لبنان: تفاوت میان نسخه‌ها

در همین حال، سفر [[امانوئل ماکرون]]، رئیس‌جمهوری [[فرانسه]]، به بیروت بلافاصله پس از انفجار نشان‌دهنده تناقض اصلاحات در لبنان است. او در این بازدید چند ساعته اعلام کرد که کل نظام سیاسی باید دگرگون شود. ماکرون با همه رهبران جناح‌های کلیدی گفت و گو کرد. در لبنان نیز مانند سایر جوامعی که چند دستگی در آنها وجود دارد، مسیر تغییر توسط روسای سیاسی کنترل می‌شود که نظم حاکم را برقرار کرده‌اند. امکان دور زدن این رهبران وجود ندارد و تعامل با آنها هم به معنای متوقف شدن تغییرات است.

در حال حاضر بهترین چیزی که می‌توان به آن امیدوار بود، تلاش گسترده جامعه جهانی برای کمک به لبنان در عبور از بحران انسانی پیش آمده است. انتخابات ریاست‌جمهوری آمریکا در ماه نوامبر نیز می‌تواند از طریق احیای گفت و گوهای ایران، ایالات متحده و جامعه بین‌المللی، در بهبود وضعیت لبنان موثر باشد. با این حال نظم منطقه‌ایو سایر کشورهایی که نقشی در محافظت از نظام سیاسی کنونی لبنان دارند نیز، مطرح خواهد بود[http://www.irdiplomacy.ir/fa/news/1994875/%D9%85%D8%B3%DB%8C%D8%B1-%D8%AD%D8%B3%D8%A7%D8%B3-%D8%A7%DB%8C%D8%B1%D8%A7%D9%86-%D9%88-%D8%AD%D8%B2%D8%A8-%D8%A7%D9%84%D9%84%D9%87-%D8%AF%D8%B1-%D9%84%D8%A8%D9%86%D8%A7%D9%86-%D9%BE%D8%B3-%D8%A7%D8%B2-%D8%A7%D9%86%D9%81%D8%AC%D8%A7%D8%B1-%D8%A8%DB%8C%D8%B1%D9%88%D8%AA (برای اطلاع بیشتر به سایت تحلیلی دیپلماسی ایرانی مراجعه کنید)].

بنیان‌گذار این جنبش، نظریه دینی یکدست و خالصی ایجاد کرد که بعدها به مکاتب، گرایش‌ها و انجمن‌هایی تبدیل شد که طرف‌های سیاسی و مراکز قدرت پیرامون آن با یکدیگر به کشمکش پرداختند. برخی این کشمکش را عاملی برای تجزیه آن دانستند؛ درحالی که برخی دیگر آن را مانند خون تازه در رگ‌ها یافتند که با سلفیت لبنانی همخوانی دارد و عاملی برای جلوگیری از مرگ جنبش می‌باشد.

«شیخ سالم الشهال» (وفات 2008م) جنبش سلفیت در لبنان را تأسیس کرد. وی سلفی شدن را به دور از دانشگاه یا مؤسسه و به صورت مستقل و متکی به خود آغاز کرد. او با مذهب سلفیت از طریق مجله «المنار» آشنا شد؛ مجله‌ای که «محمد رشید رضا» آن را منتشر می‌کرد و مطالب آن را با مطالعه کتب «شیخ ناصرالدین البانی»، «ابن عثیمین» و «بن باز» می‌نوشت. علاوه بر این، سفرهای متعددی به عربستان سعودی داشت.