۴٬۹۳۳
ویرایش
جز
تمیزکاری
جز (جایگزینی متن - ']] ↵<references />' به ']]') |
جز (تمیزکاری) |
||
| خط ۱: | خط ۱: | ||
'''مخمّسه''' (از پیروان قاسم بن علی بن محمد کرخی) از [[غلاة]] [[شیعه]] بودند. در ابتدا برادر وی به نام احمد و دو فرزندش به نام‌های جعفر و محمد به عنوان اولین پیروان او بودند. <ref>حموی رومی بغدادی، یاقوت‌بن عبدالله (1979 م)، معجم البلدان، بیروت، انتشارات احیاء التراث العربی، ج 7، ص 236</ref> <ref>احاديث نور النبي و اهل بيته(ع)، تأليف و نشر قم، | '''مخمّسه''' (از پیروان قاسم بن علی بن محمد کرخی) از [[غلاة]] [[شیعه]] بودند. در ابتدا برادر وی به نام احمد و دو فرزندش به نام‌های جعفر و محمد به عنوان اولین پیروان او بودند. <ref>حموی رومی بغدادی، یاقوت‌بن عبدالله (1979 م)، معجم البلدان، بیروت، انتشارات احیاء التراث العربی، ج 7، ص 236</ref> <ref>احاديث نور النبي و اهل بيته(ع)، تأليف و نشر قم، مرکز المصطفي، ص41.</ref> | ||
==معنای لغوی مخمسه== | == معنای لغوی مخمسه == | ||
مخمّس به چیزی می‌گویند که دارای پنج رکن باشد. <ref>وَجدی محمد فرید، دائره المعارف قرن عشرین، بیروت، | مخمّس به چیزی می‌گویند که دارای پنج رکن باشد. <ref>وَجدی محمد فرید، دائره المعارف قرن عشرین، بیروت، نشر دارالمعرفه، سال 1971 میلادی، ج3، ص 792 | ||
</ref> | </ref> | ||
==وجه تسمیه== | == وجه تسمیه == | ||
این طایفه چون نسبت به پنج تن معصومین عقاید خاص و غلو‌آمیز داشتند، از این جهت به مخمسه معروف شدند. <ref>دهخدا، علی اکبر، لغت نامه دهخدا، تهران، نشر دانشگاه تهران. سال 1337 هجری شمسی، ج 24، ص 670</ref> <ref>سینی دشتی، سیدمصطفی، | این طایفه چون نسبت به پنج تن معصومین عقاید خاص و غلو‌آمیز داشتند، از این جهت به مخمسه معروف شدند. <ref>دهخدا، علی اکبر، لغت نامه دهخدا، تهران، نشر دانشگاه تهران. سال 1337 هجری شمسی، ج 24، ص 670</ref> <ref>سینی دشتی، سیدمصطفی، معارف و معاریف، تهران، نشر موسسه فرهنگی آرایه. سال 1379 هجری قمری، ج9، ص 234</ref> <ref>غریری سامی، الجذور التاریخیه والنفسیه للغلو والغلاه، قم، نشر دلیل ما، سال 1382 هجری قمری، ص 179</ref> <ref>حموی رومی بغدادی، یاقوت‌بن عبدالله معجم البلدان، بیروت، انتشارات احیاء التراث العربی، 1979 میلادی، ج7، ص 236</ref> | ||
==عقاید== | == عقاید == | ||
===پنج تن اهل بیت نور ابدی‌اند=== | === پنج تن اهل بیت نور ابدی‌اند === | ||
این فرقه معتقد بودند که [[حضرت محمد (ص)]]، [[علی بن ابی طالب|امام علی (ع)]]، [[حضرت فاطمه(س)]] و [[امام حسن(ع)]] و [[امام حسین|امام حسین(ع)]] پنج نورند که از قدیم بوده و تا ابد خواهند بود. <ref>احاديث نور النبي و اهل بيته(ع)، قم، | این فرقه معتقد بودند که [[حضرت محمد (ص)]]، [[علی بن ابی طالب|امام علی (ع)]]، [[حضرت فاطمه(س)]] و [[امام حسن(ع)]] و [[امام حسین|امام حسین(ع)]] پنج نورند که از قدیم بوده و تا ابد خواهند بود. <ref>احاديث نور النبي و اهل بيته(ع)، قم، تالیف و نشر مرکز المصطفي، ص41.</ref> | ||
===خداوند مصالح بندگانش را به پنج نفر سپرده است=== | === خداوند مصالح بندگانش را به پنج نفر سپرده است === | ||
می گفتند که خداوند متعال اداره مصالح بندگان خود را به پنج نفر سپرده است. آنها عبارتند از: [[سلمان]]، [[مقداد]]، [[عمار]]، [[ابوذر]] و عمر و ابن امیه. از میان ایشان، سلمان رییس آنها است و در مقام پیامبری می‌باشد. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 399</ref> | می گفتند که خداوند متعال اداره مصالح بندگان خود را به پنج نفر سپرده است. آنها عبارتند از: [[سلمان]]، [[مقداد]]، [[عمار]]، [[ابوذر]] و عمر و ابن امیه. از میان ایشان، سلمان رییس آنها است و در مقام پیامبری می‌باشد. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 399</ref> | ||
<ref>دهخدا، علی اکبر، لغت نامه دهخدا، تهران، نشر دانشگاه تهران. سال 1337 هجری شمسی، ج 24، ص 670</ref> <ref>مدرس محمدعلی، ریحانه الأدب فی تراجم المعروفین بالکینه او اللقب، تبریز، نشر | <ref>دهخدا، علی اکبر، لغت نامه دهخدا، تهران، نشر دانشگاه تهران. سال 1337 هجری شمسی، ج 24، ص 670</ref> <ref>مدرس محمدعلی، ریحانه الأدب فی تراجم المعروفین بالکینه او اللقب، تبریز، نشر شفق، سال 1346، ج5، ص 265</ref> <ref>نوري طبرسي، حسين، خاتمة المستدرک، قم، نشر مؤسسه آل البيت، چاپ اول، سال 1415 هجری قمری، ج1، ص163. | ||
</ref> | </ref> | ||
===همه موجودات دارای روح‌اند=== | === همه موجودات دارای روح‌اند === | ||
معتقد بودند که همه موجودات عالم اعم از انسان و غیر انسان دارای روح‌اند. | معتقد بودند که همه موجودات عالم اعم از انسان و غیر انسان دارای روح‌اند. | ||
===انتقال روح به ابدان مومنین=== | === انتقال روح به ابدان مومنین === | ||
بر این باور بودند که روح مؤمن به بدن هفت مؤمن دیگر منتقل می‌شود. | بر این باور بودند که روح مؤمن به بدن هفت مؤمن دیگر منتقل می‌شود. | ||
===درجات ایمان=== | === درجات ایمان === | ||
می‌گویند که [[ایمان]] هفت درجه دارد و انسان مومن در آخرین درجه به شناخت پروردگار می‌رسد و حجاب‌ها از صورت او برداشته می‌شود و پروردگارش را با نورانیت می‌بیند. <ref>اشعری قمی، سعدبن عبدالله المقالات و الفرق، به تصحیح محمد جواد مشکور، قم، نشر | می‌گویند که [[ایمان]] هفت درجه دارد و انسان مومن در آخرین درجه به شناخت پروردگار می‌رسد و حجاب‌ها از صورت او برداشته می‌شود و پروردگارش را با نورانیت می‌بیند. <ref>اشعری قمی، سعدبن عبدالله المقالات و الفرق، به تصحیح محمد جواد مشکور، قم، نشر موسسه مطبوعاتی عطایی، سال 1963 میلادی، ص 59</ref> | ||
==انشعابات مخمسه== | == انشعابات مخمسه == | ||
از مُخَمِّسَـه فرقه‌ای به نام «[[شریعیّه]]» پیروان محمد بن موسی شریعی، یا سریعی، یا شریفی و یا شریقی منشعب می‌شود. این فرقه بر این باورند که [[روح القدس|روح‌القدس]] در پنج شخص حلول کرده است. آن اشخاص عبارت‌اند از: پیامبر (ص)، علی (ع)، فاطمه (س)، حسن (ع) و حسین (ع) <ref>غریری | از مُخَمِّسَـه فرقه‌ای به نام «[[شریعیّه]]» پیروان محمد بن موسی شریعی، یا سریعی، یا شریفی و یا شریقی منشعب می‌شود. این فرقه بر این باورند که [[روح القدس|روح‌القدس]] در پنج شخص حلول کرده است. آن اشخاص عبارت‌اند از: پیامبر (ص)، علی (ع)، فاطمه (س)، حسن (ع) و حسین (ع) <ref>غریری سامی، الجذور التاریخیه والنفسیه للغلو و الغلاه، قم، نشر دلیل ما، سال 1382 هجری قمری، ص 181</ref>. | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس}} | {{پانویس}} | ||
[[رده: فرق و مذاهب]] | [[رده:فرق و مذاهب]] | ||