۸۷۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۵۵: | خط ۵۵: | ||
=جمعیت= | =جمعیت= | ||
جمعیت آن بر پایهٔ سرشماری سال ۱۹۹۸ برابر با ۱٬۵۱۹٬۵۷۰ نفر بوده و جمعیت منطقهٔ کلانشهری آن ۲٬۱۳۵٬۶۳۰ نفر بوده‌است.همچنین جمعیت قابل توجهی از جمعیت ۵۰ هزار نفری ترک‌های [[الجزایر]] در این شهر سکونت دارند. | جمعیت آن بر پایهٔ سرشماری سال ۱۹۹۸ برابر با ۱٬۵۱۹٬۵۷۰ نفر بوده و جمعیت منطقهٔ کلانشهری آن ۲٬۱۳۵٬۶۳۰ نفر بوده‌است.همچنین جمعیت قابل توجهی از جمعیت ۵۰ هزار نفری ترک‌های [[الجزایر]] در این شهر سکونت دارند. | ||
=اقتصاد= | |||
مراکز اقتصادی شهر در اطراف بندر مجهز قرار گرفته، این بندر یک ایستگاه سوختگیری کشتی‌های حامل مواد خوراکی هستند که به [[فرانسه]] برده می‌شوند در بخش قدیمی بندر قایق‌های ماهیگیری فعالیت دارند. | |||
سیمان‌سازی، فلزکاری و کاغذسازی، مواد شیمیائی و ماشین‌آلات، آردسازی، شراب‌سازی و سیگارسازی و فرآوری محصولات دیگر کشاورزی و ماهیگیری است. توریسم نیز از منابع مهم در آمد این شهر بندری می‌باشد. با کشف گاز و نفت در 1956 در منطقه صحرای الجزیره و کشور الجزایر رو به ترقی نهاد. | |||
شهر الجزیره با مراکش و تونس بوسیله راه آهن و شبکه‌های بزرگراهی متصل است. فرودگاه آن، این شهر را با نقاط مختلف دنیا متصل ساخته است و از این پس بود که شهر روز بروز از جهات مختلف رونق یافت و مراکز مهم فرهنگی علمی مهمی در آن ایجاد گشت؛ از جمله دانشگاه الجزایر، مدرسه ملی کشاورزی، موزه‌های هنرهای زیبا و عتیقه، کتابخانه ملی و باغ گیاه‌شناسی، ساختمان‌های مهم شامل مسجد بزرگ 1960 کلیسای جامع سنت فیلیپ (قرن 19) کاخ زمستانی فرمانروایان سابق فرانسوی و محل اقامت اسقف. در روزگار فنیقی‌ها الجزیره مسکون گشت. شهر در قرن دوم ق.م برافراشته شد. کولونی رومی و بندرایکوسیوم که بوسیله و اندال‌ها در قرن پنجم میلادی ویران گشت. از بناهای رومی بود. | |||
شهر کنونی را بربرها در سده 900 ساخته و در 1018 جزو قلمرو امپراتوری عثمانی شد. پس از عثمانی‌ها در 1830 مدتها شهر دست به دست گشت و مدتی در چنگ دزدان دریائی بود و سرانجام در 19 ژوئن 1965 کشور الجزایر استقلال یافت.<ref>[http://www.afran.ir/modules/publisher/item.php?itemid=375 مطالعات افریقا]</ref> | |||
=معماری= | =معماری= | ||