۸۷٬۸۸۶
ویرایش
جز (تمیزکاری) |
جز (جایگزینی متن - 'می برد' به 'میبرد') |
||
خط ۳۱: | خط ۳۱: | ||
با [[خدا]] آرامش یابید و از خدا فارغ نشوید. زیرا هرکه با خدا آرام گیرد نجات پیدا میکند و هر که از خدا فارغ شود هلاک میشود و آرامش الهی با یاد اوست که قلب را آرام میکند و فارغ شدن از خدا غفلت دائمی است. | با [[خدا]] آرامش یابید و از خدا فارغ نشوید. زیرا هرکه با خدا آرام گیرد نجات پیدا میکند و هر که از خدا فارغ شود هلاک میشود و آرامش الهی با یاد اوست که قلب را آرام میکند و فارغ شدن از خدا غفلت دائمی است. | ||
احترام به [[خداوند]] تبارک و تعالی به شناخت [[حرام]] و احترام به بزرگان است. او قداست خود را در قلب خلقت قرار داد و هرکس از آن محروم شود خداوند حرمت او را از قلوب | احترام به [[خداوند]] تبارک و تعالی به شناخت [[حرام]] و احترام به بزرگان است. او قداست خود را در قلب خلقت قرار داد و هرکس از آن محروم شود خداوند حرمت او را از قلوب میبرد بنابراین نفرت او دلها ایجاد میشود حتی اگر اخلاقش خوب و شرایطش مناسب باشد. [[پیامبر(ص)|پیامبر صلی الله علیه و آله]] میفرماید احترام نمودن و گرامیداشتن شخص مومن ریش سفید از گرامیداشتن عظمت الهی به شمار میآید<ref>لواقح الأنوار فی طبقات الأخیار، عبدالوهّاب الشعرانی، ج1، ص97</ref>. | ||
قلبها ظرف و نگهدارنده هستند و هر ظرفی نگهدارنده چیزی است. قلوب اولیای خدا جایگاه معرفت الله هستند. قلبهای عرفا محل محبت خدا و قلب محبان الهی جایگاه شوق به او و دلهای آرزومندانش محل انس با اوست که هر کدام از این احوالات آدابی را طلب میکند که اگر مودب به آن آداب نشوید به آنچه که به آن امید دارید هلاک می شوید<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A3%D8%A8%D9%88_%D8%A7%D9%84%D8%AD%D8%B3%D9%8A%D9%86_%D8%A8%D9%86_%D9%87%D9%86%D8%AF أبوالحسین بن هند]</ref>. | قلبها ظرف و نگهدارنده هستند و هر ظرفی نگهدارنده چیزی است. قلوب اولیای خدا جایگاه معرفت الله هستند. قلبهای عرفا محل محبت خدا و قلب محبان الهی جایگاه شوق به او و دلهای آرزومندانش محل انس با اوست که هر کدام از این احوالات آدابی را طلب میکند که اگر مودب به آن آداب نشوید به آنچه که به آن امید دارید هلاک می شوید<ref>[https://ar.wikipedia.org/wiki/%D8%A3%D8%A8%D9%88_%D8%A7%D9%84%D8%AD%D8%B3%D9%8A%D9%86_%D8%A8%D9%86_%D9%87%D9%86%D8%AF أبوالحسین بن هند]</ref>. |