۸۷٬۷۷۵
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'پرسش ها' به 'پرسشها') |
جز (جایگزینی متن - 'آشتی جویانه' به 'آشتیجویانه') |
||
خط ۴۴: | خط ۴۴: | ||
تنها چیزی که پیامبر رحمت به «وحشی» کشنده عموی آن حضرت در جنگ احد گفت این بود: «از دیدگانم دور شو که ترا نبینم»<ref>العسقلانی: 7/284.</ref> اینها نمونههای اندکی از بسیار است که شریعت اسلام و سنت نبوی را، شریعتی مبتنی بر صلح و رحمت معرفی میکند. افزون بر آن، از متون مقدس و ادله شرعی و روح آموزههای حیات بخش اسلام چنین به دست میآید که نظام تشریعی اسلام بر پایه صلح و عدم خشونت استوار است. متون بسیاری در قرآن و سنت بر صلح و رفتار مسالمت جویانه دلالت دارد:<br> | تنها چیزی که پیامبر رحمت به «وحشی» کشنده عموی آن حضرت در جنگ احد گفت این بود: «از دیدگانم دور شو که ترا نبینم»<ref>العسقلانی: 7/284.</ref> اینها نمونههای اندکی از بسیار است که شریعت اسلام و سنت نبوی را، شریعتی مبتنی بر صلح و رحمت معرفی میکند. افزون بر آن، از متون مقدس و ادله شرعی و روح آموزههای حیات بخش اسلام چنین به دست میآید که نظام تشریعی اسلام بر پایه صلح و عدم خشونت استوار است. متون بسیاری در قرآن و سنت بر صلح و رفتار مسالمت جویانه دلالت دارد:<br> | ||
1ـ قرآن عرب جاهلی را با آن که خوی جنگ و خون ریزی داشت، قرآن آنان را به صلح و دست بر داشتن از جنگ و خشونت دعوت میکند: «وَ إِنْ جَنَحُوا لِلسِّلْمِ فَاجْنَحْ لَها وَ تَوَکلْ عَلَی اللّهِ <ref>انفال:61</ref>؛ چنان چه برای صلح آغوش گشودند تو نیز برای صلح آغوش بگشای». اسلام حتی در میدان نبرد خواهان صلح و آشتی است: «ولا تقولوا لمن ألقی إلیکم السلام لست مؤمنا <ref>نساء:94</ref>؛ به آن کهبا شما از در آشتی و تسلیم در آید مگویید که بیایمان است». فقیهان با استناد به این آیه میگویند: هرگاه از کسی که با مسلمانان در نبرد است اقدامیصلح جویانه سر زند، بر مسلمانان واجب است به او پاسخ مثبت دهند و از نبرد با او دست بردارند <ref>ر. ک: قرطبی، 1405: 5/336 و الشوکانی: 1/50114.</ref> | 1ـ قرآن عرب جاهلی را با آن که خوی جنگ و خون ریزی داشت، قرآن آنان را به صلح و دست بر داشتن از جنگ و خشونت دعوت میکند: «وَ إِنْ جَنَحُوا لِلسِّلْمِ فَاجْنَحْ لَها وَ تَوَکلْ عَلَی اللّهِ <ref>انفال:61</ref>؛ چنان چه برای صلح آغوش گشودند تو نیز برای صلح آغوش بگشای». اسلام حتی در میدان نبرد خواهان صلح و آشتی است: «ولا تقولوا لمن ألقی إلیکم السلام لست مؤمنا <ref>نساء:94</ref>؛ به آن کهبا شما از در آشتی و تسلیم در آید مگویید که بیایمان است». فقیهان با استناد به این آیه میگویند: هرگاه از کسی که با مسلمانان در نبرد است اقدامیصلح جویانه سر زند، بر مسلمانان واجب است به او پاسخ مثبت دهند و از نبرد با او دست بردارند <ref>ر. ک: قرطبی، 1405: 5/336 و الشوکانی: 1/50114.</ref> | ||
2ـ آنگاه که قابیل برادرش را به کشتن تهدید کرد، هابیل پاسخ | 2ـ آنگاه که قابیل برادرش را به کشتن تهدید کرد، هابیل پاسخ آشتیجویانهای داد که حاکی از صلح جویی انسان نیک است: «لَئِنْ بَسَطْتَ إِلَیَّ یدَک لِتَقْتُلَنِی ما أَنَا بِباسِط یدِیَ إِلَیک لأَِقْتُلَک إِنِّی أَخافُ اللّهَ رَبَّ الْعالَمِینَ <ref>مائده:28</ref>؛ اگر تو دست به کشتن من بزنی من دست به کشتن تو نمیزنم. من از خداوند جهانیان میترسم».<br> | ||
3ـ «سلام» نامیاز نامهای خداوند متعال است: «هُوَ اللّهُ الَّذِی لا إِلهَ إِلاّ هُوَ الْمَلِک الْقُدُّوسُ السَّلامُ» <ref>الحشر:23.</ref><br> | 3ـ «سلام» نامیاز نامهای خداوند متعال است: «هُوَ اللّهُ الَّذِی لا إِلهَ إِلاّ هُوَ الْمَلِک الْقُدُّوسُ السَّلامُ» <ref>الحشر:23.</ref><br> | ||
4ـ قرآن صلح جهانی را نوید میدهد و میفرماید: «یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا ادْخُلُوا فِی السِّلْمِ کافَّةً وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّیطانِ... <ref>بقرة:28</ref>؛ ای آنان که ایمان آوردید همگی از در صلح درآیید و از گامهای شیطان پیروی مکنید». هم چنین التزام مسلمانان را به صلح و امنیت چنین بیان میدارد: «فَإِنِ اعْتَزَلُوکمْ فَلَمْ یقاتِلُوکمْ وَ أَلْقَوْا إِلَیکمُ السَّلَمَ فَما جَعَلَ اللّهُ لَکمْ عَلَیهِمْ سَبِیلاً (نساء:90)؛ چون از شما دست بردارند و با شما سر جنگ نداشته و از در آشتی در آیند، خداوند راهی برای شما علیه آنان قرار ندادهاست». بر این اساس، آیاتی که دلالت بر صلح دارد، نسخ نشدهاست و جنگ و مبارزه آنگاه رواست که صلح خواهی وجود نداشته باشد.<ref>الزحیلی، 1997: 94ـ96.</ref><br> | 4ـ قرآن صلح جهانی را نوید میدهد و میفرماید: «یا أَیهَا الَّذِینَ آمَنُوا ادْخُلُوا فِی السِّلْمِ کافَّةً وَ لا تَتَّبِعُوا خُطُواتِ الشَّیطانِ... <ref>بقرة:28</ref>؛ ای آنان که ایمان آوردید همگی از در صلح درآیید و از گامهای شیطان پیروی مکنید». هم چنین التزام مسلمانان را به صلح و امنیت چنین بیان میدارد: «فَإِنِ اعْتَزَلُوکمْ فَلَمْ یقاتِلُوکمْ وَ أَلْقَوْا إِلَیکمُ السَّلَمَ فَما جَعَلَ اللّهُ لَکمْ عَلَیهِمْ سَبِیلاً (نساء:90)؛ چون از شما دست بردارند و با شما سر جنگ نداشته و از در آشتی در آیند، خداوند راهی برای شما علیه آنان قرار ندادهاست». بر این اساس، آیاتی که دلالت بر صلح دارد، نسخ نشدهاست و جنگ و مبارزه آنگاه رواست که صلح خواهی وجود نداشته باشد.<ref>الزحیلی، 1997: 94ـ96.</ref><br> |