۸۷٬۸۸۶
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - 'خانواده ای ' به 'خانوادهای ') |
||
خط ۴۲: | خط ۴۲: | ||
پدر و دایی و جد و عموی مادری و عدهای دیگر از خویشان و نزدیکان او، به وسیله «[[منصور دوانیقی]]» به [[شهادت]] رسیده بودند و این خانواده بزرگ که چندین نفر از مردان خود را در راه مبارزه با دشمنان [[اسلام]] قربانی داده بود، پیوسته در غم و اندوه عمیقی فرو رفته بود. | پدر و دایی و جد و عموی مادری و عدهای دیگر از خویشان و نزدیکان او، به وسیله «[[منصور دوانیقی]]» به [[شهادت]] رسیده بودند و این خانواده بزرگ که چندین نفر از مردان خود را در راه مبارزه با دشمنان [[اسلام]] قربانی داده بود، پیوسته در غم و اندوه عمیقی فرو رفته بود. | ||
حسین که در چنین | حسین که در چنین خانوادهای پرورش یافته بود، هرگز خاطره شهادت پدر و بستگان خود را به دست دژخیمان «منصور» فراموش نمیکرد و یادآوری شهادت آنان روح پر شور و دلیر او را که لبریز از احساسات ضد عباسی بود، سخت آزرده می ساخت، ولی به علت نامساعد بودن اوضاع و شرائط، ناگزیر از سکوت درد آلودی بود. | ||
او که قبلاً احساساتش جریحه دار شده بود، بیدادگری های هادی عباسی و مخصوصاً حاکم [[مدینه]]، کاسه صبرش را لبریز نموده او را به سوی قیام بر ضدّ حکومت هادی پیش برد. | او که قبلاً احساساتش جریحه دار شده بود، بیدادگری های هادی عباسی و مخصوصاً حاکم [[مدینه]]، کاسه صبرش را لبریز نموده او را به سوی قیام بر ضدّ حکومت هادی پیش برد. | ||
در مدینه قیام کرده و بر ان مسلط شد و سپس به [[مکه]] رفت تا از جمعیت ایام [[حج]] علیه [[بنی عباس]] استفاده کند که در سرزمین فخ با سپاه هادی مواجه شده و در جنگی نابرابر او و یارانش به شهادت رسیدند. | در مدینه قیام کرده و بر ان مسلط شد و سپس به [[مکه]] رفت تا از جمعیت ایام [[حج]] علیه [[بنی عباس]] استفاده کند که در سرزمین فخ با سپاه هادی مواجه شده و در جنگی نابرابر او و یارانش به شهادت رسیدند. |