالرحمن بن رستم سال ۱۷۱ ه. ق فوت کرد و پسرش عبدالوهاب، جانشین او شد.<ref>دراجی، بوزیانی، دول الخوارج و العلویین، الجزایر، دارالکتاب العربی، ۲۰۰۲ م، چاپ اول، ج ۱، ص ۶۷.</ref> | ||
==دومین حاکم رستمیان== | == دومین حاکم رستمیان == | ||
"عبدالوهاب" دومین حاکم سلسله رستمیان نیز در علوم شریعت اسلامی و فقه اباضی تبحر داشت. وی علاوه بر رسیدگی به شئون حکومت به مطالعه و تدریس نیز اشتغال داشت.<ref>دراجی، بوزیانی، دول الخوارج و العلویین، الجزایر، دارالکتاب العربی، ۲۰۰۲ م، چاپ اول، ج ۱، ص ۶۷.</ref> از دوره عبدالوهاب است که درگیریهای داخلی در دولت بنو رستم ظهور میکند. در منابع، علت این امر را کنار گذاشته شدن سیاست مساوات و تسامحی میدانند که عبدالرحمن به آن ملتزم بود.<ref>محمود، اسماعیل، الخوارج فی المغرب الاسلامی، بیروت، دارالعوده، ۱۹۷۶، ص ۱۱۶.</ref> | "عبدالوهاب" دومین حاکم سلسله رستمیان نیز در علوم شریعت اسلامی و فقه اباضی تبحر داشت. وی علاوه بر رسیدگی به شئون حکومت به مطالعه و تدریس نیز اشتغال داشت.<ref>دراجی، بوزیانی، دول الخوارج و العلویین، الجزایر، دارالکتاب العربی، ۲۰۰۲ م، چاپ اول، ج ۱، ص ۶۷.</ref> از دوره عبدالوهاب است که درگیریهای داخلی در دولت بنو رستم ظهور میکند. در منابع، علت این امر را کنار گذاشته شدن سیاست مساوات و تسامحی میدانند که عبدالرحمن به آن ملتزم بود.<ref>محمود، اسماعیل، الخوارج فی المغرب الاسلامی، بیروت، دارالعوده، ۱۹۷۶، ص ۱۱۶.</ref> | ||
==اختلاف بین رستمیان== | == اختلاف بین رستمیان == | ||
در زمان "عبدالوهاب" اولین اختلاف بین اباضیها با ظهور "یزید بن فندین یفرنی" آغاز شد. کار به درگیری و قتل و خونریزی انجامید. تا اینکه سرانجام یزید بن فندین کشته شد.<ref>دراجی، بوزیانی، دول الخوارج و العلویین، الجزایر، دارالکتاب العربی، ۲۰۰۲ م، چاپ اول، ج ۱، ص ۶۹.</ref> درگیریهای قبایلی و روز فتنهها همواره در دوره عبدالوهاب ادامه یافت. سرانجام عبدالوهاب در سال ۲۸۰ یا ۲۹۰ ه. ق جای خویش را به فرزندش "افلح بن عبدالوهاب" سپرد.<ref>دراجی، بوزیانی، دول الخوارج و العلویین، الجزایر، دارالکتاب العربی، ۲۰۰۲ م، چاپ اول، ج ۱، ص ۷۲-۷۰.</ref> | در زمان "عبدالوهاب" اولین اختلاف بین اباضیها با ظهور "یزید بن فندین یفرنی" آغاز شد. کار به درگیری و قتل و خونریزی انجامید. تا اینکه سرانجام یزید بن فندین کشته شد.<ref>دراجی، بوزیانی، دول الخوارج و العلویین، الجزایر، دارالکتاب العربی، ۲۰۰۲ م، چاپ اول، ج ۱، ص ۶۹.</ref> درگیریهای قبایلی و روز فتنهها همواره در دوره عبدالوهاب ادامه یافت. سرانجام عبدالوهاب در سال ۲۸۰ یا ۲۹۰ ه. ق جای خویش را به فرزندش "افلح بن عبدالوهاب" سپرد.<ref>دراجی، بوزیانی، دول الخوارج و العلویین، الجزایر، دارالکتاب العربی، ۲۰۰۲ م، چاپ اول، ج ۱، ص ۷۲-۷۰.</ref> | ||
==افلح بن عبدالوهاب== | == افلح بن عبدالوهاب == | ||
افلح بن عبدالوهاب، به شجاعت، زیرکی، عدالت و حب علم وصف کردهاند.<ref>زرکلی، خیرالدین، الاعلام، بیروت، دارالعلم للملابین، ۱۹۸۹ م، چاپ ۸، ج ۳، ص ۳۰۶.</ref> حکومت او ۵۰ یا ۶۰ سال طول کشید. وی سرانجام در سال ۲۴۰ ه. ق وفات یافت. مهمترین حادثه در دوره حکومت او گسترش قیام "خلف بن سمح" میباشد.<ref>دراجی، بوزیانی، دول الخوارج و العلویین، الجزایر، دارالکتاب العربی، ۲۰۰۲ م، چاپ اول، ج ۱، ص ۷۲.</ref> خلف در طرابلس ادعای امامت اباضیه نمود و جمعی به او پیوستند. هر چند قیام او توسط افلح سرکوب شد، ولی این موضوع اختلاف بین اباضیه را بیشتر کرد. به گونهای که طرفداران خلف بن سمح را فرقه "نکاریه " مینامیدند. <ref>جعفری، یعقوب، خوار جدر تاریخ، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۷۱، چاپ اول، ص ۱۶۶، به نقل از الاباضیه فی مو کب التا ریخ.</ref><ref> الاباضیه فی مو کب التاریخ، ص ۲۱۶.</ref> | افلح بن عبدالوهاب، به شجاعت، زیرکی، عدالت و حب علم وصف کردهاند.<ref>زرکلی، خیرالدین، الاعلام، بیروت، دارالعلم للملابین، ۱۹۸۹ م، چاپ ۸، ج ۳، ص ۳۰۶.</ref> حکومت او ۵۰ یا ۶۰ سال طول کشید. وی سرانجام در سال ۲۴۰ ه. ق وفات یافت. مهمترین حادثه در دوره حکومت او گسترش قیام "خلف بن سمح" میباشد.<ref>دراجی، بوزیانی، دول الخوارج و العلویین، الجزایر، دارالکتاب العربی، ۲۰۰۲ م، چاپ اول، ج ۱، ص ۷۲.</ref> خلف در طرابلس ادعای امامت اباضیه نمود و جمعی به او پیوستند. هر چند قیام او توسط افلح سرکوب شد، ولی این موضوع اختلاف بین اباضیه را بیشتر کرد. به گونهای که طرفداران خلف بن سمح را فرقه "نکاریه " مینامیدند. <ref>جعفری، یعقوب، خوار جدر تاریخ، تهران، دفتر نشر فرهنگ اسلامی، ۱۳۷۱، چاپ اول، ص ۱۶۶، به نقل از الاباضیه فی مو کب التا ریخ.</ref><ref> الاباضیه فی مو کب التاریخ، ص ۲۱۶.</ref> | ||
==ابیبکر بن افلح و جانشینانش== | == ابیبکر بن افلح و جانشینانش == | ||
"ابوبکر بن افلح" در سال ۲۴۰ ه. ق پس از فوت پدرش، علی رغم اعتراض فقهای مذهب، به قدرت رسید. وی به پادشاهی و عیش و لذات دنیوی روی آورد. و امور را به دست دامادش "ابن عرفه" سپرد، مدتی بعد بین آنها اختلاف شد و ابیبکر، ابن عرفه را کشت.<ref>دراجی، بوزیانی، دول الخوارج و العلویین، الجزایر، دارالکتاب العربی، ۲۰۰۲ م، چاپ اول، ج ۱، ص ۷۳.</ref> | "ابوبکر بن افلح" در سال ۲۴۰ ه. ق پس از فوت پدرش، علی رغم اعتراض فقهای مذهب، به قدرت رسید. وی به پادشاهی و عیش و لذات دنیوی روی آورد. و امور را به دست دامادش "ابن عرفه" سپرد، مدتی بعد بین آنها اختلاف شد و ابیبکر، ابن عرفه را کشت.<ref>دراجی، بوزیانی، دول الخوارج و العلویین، الجزایر، دارالکتاب العربی، ۲۰۰۲ م، چاپ اول، ج ۱، ص ۷۳.</ref> | ||
خط ۱۲۰: | خط ۱۱۹: | ||
حکومت ابیبکر بن افلح دو سال بیشتر طول نکشید. فتنههای داخلی میرفت که امر حکومت را به طور کلی از دست رستمیان خارج کند، اما با قدرتگیری "ابی یقظان بن افلح" روند سقوط بنو رستم مدتی به تأخیر افتاد.<ref>دراجی، بوزیانی، دول الخوارج و العلویین، الجزایر، دارالکتاب العربی، ۲۰۰۲ م، چاپ اول، ج ۱، ص ۷۳.</ref> سپس "ابو حاتم یوسف بن محمد بن افلح" در سال ۲۸۱ ه. ق جانشین پدرش شد. حکومت او یک سال بیشتر طول نکشید و بعد از او عمویش "یعقوب بن افلح" به حکومت رسید.<ref>[http://lib.eshia.ir/40175/1/0 زرکلی، خیرالدین، الاعلام، بیروت، دارالعلم للملابین]، ۱۹۸۹ م، چاپ ۸، ج ۱، ص ۲۴۷.</ref> | حکومت ابیبکر بن افلح دو سال بیشتر طول نکشید. فتنههای داخلی میرفت که امر حکومت را به طور کلی از دست رستمیان خارج کند، اما با قدرتگیری "ابی یقظان بن افلح" روند سقوط بنو رستم مدتی به تأخیر افتاد.<ref>دراجی، بوزیانی، دول الخوارج و العلویین، الجزایر، دارالکتاب العربی، ۲۰۰۲ م، چاپ اول، ج ۱، ص ۷۳.</ref> سپس "ابو حاتم یوسف بن محمد بن افلح" در سال ۲۸۱ ه. ق جانشین پدرش شد. حکومت او یک سال بیشتر طول نکشید و بعد از او عمویش "یعقوب بن افلح" به حکومت رسید.<ref>[http://lib.eshia.ir/40175/1/0 زرکلی، خیرالدین، الاعلام، بیروت، دارالعلم للملابین]، ۱۹۸۹ م، چاپ ۸، ج ۱، ص ۲۴۷.</ref> | ||
==سقوط سلسله رستمیان== | == سقوط سلسله رستمیان == | ||
آخرین حاکم سلسله بنو رستم، یقظان بن ابی یقظان بود. در این زمان اعتبار خلیفه کاملاً از بین رفته بود، سرانجام این دولت به دست | آخرین حاکم سلسله بنو رستم، یقظان بن ابی یقظان بود. در این زمان اعتبار خلیفه کاملاً از بین رفته بود، سرانجام این دولت به دست " ابو عبدالله شیعی" (ازداعیان فاطمی مغرب) در سال ۲۹۶ ه. ق از بین رفت.<ref>دراجی، بوزیانی، دول الخوارج و العلویین، الجزایر، دارالکتاب العربی، ۲۰۰۲ م، چاپ اول، ج ۱، ص ۷۷.</ref> در واقع اختلافات (قبیلهای، مذهبی و خانوادگی) عامل اصلی سقوط این دولت خارجی مسلک بوده است. | ||
=جنبه تمدنی حکومت رستمیان= | =جنبه تمدنی حکومت رستمیان= | ||
خط ۱۳۱: | خط ۱۲۹: | ||
<ref>[http://pajoohe.ir/%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D8%A7%D8%AA%D9%81%D8%B1%D9%87%D9%86%DA%AF-%D8%B9%D9%84%D9%88%D9%85-%D8%A7%D9%86%D8%B3%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D9%88-%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B6%D9%88%D8%B9%DB%8C%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE-%D8%B9%D8%A8%D8%A7%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D9%86%D8%B9%D8%A8%D8%A7%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D9%86%D8%A8%D9%86%D9%88-%D8%B1%D8%B3%D8%AA%D9%85-%D8%B1%D8%B3%D8%AA%D9%85%DB%8C%D8%A7%D9%86-__a-1331-46346-9461-9462-33705-33706-33559.aspx#_ftnref16 مقاله بنو رستم (رستمیان)]، سایت پژوهه، پژوهشکده باقرالعلوم</ref> | <ref>[http://pajoohe.ir/%D9%85%D9%82%D8%A7%D9%84%D8%A7%D8%AA%D9%81%D8%B1%D9%87%D9%86%DA%AF-%D8%B9%D9%84%D9%88%D9%85-%D8%A7%D9%86%D8%B3%D8%A7%D9%86%DB%8C-%D9%88-%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85%DB%8C-%D9%85%D9%88%D8%B6%D9%88%D8%B9%DB%8C%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE%D8%A7%D8%B3%D9%84%D8%A7%D9%85%D8%AA%D8%A7%D8%B1%DB%8C%D8%AE-%D8%B9%D8%A8%D8%A7%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D9%86%D8%B9%D8%A8%D8%A7%D8%B3%DB%8C%D8%A7%D9%86%D8%A8%D9%86%D9%88-%D8%B1%D8%B3%D8%AA%D9%85-%D8%B1%D8%B3%D8%AA%D9%85%DB%8C%D8%A7%D9%86-__a-1331-46346-9461-9462-33705-33706-33559.aspx#_ftnref16 مقاله بنو رستم (رستمیان)]، سایت پژوهه، پژوهشکده باقرالعلوم</ref> | ||
<ref>[http://wikifeqh.ir/%D8%A8%D9%86%D9%88_%D8%B1%D8%B3%D8%AA%D9%85 ویکی فقه]، دانشنامه حوزوی</ref> | <ref>[http://wikifeqh.ir/%D8%A8%D9%86%D9%88_%D8%B1%D8%B3%D8%AA%D9%85 ویکی فقه]، دانشنامه حوزوی</ref> | ||
==پانویس== | == پانویس == | ||
{{پانویس|2}} | {{پانویس|2}} | ||
[[رده: تاریخ]] | [[رده:تاریخ]] | ||
[[رده: حکومت ها]] | [[رده:حکومت ها]] | ||
[[رده: الجزایر]] | [[رده:الجزایر]] |