۸۸٬۱۲۶
ویرایش
جز
جایگزینی متن - 'اقلیت ها' به 'اقلیت‌ها'
جز (جایگزینی متن - 'سوء استفاده' به 'سوء‌استفاده') |
جز (جایگزینی متن - 'اقلیت ها' به 'اقلیت‌ها') |
||
| خط ۳۲: | خط ۳۲: | ||
و اینکه میانگین سنی برای جزیه دهندگان یعنی بین بیست تا پنجاه سال به خوبی مطلب فوق را تأیید می‌کند چرا که در این گروه سنی افراد قدرت حمل اسلحه و شرکت در حفظ امنیت و استقلال مرزهای کشور را داشته‌اند که بخاطر اشتغال و کسب و کار به جای آن مالیات می‌پردازند. | و اینکه میانگین سنی برای جزیه دهندگان یعنی بین بیست تا پنجاه سال به خوبی مطلب فوق را تأیید می‌کند چرا که در این گروه سنی افراد قدرت حمل اسلحه و شرکت در حفظ امنیت و استقلال مرزهای کشور را داشته‌اند که بخاطر اشتغال و کسب و کار به جای آن مالیات می‌پردازند. | ||
همچنین باز در تأیید دلیل فوق می‌توان بیان داشت که در اسلام جزیه بر مسلمانان لازم نیست زیرا جهاد بر آنان واجب است و در هنگامی که نیاز به حضور افراد مسلمان در برابر دشمن و خاطر حفظ امنیت کشور باشد باید در میدان نبرد حاضر باشند ولی [[ | همچنین باز در تأیید دلیل فوق می‌توان بیان داشت که در اسلام جزیه بر مسلمانان لازم نیست زیرا جهاد بر آنان واجب است و در هنگامی که نیاز به حضور افراد مسلمان در برابر دشمن و خاطر حفظ امنیت کشور باشد باید در میدان نبرد حاضر باشند ولی [[اقلیت‌های مذهبی|اقلیت‌های مذهبی]] و اهل کتاب از جهاد معاف هستند و جهاد بر آنان واجب نیست پس باید مالیات یا جزیه بپردازند تا از این طریق بتوانند سهمی در حفظ امنیت کشوری که در آن به آسودگی و آرامش خیال زندگی می‌کنند داشته باشند. | ||
پس جزیه تنها یک کمک مالی است که اهل کتاب در برابر مسولیتی که مسلمانان در رابطه با تأمین امنیت جان و مال آنها دارند پرداخت می‌گردد و آنان با پرداخت مبلغ ناچیزی در سال از تمامی مزایایی که حکومت اسلامی‌دارد استفاده خواهند کرد و با مسلمانان در برخورداری از امنیت برابر می‌شوند در حالی که در متن حوادث و خطرات قرار ندارند. در تأیید این مطلب می‌توان به عهدنامه‌هایی اشاره کرد که در دوران حکومت اسلامی میان مسلمانان و اهل کتاب منعقد می‌شده است و در آن به صراحت این موضوع آمده است که اهل کتاب موظف‌اند جزیه بدهند و در مقابل مسلمانان موظف به تأمین امنیت آنان در برابر دشمنان حتی دشمنان خارجی خواهند بود. در ادامه به یکی از این عهدنامه‌ها میان [[خالد بن ولید]] و [[مسیحیان]] اطراف فرات اشاره می‌شود | پس جزیه تنها یک کمک مالی است که اهل کتاب در برابر مسولیتی که مسلمانان در رابطه با تأمین امنیت جان و مال آنها دارند پرداخت می‌گردد و آنان با پرداخت مبلغ ناچیزی در سال از تمامی مزایایی که حکومت اسلامی‌دارد استفاده خواهند کرد و با مسلمانان در برخورداری از امنیت برابر می‌شوند در حالی که در متن حوادث و خطرات قرار ندارند. در تأیید این مطلب می‌توان به عهدنامه‌هایی اشاره کرد که در دوران حکومت اسلامی میان مسلمانان و اهل کتاب منعقد می‌شده است و در آن به صراحت این موضوع آمده است که اهل کتاب موظف‌اند جزیه بدهند و در مقابل مسلمانان موظف به تأمین امنیت آنان در برابر دشمنان حتی دشمنان خارجی خواهند بود. در ادامه به یکی از این عهدنامه‌ها میان [[خالد بن ولید]] و [[مسیحیان]] اطراف فرات اشاره می‌شود | ||