۸۷٬۸۱۰
ویرایش
جز (تمیزکاری) |
جز (جایگزینی متن - ' در باره ' به ' درباره ') |
||
خط ۱۵: | خط ۱۵: | ||
احمد بن علی بن حسین ثعالبی (000 – بعد 352ق) ابوحامد، [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]] است. تاریخ ولادت او در دست نیست اما وفات او در اواسط سده چهارم هجری اتفاق افتاده زیرا وی از اساتید [[شیخ صدوق]](م381ق) بوده است. در منابع معتبر گزارشی از شرح حال او به چشم نمیخورد. قرائن نشان میدهد که وی در [[خراسان]] نزدیک [[نیشابور]] اقامت داشته است و شیخ صدوق در سال 352هجری در سفرش به نیشابور از او روایت شنیده است. | احمد بن علی بن حسین ثعالبی (000 – بعد 352ق) ابوحامد، [[محدّث|محدث]] [[مذهب شیعه|شیعی]] است. تاریخ ولادت او در دست نیست اما وفات او در اواسط سده چهارم هجری اتفاق افتاده زیرا وی از اساتید [[شیخ صدوق]](م381ق) بوده است. در منابع معتبر گزارشی از شرح حال او به چشم نمیخورد. قرائن نشان میدهد که وی در [[خراسان]] نزدیک [[نیشابور]] اقامت داشته است و شیخ صدوق در سال 352هجری در سفرش به نیشابور از او روایت شنیده است. | ||
در منابع حدیثی تنها یک روایت از او نقل شده است که | در منابع حدیثی تنها یک روایت از او نقل شده است که درباره یکی از معجزات [[امام علی بن موسی الرضا|علی بن موسی بن جعفر]] هنگامی که آن امام در نیشابور اقامت داشتند، میباشد. وی در این روایت از «ابواحمد عبدالله بن عبدالرحمن صفوانی» نقل حدیث کرده و از او «شیخ صدوق» روایت کرده است. از دیگر اساتید و شاگردان او خبری در دست نیست. همچنین از او اثر تألیفی بر جای نمانده است. | ||
=منابع= | =منابع= |