۲۲٬۰۲۶
ویرایش
جز
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جزبدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۹: | خط ۱۹: | ||
|} | |} | ||
</div> | </div> | ||
'''شیخ محمد بن یوسف اطفیّش یسجنی''' از علمای الجزایری و صاحب آثاری در [[تفسیر]]، [[فقه]] و... او سه اثر در تفسیر نوشته است که یکی از آنها «تیسیر التفسیر» می‌باشد. وی همچنین به خطابه و... نیز مشغول بود. | '''شیخ محمد بن یوسف اطفیّش یسجنی''' از علمای الجزایری و صاحب آثاری در [[تفسیر]]، [[فقه]] و... او سه اثر در تفسیر نوشته است که یکی از آنها '''«تیسیر التفسیر»''' می‌باشد. وی همچنین به خطابه و... نیز مشغول بود. | ||
== زندگی‌نامه == | == زندگی‌نامه == | ||
| خط ۲۹: | خط ۲۹: | ||
=== سفرها === | === سفرها === | ||
وی، جز دو مرتبه که برای [[زیارت]] بقاع مقدسه و ادای فریضه [[حج]] سفر کرد، از میزاب خارج نشد. او در سفر اخیر (دومین سفر) در مسیر سفرش از برخی مجامع علمی‌مانند: [[دانشگاه زیتونه تونس|دانشگاه زیتون تونس]] و [[جامع الازهر]] (دانشگاه الازهر) [[مصر]]، بازدید و همچنین دروسی را در حرم مدنی القا کرد. البته او زیارتهای محلی‌ای در مناطق خودشان داشت؛ در فصلهای پاییز و بهار شیخ محمد به قراره و بریان و ورجلان و... می‌رفت و در آن مناطق به نشر علم می‌پرداخت. | |||
== تحصیل و جایگاه علمی == | == تحصیل و جایگاه علمی == | ||
در سال 1823 م، مادرش او را برای آموزش قرآن به یکی از مکاتب قرآنی سپرد و او در نه‌سالگی توانست حافظ [[قرآن]] شود. محمد، | در سال 1823 م، مادرش او را برای آموزش [[قرآن]] به یکی از مکاتب قرآنی سپرد و او در نه‌سالگی توانست حافظ [[قرآن]] شود. محمد، علاقۀ عجیبی به قرائت و کتابت و حضور در مجالس علما داشت. شیخ، هنوز عمرش از شصت سال تجاوز نکرده بود که توانست به درجه [[اجتهاد]] برسد. او با علمای حرم، یعنی شیخ زینی دحلان و حسبی‌الله شافعی، شیخ ابراهیم حقی حنفی و شیخ علیش مالکی مباحثاتی داشت و آنان بارها به تفوق علمی او شهادت می‌دادند. | ||
== استادان == | == استادان == | ||
او در حلقات درسی بسیاری از | او در حلقات درسی بسیاری از استادان زمان خودش، از جمله اشخاص ذیل شرکت کرد: | ||
# برادر بزرگش، ابراهیم بن یوسف؛ | # برادر بزرگش، ابراهیم بن یوسف؛ | ||
# شیخ حاج محمد بن عیسی ازبار؛ | # شیخ حاج محمد بن عیسی ازبار؛ | ||
| خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
== تدریس == | == تدریس == | ||
ایشان، از بیست سالگی تدریس را شروع کرد و تا آخر عمر ادامه داد. در طول این مدت، طلابی از وادی مزاب و ورجلان و جربه و جبل و... برای استفاده از وی در دروسش شرکت می‌کردند. او هرروز هفته را به‌استثنای جمعه‌ها درس داشت. شیوه تدریس او این‌گونه بود که در هریک از علومی که تدریس داشت، یک نفر را مکلف می‌کرد که متن کتاب مورد نظر (کتابی که تدریس می‌کرد) را در کلاس هنگام تدریس، بخواند و خودش در هر قسمتی از متن که نیازمند توضیح بود، به توضیح آن می‌پرداخت. وی در تعلیقه و شرح تا حدی پیش می‌رفت که طلاب درس را بفهمند. ابراهیم بن بکیر، از شاگردانش می‌گوید: «او در نیمه اول روز در مسجد و مدرسه، بسیاری از فنون و علوم را درس می‌داد». | |||
== فتوا == | == فتوا == | ||
شیخ محمد، بخشی از عصر را در هر روز به پاسخ به مسائل فقهی اختصاص داده بود. مردم از داخل مزاب و خارج از آن از الجزایر و سایر کشورها مانند [[عمان]] و [[لیبی]] و [[تونس]] و [[زنجبار]] و حتی [[استانبول]] و مصر برای سؤالات شرعی به وی مراجعه می‌کردند. | شیخ محمد، بخشی از عصر را در هر روز به پاسخ به مسائل فقهی اختصاص داده بود. مردم از داخل مزاب و خارج از آن از [[الجزایر]] و سایر کشورها مانند [[عمان]] و [[لیبی]] و [[تونس]] و [[زنجبار]] و حتی [[استانبول]] و [[مصر]] برای سؤالات شرعی به وی مراجعه می‌کردند. | ||
او پس از مدتی، عده‌ای را به کار نوشتن پاسخ به مسائل شرعی گماشت. شیخ حاج سلیمان مطهری، شیخ حمو بابه و موسی، برخی از این نویسندگان بودند. | او پس از مدتی، عده‌ای را به کار نوشتن پاسخ به مسائل شرعی گماشت. شیخ حاج سلیمان مطهری، شیخ حمو بابه و موسی، برخی از این نویسندگان بودند. | ||
== تألیف == | == تألیف == | ||
وی، شب‌ها را به تألیف مشغول بود. شیخ ابویقظان از شاگردانش می‌گوید: این‌گونه نبود که او به تألیف کتابی بپردازد و پس از آن به سراغ کتاب بعدی برود، بلکه در آن واحد مشغول تألیف چند کتاب در چند فن مختلف بود. از نوشتن در هرکدام که خسته می‌شد، به‌عنوان استراحت به سراغ دیگری می‌رفت. او در سفر و حضر مشغول تألیف بود. البته او یک روز تعطیل در هفته داشت؛ وی جمعه‌ها را به استراحت می‌پرداخت و گاهی برای تفریح به باغ شخصی‌اش می‌رفت. البته در دهه آخر عمرش، پنجشنبهها را نیز به آن افزود. | |||
== آثار == | == آثار == | ||
| خط ۶۳: | خط ۶۰: | ||
* تیسیر التفسیر (در تفسیر قرآن که این اثر را در اواخر عمرش، یعنی پس از هشتاد سالگی نوشته است). | * تیسیر التفسیر (در تفسیر قرآن که این اثر را در اواخر عمرش، یعنی پس از هشتاد سالگی نوشته است). | ||
== منابع == | == درگذشت == | ||
شیخ ابراهیم بن محمد طلای، مقدمه کتاب «تیسیر التفسیر»، اثر اطفیش محمد بن یوسف، تحقیق و اخراج شیخ ابراهیم بن محمد | او در صبح روز شنبه 23 ربیع‌الثانی 1332 ق، مطابق با 21 مارس 1914 م، در حدود 96 سالگی پس از مدتی مرض خفیف و تب از دنیا رفت. او را در مقبره بامحمد در بنی یزقن به خاک سپردند و قبرش در آنجا معروف است. | ||
== منابع == | |||
* شیخ ابراهیم بن محمد طلای، مقدمه کتاب «تیسیر التفسیر»، اثر اطفیش محمد بن یوسف، تحقیق و اخراج شیخ ابراهیم بن محمد طلای، چاپ اول، 1425 ق / 2004 م، المطبعة الشرقیة. | |||
[[رده:عالمان]] | [[رده:عالمان]] | ||
[[رده:عالمان اهل‌سنت]] | [[رده:عالمان اهل‌سنت]] | ||
[[رده:الجزایر]] | [[رده:الجزایر]] | ||