۸۷٬۱۹۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - '[[پیغمبر' به '[[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا) ') |
||
(۱۴ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۲ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
{{جعبه اطلاعات شخصیت | |||
| عنوان = محقق سبزواری | |||
| تصویر = محقق سبزواری.jpg | |||
| نام = محمد باقر بن محمد مؤمن خراسانی سبزواری | |||
| نامهای دیگر = | |||
|نام | | سال تولد = ۱۰۱۷ ق | ||
| تاریخ تولد = | |||
| | | محل تولد = سبزوار | ||
| سال درگذشت = ۱۰۹۰ ق | |||
| تاریخ درگذشت = | |||
| محل درگذشت = ق | |||
| استادان = {{فهرست جعبه عمودی |[[محمد تقی مجلسی]] |[[میرفندرسکی]] |[[شیخ بهائی]] }} | |||
|۱۰۱۷ ق | | شاگردان = {{فهرست جعبه عمودی |محقق خوانساری |سید عبدالحسین حسینی خاتونآبادی |[[میرزا عبدالله افندی|میرزا عبدالله افندی اصفهانی]] }} | ||
| | | دین = [[اسلام]] | ||
|محل | | مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]] | ||
| | | آثار = {{فهرست جعبه افقی | [[شیخ بهائی]] | ذخیرة المعاد | روضة الانوار عباسی}} | ||
| | | فعالیتها = | ||
|محل | | وبگاه = | ||
}} | |||
'''محمدباقر سبزواری'''، مشهور به محقق سبزواری از حکما و مجتهدین بزرگ [[شیعه]] در قرن یازدهم هجری است. نام او در کتب فقهیه زیاد برده میشود و کتاب معروف او در [[فقه]]، یکی به نامه «ذخیره» و دیگری به نام [[کفایه]] است و چون فیلسوف هم بوده است، بر الهیات شفای [[ابوعلی سینا]] حاشیه نوشته و درسال 1090 هجری درگذشته است. محقق سبزواری نزد [[شیخ بهائی]] و [[محمد تقی مجلسی|مجلسی اول]] تحصیل کرده است. او در دوران [[صفویه]] در کمال احترام و اکرام میزیست و بر اقران و امثال مقدم بود. | |||
|استادان | |||
|[[محمد تقی مجلسی]] | |||
|شاگردان | |||
| | |||
| | |||
| | |||
|[[ | |||
| | |||
| | |||
| | |||
| | |||
'''محمدباقر سبزواری'''، مشهور به محقق سبزواری | |||
== ولادت و خاندان == | == ولادت و خاندان == | ||
«محمدباقر» فرزند محمد مؤمن خراسانی، در سال (۱۰۱۷ هـ. ق) در روستای «نامن» از توابع شهرستان [[سبزوار]] پا به عرصه وجود نهاد. وی پس از رحلت پدرش، به [[اصفهان]] آمد و در آنجا مسکن گزید. | «محمدباقر» فرزند محمد مؤمن خراسانی، در سال (۱۰۱۷ هـ. ق) در روستای «نامن» از توابع شهرستان [[سبزوار]] پا به عرصه وجود نهاد. وی پس از رحلت پدرش، به [[اصفهان]] آمد و در آنجا مسکن گزید. | ||
فرزندان محقق سبزواری از بزرگان و عالمان | فرزندان محقق سبزواری از بزرگان و عالمان جلیلالقدری بودهاند که عبارتند از: | ||
میرزا جعفر سبزواری اصفهانی که فقیهی زاهد و مدرسی توانا و از فحول دانشمندان اصفهان بوده و منصب [[شیخ الاسلامی]] اصفهان در اعقاب او به مدت بیش از دو قرن تداوم داشته و در جنب [[مسجد]] حکیم اصفهان مدفون است. | میرزا جعفر سبزواری اصفهانی که فقیهی زاهد و مدرسی توانا و از فحول دانشمندان اصفهان بوده و منصب [[شیخ الاسلامی]] اصفهان در اعقاب او به مدت بیش از دو قرن تداوم داشته و در جنب [[مسجد]] حکیم اصفهان مدفون است. | ||
میرزا عبدالرحیم شیخ الاسلام عالم | میرزا عبدالرحیم شیخ الاسلام عالم جلیلالقدری که شیخ الاسلامی اصفهان را به عهده داشته است. وی از علما و مجتهدین متنفذ اصفهان در قرن دوازدهم بوده و تألیفاتی نیز از خود به جای گذاشته و در (۱۱۸۱ هـ. ق) درگذشته است<ref> ریشه و جلوههای تشیع و حوزه علمیه اصفهان، ج ۱، ص ۴۵۱</ref>. | ||
== استادان و شاگردان == | == استادان و شاگردان == | ||
خط ۵۷: | خط ۳۳: | ||
# علامه [[محمدتقی مجلسی]] (۱۰۰۳ـ۱۰۷۰ هـ. ق) | # علامه [[محمدتقی مجلسی]] (۱۰۰۳ـ۱۰۷۰ هـ. ق) | ||
# ملا حیدرعلی اصفهانی: وی در [[حدیث]] و فقه استاد محقق سبزواری بوده است. | # ملا حیدرعلی اصفهانی: وی در [[حدیث]] و فقه استاد محقق سبزواری بوده است. | ||
# قاضی معزالدین حسین | # قاضی معزالدین حسین | ||
# [[شیخ بهایی]] (۹۵۳ـ۱۰۳۰ هـ. ق) | # [[شیخ بهایی]] (۹۵۳ـ۱۰۳۰ هـ. ق) | ||
# [[میرابوالقاسم فندرسکی]] (۹۷۰ـ۱۰۵۰ هـ. ق) | # [[میرابوالقاسم فندرسکی]] (۹۷۰ـ۱۰۵۰ هـ. ق) | ||
# سید حسین بن حیدر عاملی | # سید حسین بن حیدر عاملی | ||
# نورالدین علی بن حسین بن ابی الحسن عاملی | # نورالدین علی بن حسین بن ابی الحسن عاملی | ||
# سید شرف الدین علی بن حجت شولستانی | # سید شرف الدین علی بن حجت شولستانی | ||
# حسین بن حیدر قمر کرکی (متوفی ۱۰۴۱ هـ. ق) | # حسین بن حیدر قمر کرکی (متوفی ۱۰۴۱ هـ. ق) | ||
# ملا حسن علی شوشتری (متوفی ۱۰۷۵ هـ. ق) صاحب التبیان | # ملا حسن علی شوشتری (متوفی ۱۰۷۵ هـ. ق) صاحب التبیان | ||
ب. این [[فقیه]] بزرگ و سیاستمدار شایسته، شاگردان بزرگی را به عالم اسلام تقدیم نمود که برخی از آنها عبارتند از: | ب. این [[فقیه]] بزرگ و سیاستمدار شایسته، شاگردان بزرگی را به عالم اسلام تقدیم نمود که برخی از آنها عبارتند از: | ||
# [[محقق خوانساری]] <ref> روضات الجنات، ج ۲، ص ۶۹؛ فوائدالرضویه، ص ۴۲۶؛ ریحانه الادب، ج ۵، ص ۲۴۲</ref> (۱۰۹۹ـ۱۰۱۹ هـ. ق)؛ وی حسین بن | # [[محقق خوانساری]]<ref> روضات الجنات، ج ۲، ص ۶۹؛ فوائدالرضویه، ص ۴۲۶؛ ریحانه الادب، ج ۵، ص ۲۴۲</ref>. (۱۰۹۹ـ۱۰۱۹ هـ. ق)؛ وی حسین بن جمالالدین محمد خوانساری، شوهرخواهر محقق سبزواری است که تألیفات بسیار دارد و از شاگردان برجسته محقق سبزواری است. | ||
# سید عبدالحسین حسینی خاتونآبادی<ref> وقایع السنین والاعوام، ص ۵۰۲ و ۵۳۴؛ صفویه از ظهور تا زوال، رسول جعفریان، ص ۳۸۹</ref> (۱۱۰۵ـ۱۰۳۹ هـ. ق). | |||
# سید عبدالحسین حسینی خاتونآبادی | # ملا محمد بن عبدالفتاح تنکابنی مشهور به سراب<ref> طبقات اعلام الشیعه، ج ۵، ص ۷۱؛ روضات الجنات، ج ۲، ص ۶۹</ref>. (متوفی ۱۱۲۴ هـ. ق)؛ محقق سبزواری در سال (۱۰۸۱ هـ. ق) به وی اجازه نقل روایت داده است. | ||
# میر محمدصالح خاتونآبادی<ref> مفاخر اسلام، ج ۸، ص ۳۹۵</ref>؛ وی فرزند عبدالواسع خاتونآبادی اصفهانی و داماد [[علامه مجلسی]] است. | |||
# ملا محمد بن عبدالفتاح تنکابنی مشهور به سراب | # محمد شفیع بن فرج گیلانی<ref>طبقات اعلام الشیعه، ج ۵، ص ۷۲</ref>؛ محقق سبزواری در سال (۱۰۸۵ هـ. ق) به وی اجازه نقل حدیث داده است. کتاب البداء از آثار او است. | ||
# [[میرزا عبدالله افندی|میرزا عبدالله افندی اصفهانی]]<ref>مفاخر اسلام، ج ۸، ص ۳۹۵</ref>؛ وی صاحب کتاب ریاض العلماء و حیاض الفضلاء است. | |||
# میر محمدصالح خاتونآبادی <ref> مفاخر اسلام، ج ۸، ص ۳۹۵</ref>؛ وی فرزند عبدالواسع خاتونآبادی اصفهانی و داماد [[علامه مجلسی]] است. | # محمد صالح بیابانکی<ref>طبقات اعلام الشیعه، ج ۵، ص ۲۸</ref>؛ محقق سبزواری در سال (۱۰۷۴ هـ. ق) به وی اجازه نقل حدیث داده است. | ||
# عبدالله اردبیلی<ref>طبقات اعلام الشیعه، ج ۵، ص ۲۸</ref>. | |||
# محمد شفیع بن فرج گیلانی <ref>طبقات اعلام الشیعه، ج ۵، ص ۷۲</ref>؛ محقق سبزواری در سال (۱۰۸۵ هـ. ق) به وی اجازه نقل حدیث داده است. کتاب البداء از آثار او است. | |||
# [[میرزا عبدالله افندی|میرزا عبدالله افندی اصفهانی]] <ref>مفاخر اسلام، ج ۸، ص ۳۹۵</ref>؛ وی صاحب کتاب ریاض العلماء و حیاض الفضلاء است. | |||
# محمد صالح بیابانکی <ref>طبقات اعلام الشیعه، ج ۵، ص ۲۸</ref>؛ محقق سبزواری در سال (۱۰۷۴ هـ. ق) به وی اجازه نقل حدیث داده است. | |||
# عبدالله اردبیلی | |||
== آثار و تألیفات == | == آثار و تألیفات == | ||
از محقق سبزواری آثار بسیاری به دو زبان عربی و فارسی به جا مانده است که در این میان چند اثر از وی در بین عالمان و فقیهان از جایگاه ویژهای برخوردار است. در این جا به آثار وی اشاره میکنیم: | از محقق سبزواری آثار بسیاری به دو زبان عربی و فارسی به جا مانده است که در این میان چند اثر از وی در بین عالمان و فقیهان از جایگاه ویژهای برخوردار است. در این جا به آثار وی اشاره میکنیم: | ||
# کفایه الاحکام | # کفایه الاحکام<ref> مقدمهای بر فقه شیعه، ص ۲۴۲</ref>: کتابی است فقهی که همه ابواب فقه را شامل میشود. | ||
# ذخیرة المعاد فی شرح الارشاد<ref> مقدمهای بر فقه شیعه، ص ۲۴۱</ref>: کتابی است فقهی که از باب طهارت تا پایان بحث حج را شامل میشود. این کتاب شرح کتاب «ارشاد الاذهان» [[علامه حلی]] است. | |||
# ذخیرة المعاد فی شرح الارشاد | # حاشیه علی مسالک الافهام از [[شهید ثانی]]<ref> مقدمهای بر فقه شیعه، ص ۲۴۳</ref>. | ||
# خلافیه<ref>روضات الجنات، ج ۲، ص ۶۹</ref>: این کتاب به فارسی در عبادات نوشته شده است و نویسنده انگیزه تألیف این کتاب را رغبت مردم به امور دینی ذکر میکند. | |||
# حاشیه علی مسالک الافهام از [[شهید ثانی]] | # رساله فی تحریم الغناء<ref> مقدمهای بر فقه شیعه، ص ۲۴۴ و ۲۴۳</ref>: این رساله دربارهی غنا و موسیقی است و محقق سبزواری در این کتاب همه آیات و [[روایات]] را که از اصحاب [[ائمه اطهار(ع)|ائمه اطهار(علیهالسلام)]]، در تحریم و منع غنا وارد شده، آورده است. | ||
# رسالهای در فقه<ref> الذریعه، ج ۱۶، ص ۲۸۰</ref>: محقق این رساله را برای [[شاه عباس دوم]] نوشته است و همه ابواب فقه را دربرمیگیرد. | |||
# خلافیه | # رساله عملیه<ref> الذریعه، ج ۱۱، ص ۲۱۳</ref>: این رساله در شناخت [[احکام شرعی]] ضروری تألیف شده است. | ||
# رسالهای در [[نماز جمعه]]<ref>روضات الجنات، ج ۲، ص ۶۹؛ ریاض العلما، ج ۵، ص ۴۵؛ صفویه در عرصه دین، فرهنگ و سیاست، ج ۱، رسول جعفریان، ص ۳۰۸</ref>: این کتاب به فارسی نوشته شده است. محقق سبزواری رسالهای نیز به عربی به نام «رساله فی صلاه الجمعه» دارد. | |||
# رساله فی تحریم الغناء | # [[مناسک حج]]<ref> الذریعه، ج ۲۲، ص ۲۵۶</ref>. | ||
# رسالهای در [[نماز]] و [[روزه]]<ref> ریاض العلما، ج ۵، ص ۴۵</ref>. | |||
# رسالهای در فقه | # رساله فی الغسل<ref> الذریعه، ج ۱۶، ص ۵۴</ref>. | ||
# رساله فی مقدمه الواجب<ref> الذریعه، ج ۲۲، ص ۱۰۵</ref>. | |||
# رساله عملیه | # رساله فی تحدید النهار الشرعی<ref>روضات الجنات، ج ۲، ص ۶۹</ref>. | ||
# رساله فی فضیله المتعه<ref> أمل الآمل، ج ۲، ص ۲۵۰؛ ریاض العلما، ج ۵، ص ۴۵</ref>. | |||
# رسالهای در [[نماز جمعه]] | # کفایة الفقه<ref>مفاخر اسلام، ج ۸، ص ۲۸۱</ref> این کتاب شامل حدود سی هزار بیت است که آن را به عنوان بقیه «ذخیره» نوشته است. | ||
# حاشیه علی شرح الاشارات: <ref> الذریعه، ج ۱۶، ص ۱۱۰؛ ریحانه الادب، ج ۵، ص ۲۴۴</ref>: این کتاب حاشیه بر شرح اشارات است که تألیف آن در دوازده [[ذی القعده]] (۱۰۷۵ هـ. ق) به پایان رسیده است. | |||
# [[مناسک حج]] | # حاشیه علی الشفاء<ref> ریحانه الادب، ج ۵، ص ۲۴۴</ref>. | ||
# مفاتیح النجات عباسی<ref> الذریعه، ج ۲۱، ص ۳۰۸؛ اندیشه سیاسی محقق سبزواری، نجف لکزایی، ص ۶۱</ref>. | |||
# رسالهای در [[نماز]] و [[روزه]] | # جامع الزیارات عباسی<ref>ریحانه الادب، ج ۵، ص ۲۴۴؛ اندیشه سیاسی محقق سبزواری، ص ۶۲</ref>: این کتاب به تقاضای شاه عباس دوم نوشته شده و دارای نه فصل است. | ||
# روضة الانوار عباسی<ref>ریحانه الادب، ج ۵، ص ۲۴۴؛ اندیشه سیاسی محقق سبزواری، ص ۶۲</ref>: این اثر را محقق سبزواری به درخواست شاه عباس دوم در سال (۱۰۷۳ هـ. ق) در یک مقدمه و دو بخش نگاشته است. در مقدمه به علل احتیاج افراد به پادشاهان و عوامل دوام و زوال حکومت پادشاهان اشاره میکند. | |||
# رساله فی الغسل | # شرح حدیث برّ الوالدین<ref> طبقات اعلام الشیعه، ج ۵، ص ۷۲</ref>. | ||
# اختیارات ایام<ref> الذریعه، ج ۱۳، ص ۱۹۰</ref>: این اثر تحقیقی است در مورد ایام مبارک و مسعود و روزهای نحس از ماههای اسلامی و رومی و فارسی قدیم که در یک مقدمه و سه باب و یک خاتمه تألیف شده و هر کدام مشتمل بر چند فصل و مبحث است. | |||
# رساله فی مقدمه الواجب | # شرح زبدة الاصول<ref> اندیشه سیاسی محقق سبزواری، ص ۶۳</ref>: این کتاب شرح بر «زبدة الاصول» [[شیخ بهایی]] است. | ||
# الرد علی رساله شبهة الاستلزام<ref> ریحانه الادب، ج ۵، ص ۲۴۴؛ روضات الجنات، ج ۲، ص ۶۹</ref>: این اثر در پاسخ به انتقادات [[محقق خوانساری]] بر رساله محقق سبزواری در مورد شبهه استلزام است. | |||
# رساله فی تحدید النهار الشرعی | # شرح توحید صدوق<ref> الذریعه، ج ۱۰، ص ۱۹۸</ref>. | ||
# رساله فی فضیله المتعه | |||
# کفایة الفقه | |||
# حاشیه علی شرح الاشارات: <ref> الذریعه، ج ۱۶، ص ۱۱۰؛ ریحانه الادب، ج ۵، ص ۲۴۴</ref> این کتاب حاشیه بر شرح اشارات است که تألیف آن در دوازده ذی القعده (۱۰۷۵ هـ. ق) به پایان رسیده است. | |||
# حاشیه علی الشفاء | |||
# مفاتیح النجات عباسی | |||
# جامع الزیارات عباسی | |||
# روضة الانوار عباسی | |||
# شرح حدیث برّ الوالدین | |||
# اختیارات ایام | |||
# شرح زبدة الاصول | |||
# الرد علی رساله شبهة الاستلزام | |||
# شرح توحید صدوق | |||
== مناصب و مشاغل == | == مناصب و مشاغل == | ||
در دوران سلاطین | در دوران [[صفویه|سلاطین صفویه]]، مشاغل نامبرده از طرف پادشاهان، به بزرگان، علماء، فقها و مجتهدین رسما واگذار مىشد و هر یک از دانشمندان و علماء که بدین مناصب معین مىشدند، بر طبق قوانین و مقررات جاریه مملکت و دستورات شرع مطهر به وظایف خود قیام مىنمودند. | ||
=== منصب شیخ الاسلامى === | === منصب شیخ الاسلامى === | ||
محقق سبزوارى پس از این که از محضر علمایى همانند [[ملا محمدتقی مجلسی|مجلسى اول(ملا محمدتقى)]]، شیخ بهائى، [[میرزا عبدالله افندی|میرفندرسکى]]، ملا حسنعلى شوشترى و سایر علماء کسب فیض نمود، خود یکى از اعاظم بزرگ وقت شد و تدریس مدرسه ملا عبداللّه شوشترى را به وى تفویض کردند و | محقق سبزوارى پس از این که از محضر علمایى همانند [[ملا محمدتقی مجلسی|مجلسى اول(ملا محمدتقى)]]، شیخ بهائى، [[میرزا عبدالله افندی|میرفندرسکى]]، [[ملا حسنعلى شوشترى]] و سایر علماء کسب فیض نمود، خود یکى از اعاظم بزرگ وقت شد و تدریس مدرسه ملا عبداللّه شوشترى را به وى تفویض کردند و چنانکه گفته شد، به منصب شیخ الاسلامى منصوب گردید<ref>مشاهیر و دانشمندان اسلام، ترجمه الکنى والالقاب، مترجم محمدجواد نجفى، چاپ اسلامیه، تهران، ص۱۹۲</ref>. | ||
اولاد و اعقاب محقق سبزوارى، پس از آنکه وى به مقام شیخ الاسلامى رسید، به خاندان شیخ الاسلام شهرت یافتند و ظاهرا نیز خود آنان هم این عنوان را مىپسندیدند و برخى از آنها با وجود این که منصب شیخ الاسلامى را نداشتند، باز به همین عنوان شهرت دارند. مانند: میرزا جعفر، فرزند محقق سبزوارى و دیگران و اما شکایت میرزا رحیم خوانسارى نسبت به منصب شیخ الاسلامى و قبول آن از طرف نادر نیز، جهت شکستن قدرت روحانیت شیعه بوده که امامت جمعه و شیخ الاسلامى، یعنى دو منصب با نفوذ در یک خاندان نباشد که قدرت مخالفت با دستگاه را داشته باشد. | اولاد و اعقاب محقق سبزوارى، پس از آنکه وى به مقام شیخ الاسلامى رسید، به خاندان شیخ الاسلام شهرت یافتند و ظاهرا نیز خود آنان هم این عنوان را مىپسندیدند و برخى از آنها با وجود این که منصب شیخ الاسلامى را نداشتند، باز به همین عنوان شهرت دارند. مانند: میرزا جعفر، فرزند محقق سبزوارى و دیگران و اما شکایت میرزا رحیم خوانسارى نسبت به منصب شیخ الاسلامى و قبول آن از طرف نادر نیز، جهت شکستن قدرت روحانیت شیعه بوده که امامت جمعه و شیخ الاسلامى، یعنى دو منصب با نفوذ در یک خاندان نباشد که قدرت مخالفت با دستگاه را داشته باشد. | ||
از وقتى که گرفتن شناسنامه در ایران رواج یافت، عموم افراد این سلسله، کلمه [[شیخ الاسلام]] را نام خانوادگى خود قرار دادند و این شهرت عنوان قانونى پیدا کرد. برخى دیگر نیز سبزوارى را جهت نام خانوادگى انتخاب کردند | از وقتى که گرفتن شناسنامه در ایران رواج یافت، عموم افراد این سلسله، کلمه [[شیخ الاسلام]] را نام خانوادگى خود قرار دادند و این شهرت عنوان قانونى پیدا کرد. برخى دیگر نیز سبزوارى را جهت نام خانوادگى انتخاب کردند<ref>زندگینامه علامه مجلسى، ج۱، ۲۹۳ و ۲۹۴</ref>. | ||
=== امامت جمعه و جماعت === | === امامت جمعه و جماعت === | ||
دومین منصب محقق سبزوارى، امامت جمعه اصفهان مىباشد. امامت وضعى و منصب الهى است که شارع مقدس به حکم خداوند از صدر اسلام آن را مقدّر فرموده است. | دومین منصب محقق سبزوارى، امامت جمعه اصفهان مىباشد. امامت وضعى و منصب الهى است که شارع مقدس به حکم خداوند از صدر اسلام آن را مقدّر فرموده است. | ||
[[ | [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا) | ||
اکرم (ص)]] براى شهرها و نواحى، از طرف خود کسى را که شایستگى امامت داشت، معین مىفرمود که با مردم [[نماز جماعت]] به جاى آوردند و تفاوت نمىکرد در نمازهاى یومیه و [[نماز جمعه]] و عیدین. پس از رحلت آن حضرت، [[خلفا]] نیز همین سنت را پیروى کردند. این حالت در زمان خلفاء [[بنىامیه]] و [[بنىعباس]] که سعى داشتند ظاهر [[اسلام]] را رعایت کنند نیز ادامه داشت. سلاطین [[عثمانى]] نیز، براى شهرها [[امام جماعت]] و مؤذن و خطیب معین مىکردند و جهت آنان حقوق و شهریه در نظر مىگرفتند. | |||
در مملکت ایران پس از روى کار آمدن سلاطین [[صفویه|صفوى]] و رسمیت یافتن مذهب شیعه، در زمان شاه طهماسب به دستور [[محقق کرکی|محقق کرکى]] که از قائلین به وجوب عینى نماز جمعه بود و خود آن را در [[نجف]] در مسجدى که امروز به نام «مسجد طریحى» نامیده مىشود، اقامه مىکرد. براى شهرها جهت اقامه نماز جمعه و رسیدگى به امور دینى مردم، کسانى را معین نمود که به نام امام جمعه معروف شد. این منصب یعنى امامت جمعه از این تاریخ از مناصب روحانى دولتى گردید. | در مملکت ایران پس از روى کار آمدن سلاطین [[صفویه|صفوى]] و رسمیت یافتن مذهب شیعه، در زمان شاه طهماسب به دستور [[محقق کرکی|محقق کرکى]] که از قائلین به وجوب عینى نماز جمعه بود و خود آن را در [[نجف]] در مسجدى که امروز به نام «مسجد طریحى» نامیده مىشود، اقامه مىکرد. براى شهرها جهت اقامه نماز جمعه و رسیدگى به امور دینى مردم، کسانى را معین نمود که به نام امام جمعه معروف شد. این منصب یعنى امامت جمعه از این تاریخ از مناصب روحانى دولتى گردید. | ||
== محقق سبزواری از منظر بزرگان == | == محقق سبزواری از منظر بزرگان == | ||
خط ۱۷۰: | خط ۱۰۶: | ||
[[شیخ حر عاملی]] درباره محقق سبزواری مینویسد: | [[شیخ حر عاملی]] درباره محقق سبزواری مینویسد: | ||
مولانا محمد باقر بن محمد مومن خراسانی سبزواری، دانشمند فاضل، محقق، متکلم، حکیم، فقیه و محدث | مولانا محمد باقر بن محمد مومن خراسانی سبزواری، دانشمند فاضل، محقق، متکلم، حکیم، فقیه و محدث جلیلالقدر<ref>أمل الآملی، ج2، ص 250</ref>. | ||
حاج محمد اردبیلی مؤلف «جامع الرواه» میگوید: | حاج محمد اردبیلی مؤلف «جامع الرواه» میگوید: | ||
محمد باقر بن محمد بن محمد مؤمن سبزواری، امام، علامه، محقق، مدقق، پسندیده خوی، پاک سرشت، | محمد باقر بن محمد بن محمد مؤمن سبزواری، امام، علامه، محقق، مدقق، پسندیده خوی، پاک سرشت، جلیلالقدر، عظیمالشأن، بلند جایگاه، دانشمند، فاضل کامل، خیرخواه، متبحر در علوم عقلی و نقلی، یگانه عصر و یکتای زمانش بود<ref>جامع الرواه، ج2، ص 79</ref>. | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس | {{پانویس}} | ||
[[رده:عالمان]] | [[رده:عالمان]] | ||
[[رده:عالمان | [[رده:عالمان شیعه]] | ||
[[رده:ایران]] | [[رده:ایران]] |