۴٬۹۳۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (تمیزکاری) |
||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
کربلا در جنوب کشور عراق و در ناحیه غربی [[رود فرات]] قرار دارد و فاصله آن تا شهر [[بغداد]] (پایتخت عراق) در برخی منابع حدود 97 کیلومتر و در برخی دیگر 108 کیلومتر ذکر شده است. این شهر تا قبل از سال 61 هجری صرفا بیابان بود و محلی برای عبور کاروانها از شهرهای مختلف عراق محسوب میشد. بعد از واقعه عاشورا و نبرد کربلا نام این منقطه در اسناد تاریخی ذکر شد.<ref>[https://www.findatour.co/ برگرفته شده از مقاله کربلا]</ref> | کربلا در جنوب کشور عراق و در ناحیه غربی [[رود فرات]] قرار دارد و فاصله آن تا شهر [[بغداد]] (پایتخت عراق) در برخی منابع حدود 97 کیلومتر و در برخی دیگر 108 کیلومتر ذکر شده است. این شهر تا قبل از سال 61 هجری صرفا بیابان بود و محلی برای عبور کاروانها از شهرهای مختلف عراق محسوب میشد. بعد از واقعه عاشورا و نبرد کربلا نام این منقطه در اسناد تاریخی ذکر شد.<ref>[https://www.findatour.co/ برگرفته شده از مقاله کربلا]</ref> | ||
<br> | <br> | ||
==دلایل شهرت کربلا== | == دلایل شهرت کربلا == | ||
<br> | <br> | ||
دلایل شهرت کربلا | دلایل شهرت کربلا | ||
خط ۴۸: | خط ۴۸: | ||
- کربلا در حال حاضر به دو قسمت کربلای قدیم و جدید تقسیم میشود. | - کربلا در حال حاضر به دو قسمت کربلای قدیم و جدید تقسیم میشود. | ||
<br> | <br> | ||
==تاریخ کربلا== | == تاریخ کربلا == | ||
<br> | <br> | ||
مهمترین واقعه تاریخ شهر مقدس کربلا، شهادت جانگداز امام حسین(ع) و ۷۲ نفر از یاران ایشان در عاشورای سال ۶۱ هجری(۱۰ اکتبر ۶۸۰ میلادی) است. | مهمترین واقعه تاریخ شهر مقدس کربلا، شهادت جانگداز امام حسین(ع) و ۷۲ نفر از یاران ایشان در عاشورای سال ۶۱ هجری(۱۰ اکتبر ۶۸۰ میلادی) است. | ||
خط ۵۸: | خط ۵۸: | ||
از مدینه به مکه هجرت کرد و در پی نامهنگاریهای کوفیان و شیعیان عراق به آن حضرت و دعوت برای آمدن به کوفه، آن امام ابتدا [[مسلم بن عقیل]] را فرستاد و نامههایی برای شیعیان کوفه و بصره نوشت و با دریافت پاسخ کوفیان در بیعتشان با مسلم بن عقیل، در روز هشتم ذیحجه سال ۶۰ هجری از مکه به سوی عراق، حرکت کرد. | از مدینه به مکه هجرت کرد و در پی نامهنگاریهای کوفیان و شیعیان عراق به آن حضرت و دعوت برای آمدن به کوفه، آن امام ابتدا [[مسلم بن عقیل]] را فرستاد و نامههایی برای شیعیان کوفه و بصره نوشت و با دریافت پاسخ کوفیان در بیعتشان با مسلم بن عقیل، در روز هشتم ذیحجه سال ۶۰ هجری از مکه به سوی عراق، حرکت کرد. | ||
<br> | <br> | ||
پیمانشکنی کوفیان و شهادت مسلم بن عقیل، اوضاع عراق را نامطلوب ساخت و سیدالشهدا که همراه خانواده، فرزندان و یاران به سوی [[کوفه]] میرفت، پیش از رسیدن به کوفه در سرزمین«کربلا» در محاصره سپاه کوفه قرار گرفت.تسلیم نیروهای یزیدی نشد و سرانجام در روز عاشورا در آن سرزمین، مظلومانه و تشنهکام، همراه اصحابش به شهادت رسید. | پیمانشکنی کوفیان و شهادت مسلم بن عقیل، اوضاع عراق را نامطلوب ساخت و سیدالشهدا که همراه خانواده، فرزندان و یاران به سوی [[کوفه]] میرفت، پیش از رسیدن به کوفه در سرزمین«کربلا» در محاصره سپاه کوفه قرار گرفت. تسلیم نیروهای یزیدی نشد و سرانجام در روز عاشورا در آن سرزمین، مظلومانه و تشنهکام، همراه اصحابش به شهادت رسید. | ||
<br> | <br> | ||
از آن پس، کربلا کانون الهام و عاشورا سرچشمه قیام و آزادگی شد و کشته شدن وی، سبب زنده شدن [[اسلام]] و بیدار شدن وجدانهای خفته گردید. | از آن پس، کربلا کانون الهام و عاشورا سرچشمه قیام و آزادگی شد و کشته شدن وی، سبب زنده شدن [[اسلام]] و بیدار شدن وجدانهای خفته گردید. | ||
<br> | <br> | ||
شهر کربلا از کم آبی در مقیضه بود که در اوئل قرن هجدهم با ساختن بندی در ابتدای نهر حسینیه این مشکل تا حدود زیادی مرتفع شد. در ۱۸۰۱ میلادی و پس از حمله واهابیها به کربلا شهر به شدت آسیب دید و و هابیها کربلا را غارت کردند.پس از حمله وهابیها و رفع قائله آنان بزرگان کربلا حکومت خودمختاری را در این شهر اعلام کردند، اما دوره حاکمیت بزرگان کربلا بر این شهر | شهر کربلا از کم آبی در مقیضه بود که در اوئل قرن هجدهم با ساختن بندی در ابتدای نهر حسینیه این مشکل تا حدود زیادی مرتفع شد. در ۱۸۰۱ میلادی و پس از حمله واهابیها به کربلا شهر به شدت آسیب دید و و هابیها کربلا را غارت کردند. پس از حمله وهابیها و رفع قائله آنان بزرگان کربلا حکومت خودمختاری را در این شهر اعلام کردند، اما دوره حاکمیت بزرگان کربلا بر این شهر زیاد طول نکشید و با حمله عثمانیها در سال ۱۸۴۳ خاتمه یافت. | ||
<br> | <br> | ||
حاکمیت عثمانیها بر کربلا سبب مهاجرت بسیاری از علما از این شهر به نجف مقدس شد.از این زمان به بعد نجف مرکزیت دینی یافت. تا سالهای اولیه قرن بیستم میلادی ایرانیان ۷۵ درصد سکنه کربلا را تشکیل میدادند، اما در دوره سلطه بریتانیاییها بر کربلا جمعیت ایرانیان ساکن کربلا به تدریج کاهش یافت. | حاکمیت عثمانیها بر کربلا سبب مهاجرت بسیاری از علما از این شهر به نجف مقدس شد. از این زمان به بعد نجف مرکزیت دینی یافت. تا سالهای اولیه قرن بیستم میلادی ایرانیان ۷۵ درصد سکنه کربلا را تشکیل میدادند، اما در دوره سلطه بریتانیاییها بر کربلا جمعیت ایرانیان ساکن کربلا به تدریج کاهش یافت. | ||
<br> | <br> | ||
در زمان حاکمیت [[صدام حسین]] در [[عراق]] سخت گیریها بر مردم شهر کربلا شدت یافت و در این زمان غیر شیعیان مجاز به سفر به کربلا نبودند. در سال ۱۹۹۱ و در جریان قیام شیعیان علیه حکومت صدام حسین آسیبهای فراوانی به شهر کربلا وارد شد. سرکوب قیام شیعیان عراق نقاب را از چهره بی رحم صدام برکشید و چهره واقعی او را برملا و بی رحمی و سنگدلی صدام نزد جهانیان را آشکار ساخت.<ref>[https://www.hamshahrionline.ir/ برگرفته شده از مقاله آشنایی با شهر مقدس کربلا]</ref> | در زمان حاکمیت [[صدام حسین]] در [[عراق]] سخت گیریها بر مردم شهر کربلا شدت یافت و در این زمان غیر شیعیان مجاز به سفر به کربلا نبودند. در سال ۱۹۹۱ و در جریان قیام شیعیان علیه حکومت صدام حسین آسیبهای فراوانی به شهر کربلا وارد شد. سرکوب قیام شیعیان عراق نقاب را از چهره بی رحم صدام برکشید و چهره واقعی او را برملا و بی رحمی و سنگدلی صدام نزد جهانیان را آشکار ساخت.<ref>[https://www.hamshahrionline.ir/ برگرفته شده از مقاله آشنایی با شهر مقدس کربلا]</ref> | ||
خط ۷۰: | خط ۷۰: | ||
در روز اربعین بسیاری از مسلمانان و شیعیان جهت زیارت این مکان و شرکت در راهپیمایی عظیم به شهر مقدس کربلا میروند. | در روز اربعین بسیاری از مسلمانان و شیعیان جهت زیارت این مکان و شرکت در راهپیمایی عظیم به شهر مقدس کربلا میروند. | ||
<br> | <br> | ||
==اماکن زیارتی== | == اماکن زیارتی == | ||
<br> | <br> | ||
وجود حرم امام حسین(ع) و حرم حضرت عباس(ع) شهر کربلا را در ردیف مهمترین شهرهای زیارتی برای شیعیان قرار داده است. حرم امام حسین محل دفن امام حسین(ع)، شماری از [[بنیهاشم]] و یاران امام است که در واقعه کربلا به شهادت رسیدند. | وجود حرم امام حسین(ع) و حرم حضرت عباس(ع) شهر کربلا را در ردیف مهمترین شهرهای زیارتی برای شیعیان قرار داده است. حرم امام حسین محل دفن امام حسین(ع)، شماری از [[بنیهاشم]] و یاران امام است که در واقعه کربلا به شهادت رسیدند. | ||
خط ۸۲: | خط ۸۲: | ||
شهر کربلا علاوه بر وجود حرم امام حسین(ع) و حضرت عباس(ع) اماکن زیارتی دیگر دارد که بیشتر آن به واقعه کربلا مربوط میشود. [[خیمهگاه]]، [[تل زینبیه]] و مرقد [[حر بن یزید ریاحی]] از آن جمله است. در نزدیکی حرم امام حسین(ع) دو مقام [[امام صادق]](ع) و مقام [[امام زمان]](ع) وجود دارد که در فرهنگ شیعه دارای احترام و زیارتگاه آنان است. | شهر کربلا علاوه بر وجود حرم امام حسین(ع) و حضرت عباس(ع) اماکن زیارتی دیگر دارد که بیشتر آن به واقعه کربلا مربوط میشود. [[خیمهگاه]]، [[تل زینبیه]] و مرقد [[حر بن یزید ریاحی]] از آن جمله است. در نزدیکی حرم امام حسین(ع) دو مقام [[امام صادق]](ع) و مقام [[امام زمان]](ع) وجود دارد که در فرهنگ شیعه دارای احترام و زیارتگاه آنان است. | ||
<br> | <br> | ||
==احزاب و تشکلات سیاسی و اجتماعی== | == احزاب و تشکلات سیاسی و اجتماعی == | ||
<br> | <br> | ||
شهر کربلا در دو سده اخیر به دلیل اقامت مراجع تقلید شیعه و رونق حوزه علمیه کربلا نقش مهمی در تحولات سیاسی و اجتماعی عراق ایفا کرد. فعالیت تشکیلات سیاسی اجتماعی در کربلا با تحولات سیاسی عراق و گاه ایران همراه بود. واکنش علمای ساکن در نجف و کربلا در قبال جنبش مشروطه ایران از آن جمله است. ماجرای مشروطه همانگونه که علما و حوزه نجف را متلاطم کرد بر کربلا نیز تأثیر گذاشت با این تفاوت که کربلاییها موضع منفی نسبت به مشروطه داشتند. | شهر کربلا در دو سده اخیر به دلیل اقامت مراجع تقلید شیعه و رونق حوزه علمیه کربلا نقش مهمی در تحولات سیاسی و اجتماعی عراق ایفا کرد. فعالیت تشکیلات سیاسی اجتماعی در کربلا با تحولات سیاسی عراق و گاه ایران همراه بود. واکنش علمای ساکن در نجف و کربلا در قبال جنبش مشروطه ایران از آن جمله است. ماجرای مشروطه همانگونه که علما و حوزه نجف را متلاطم کرد بر کربلا نیز تأثیر گذاشت با این تفاوت که کربلاییها موضع منفی نسبت به مشروطه داشتند. | ||
خط ۹۶: | خط ۹۶: | ||
در دوران حکومت بعث به ریاست صدام حسین نیز برخی از علما و روحانیون شیعی عراقی مجلس اعلای اسلامی عراق را تأسیس کردند. پس از سقوط حکومت صدام جریانهای شیعی متعددی در عراق شکل گرفت که بسیاری از آنها شاخهای در کربلا ایجاد کردند و به فعالیتهای سیاسی فرهنگی مشغول شدند. از جمله این تشکیلات میتوان به [[سازمان بدر]] عراق و [[جریان صدر]] اشاره کرد.<ref>[https://fa.wikishia.net/ برگرفته شده از مقاله کربلا]</ref> | در دوران حکومت بعث به ریاست صدام حسین نیز برخی از علما و روحانیون شیعی عراقی مجلس اعلای اسلامی عراق را تأسیس کردند. پس از سقوط حکومت صدام جریانهای شیعی متعددی در عراق شکل گرفت که بسیاری از آنها شاخهای در کربلا ایجاد کردند و به فعالیتهای سیاسی فرهنگی مشغول شدند. از جمله این تشکیلات میتوان به [[سازمان بدر]] عراق و [[جریان صدر]] اشاره کرد.<ref>[https://fa.wikishia.net/ برگرفته شده از مقاله کربلا]</ref> | ||
<br> | <br> | ||
==حوزه ها و مراکز علمی== | == حوزه ها و مراکز علمی == | ||
<br> | <br> | ||
پیشینه علوم دینی اسلامی در کربلا به سدههای نخستین قمری با حضور اصحاب برخی امامان معصوم(ع) و راویان شیعه برمیگردد. آنان در این دوره به تربیت شاگرد در کربلا اشتغال داشتند. [[عبدالله بن جعفر حمیری]] از نزدیکان به [[امام هادی]](ع) و [[امام حسن عسکری]](ع)، شاگردان متعددی را در این شهر تربیت کرده است.پس از دوره غیبت فقهایی نظیر [[نجاشی]]، [[سیدبن طاووس]]، [[شهید اول]] و [[ابنفهد حلی]] در این شهر کسب علم کردند. | پیشینه علوم دینی اسلامی در کربلا به سدههای نخستین قمری با حضور اصحاب برخی امامان معصوم(ع) و راویان شیعه برمیگردد. آنان در این دوره به تربیت شاگرد در کربلا اشتغال داشتند. [[عبدالله بن جعفر حمیری]] از نزدیکان به [[امام هادی]](ع) و [[امام حسن عسکری]](ع)، شاگردان متعددی را در این شهر تربیت کرده است. پس از دوره غیبت فقهایی نظیر [[نجاشی]]، [[سیدبن طاووس]]، [[شهید اول]] و [[ابنفهد حلی]] در این شهر کسب علم کردند. | ||
<br> | <br> | ||
در قرن نهم هجری، حوزه علمیه در کربلا شکل گرفت که از نخستین بزرگان این حوزه، [[سید عزالدین حسین بن مساعد حائری]] و [[فیض الله برمکی بغدادی]] بودند. در حوزه علمیه کربلا دو مکتب اخباری و اصولی فعالیت داشتند اما [[مکتب اخباری]] طرفداران زیادی نداشت. با ظهور [[صفویه]] مکتب اخباری توسط [[محمدامین استرآبادی]] احیا شد. پس از سقوط صفویان، آزار و اذیتهای افغانهای سنیمذهب و فشارهای [[نادرشاه]]، علمای ایرانی را مجبور به مهاجرت به عراق به ویژه کربلا کرد. در این دوره مکتب اخباری در کربلا به اوج خود رسیده بود و شمار زیادی از علمای ایرانی مرام اخباری داشتند. با این همه مکتب اخباری به دلایلی رو به افول نهاد. | در قرن نهم هجری، حوزه علمیه در کربلا شکل گرفت که از نخستین بزرگان این حوزه، [[سید عزالدین حسین بن مساعد حائری]] و [[فیض الله برمکی بغدادی]] بودند. در حوزه علمیه کربلا دو مکتب اخباری و اصولی فعالیت داشتند اما [[مکتب اخباری]] طرفداران زیادی نداشت. با ظهور [[صفویه]] مکتب اخباری توسط [[محمدامین استرآبادی]] احیا شد. پس از سقوط صفویان، آزار و اذیتهای افغانهای سنیمذهب و فشارهای [[نادرشاه]]، علمای ایرانی را مجبور به مهاجرت به عراق به ویژه کربلا کرد. در این دوره مکتب اخباری در کربلا به اوج خود رسیده بود و شمار زیادی از علمای ایرانی مرام اخباری داشتند. با این همه مکتب اخباری به دلایلی رو به افول نهاد. | ||
خط ۱۱۰: | خط ۱۱۰: | ||
[[رده: شهرهای اسلامی]] | [[رده:شهرهای اسلامی]] |