عبدالسلام الاسمر: تفاوت میان نسخه‌ها

'''عبدالسلام الأسمر بن سلیم الفیتوری الإدریسی الحسنی''' از مهم‌ترین علما و مدافعان [[اسلام]] در قرن دهم هجری شمرده می شود. از برجسته‌ترین شیوخ [[تصوف]] و یکی از مهم‌ترین ارکان نهضت علمی و وکالت در مغرب اسلامی است<ref>القطب الأنور عبدالسلام الأسمر / الشیخ الأستاذ أحمد القطعانی</ref>. رویکرد حمایتی و اصلاحی او شامل توجه به طبقات مختلف جامعه بود و محدود به طبقه تحصیل‌کرده نبود. تا آنجا که او را پیشوای معنوی و سنگ بنای تحکیم اسلام در مغرب اسلامی قرار داد و با گذشت پنج قرن از رحلتش، هنوز تأثیرش در سطوح علمی و اجتماعی روشن و تأثیرگذار است <ref>رسائل الأسمر إلى مریدیه/ الشیخ الدکتور مصطفى رابعة</ref>. عبدالسلام الاسمر در قرن یازدهم هجری به دنیا آمد و پدرش غلام بود<ref>جورج ریمون، من داخل معسکرات الجهاد فی لیبیا، ص 196</ref><ref>مصطفى عمران رابعة، رسائل الأسمر"عبدالسلام بن سلیم الأدریسی الحسنی" إلى مریدیه، ط 1، المدار الإسلامی، ص 16</ref>.  

شیخ عبدالسلام را «الاسمر» می‌نامیدند، زیرا او شب‌های تاریک را به اطاعت خدا می‌گذراند. این نژاد در مغرب دور زندگی می‌کرد. این سلسله در سایه دولت ادریسی که توسط رئیس آن ادریس بزرگ تأسیس شد و در پی فروپاشی این دولت و تعقیب و آزار اعضای خانه ادریسی، «در قبایل مراکش و مراکش پراکنده شد. به مفقود شدن پناه بردند تا اینکه علامت آن نسب را برداشتند و رنگ خود را بادیه نشین کردند» و در اواخر قرن چهارم هجری عده ای از این سلسله در «[[تونس]]» به [[آفریقا]] آمدند: عبدالله بن عمران ملقب به «نبیل». الادریسی و خانواده او و برخی از پسر عموهایش و در تونس و تحت سرپرستی اولاد <ref>مخلوف، تنقیح روضة الأزهار، ص: 62</ref>. سعید - نبیل و خاندانش از یاران وفادار اولاد سعید شدند<ref>مصطفى عمران رابعة، رسائل الأسمر"عبدالسلام بن سلیم الأدریسی الحسنی" إلى مریدیه، ط 1، المدار الإسلامی، ص 13</ref>.  

محقق شمس الدین اللقانی در‌این‌باره می گوید: «اگر با شیخم سیدی احمد زروق می‌رفتیم و سیدی عبدالسلام را نیز ملاقات می‌کردیم. وقتی او کوچک بودزروق در مورد او گفت:این پسر در طرابلس به بزرگ خواهد رسید تا اینکه از مردم زمان خود پیشی بگیرد.»

[[رده:تصوف]]