۸۸٬۰۰۹
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'کنیه اش' به 'کنیهاش') |
جز (جایگزینی متن - 'برجسته ترین' به 'برجستهترین') |
||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
</div> | </div> | ||
'''ابوالقاسم انصاری''' متوفای سال 511 هجری قمری یا 512 هجری قمری نام او سلمان بن ناصر بن عمران نیشابوری، شاگرد امام الحرمین [[محمد جوینی اشعری]] است. کنیهاش ابوالقاسم انصاری است و القاب او عبارتند از: أستاذ الإمام، ناصرالسنة، إمام المتکلمین و سیف النظر. نسب او به نیشاپور میرسد. یک عالمی [[مسلمان]] از علمای [[اهل سنت]] مرام او اشعری و مکتبش شافعی است. از | '''ابوالقاسم انصاری''' متوفای سال 511 هجری قمری یا 512 هجری قمری نام او سلمان بن ناصر بن عمران نیشابوری، شاگرد امام الحرمین [[محمد جوینی اشعری]] است. کنیهاش ابوالقاسم انصاری است و القاب او عبارتند از: أستاذ الإمام، ناصرالسنة، إمام المتکلمین و سیف النظر. نسب او به نیشاپور میرسد. یک عالمی [[مسلمان]] از علمای [[اهل سنت]] مرام او اشعری و مکتبش شافعی است. از برجستهترین علمای [[تصوف]] و علم [[کلام]] او به علوم کلام، اصول دین، تصوف، [[تفسیر|تفسیر]] و [[حدیث|علم حدیث]] اهتمام ویژه ای داشت. از برجستهترین شیوخ وی میتوان به ابوالمعالی جوینی و [[ابوالقاسم قشیری]] و از برجستهترین شاگردان وی [[ابوالفتح شهرستانی]] و [[ضیاءالدین ابوالقاسم رازی]] (پدر فخرالدین رازی) اشاره کرد. وی بین نیمه دوم قرن پنجم هجری تا اوایل قرن ششم در زمان خلافت [[عباسیان]] که سلطه آنان نزدیک به پنج قرن ادامه داشت<ref>أبو قاسم الأنصاری، الغنیة فی الکلام، إعداد: مصطفی حسنین عبدالهادی، دارالسلام للطباعة والنشر والتوزیع والترجمة، المجلد الأول، ص: 27</ref>، زندگی میکرد و مرگ او در سال 511 یا512 ذکر کردهاند. | ||
=زمانه= | =زمانه= |