زرتشت: تفاوت میان نسخه‌ها

معتقدان نیاز دارند که تصور ذهنی خود را از بنیان‌گذار دین قابل رؤیت کنند، و از این رو، ناخودآگاه به روایت‌هایی که به آنان رسیده است، جزئیاتی را می افزایند تا چنین مقصودی برای آنان حاصل شود. به جاست که خواننده با خود بیندیشد: در این مورد با داستانی سر و کار داریم که میلیون‌ها تن آن را حقیقت پنداشته و حتی با آن زندگی کرده‌اند، اما تاریخدانان درباره صحت آن سخت در تردیدند.

[[یونانیان]] زرتشت را سر نمونه ی مغان یا موبدان و فرزانه بزرگ ایرانی می‌دانستند. گفته شده که افلاطون می‌خواسته است که به شرق سفر کند و از مغان که «شاگردان» زردشت بودند، تعلیم بگیرد. حتی روایتی هست که مغی معلم [[سقراط]] بوده است. بسیاری از یونانیان معروف، از جمله [[ارسطو]]، با تعلیمات ایرانی آشنا بودند و ظاهرا کتاب‌هایی در سراسر جهان یونانی به نام زردشت منتشر شده بود.

گشتاسب پس از قبول دین درخواست کرد جایگاه خود را در [[بهشت]] بداند، آنگاه سه [[فرشته]] بزرگ در دربار شاه ظاهر شدند. فرّه آنان کاخ را فراگرفت به گونه‌ای که شاه و درباریانش به لرزه افتادند، اما ترسشان از میان رفت، زیرا به آنان قول داده شد که خدا برای پشتیبانی شان در دربار حضور دارد و پیروزیشان بردشمنان تضمین شده است. درخواست شاه را برای دیدن جایگاهش در [[بهشت]] در عالم شهود پذیرفتند و به پسرش پشیوتن (پشوتن) جاودانگی بخشیدند. اسفندیار برای دفاع از «دین بهی» رویین تن شد و به وزیر بزرگ خرد جهانی عطا گردید. بدین گونه درباریان به دین تازه گرویدند و پیشروی پیروزمندانه دین زردشتی آغاز شد. به یاری خدا «دین بهی» مورد حمایت شاه زمینی قرار گرفت و تعلیمات آسمانی در دسترس آدم‌یان نهاده شد و معجزات پیامبر ظاهر گشت.

روایات ایرانی هم‌داستانند که زرتشت به دست جنایت کاری به قتل رسیده است. وی در هفتاد و هفت سالگی در آتشکده ای کشته شد.