علّال فاسی: تفاوت میان نسخه‌ها

وی متولد ۱۲۸۹ شمسی (۱۹۱۰ میلادی) در شهر فاس و متوفی در سال ۱۳۵۳ شمسی (۱۹۷۴ میلادی) بود.

آثار علال فاسی حاکی از آن است که وی در اندیشه‌های خود متأثر از محمد عبده بوده، و آراء او را در مراکش مطرح می‌کرده است.  

وی مدیر مجلۀ البینه نیز بود. کتاب او، النقد الذاتی در ۱۹۵۲ م در [[قاهره]] منتشر شده است.  

علال فاسی، بیش از یک نظریه‌پرداز، یک فعال سیاسی بود که در عمل و برای عمل می‌اندیشید. او که از ۱۳۰۹ ش / ۱۹۳۰ م مبارزه برای وحدت مراکش را آغاز کرده بود، در ۱۳۲۵ ش / ۱۹۴۶ م حزب استقلال را تأسیس کرد و خود رهبری آن را به دست گرفت؛ و وقتی که در قاهره اقامت داشت، جنبش مقاومت مراکش را سازمان داد.  

در نظر او، [[اسلام]] اصیل، متعالی و تعالی‌بخش است و باید آن را از اوهام و پیرایه‌های تاریخی رها ساخت. این اسلام پیروانش را هرگز از پیشرفت باز نخواهد داشت. او به شدت مخالف با «مسخ منفی» است که مسلمانان را «غربی» نمی‌سازد، بلکه تبدیل به موجود غریبی می‌کند که نه «خود» است و نه «دیگری». او به شدت بر استقلال مراکش، و نیز بر تمدن عربی و فرهنگ اسلامی آن تأکید می‌ورزید و مراکش را عضوی از دنیای واحد انسانی می‌دانست. به نظر او، حیات ملی مراکش نمی‌توانست جدا از تعالیم اسلام دوام یابد. برخی از محققان نظر فاسی را «اثبات‌گرایی» سطحی دانسته‌اند که تحلیل جامعه‌شناختی را بر تحلیل تاریخی مقدم می‌دارد.

[https://www.cgie.org.ir/fa/article/230735/%D8%A7%D8%B5%D9%84%D8%A7%D8%AD-%D8%B7%D9%84%D8%A8%DB%8C?entryviewid=242153 دایرة المعارف بزرگ اسلامی، مدخل اصلاح‌طلبی، ذیل مراکش]