۸۸٬۱۹۲
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'امتها' به 'امتها') |
جز (جایگزینی متن - ' اگر چه' به ' اگرچه') |
||
خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
عَرَفاتْ، از ریشه عَرَفَ گرفته شده و به گفته [[راغب]]: بیانگر شناخت آثار اشیاء همراه با تفکر و تدبر است<ref> تاج العروس، ج 24، ص 133</ref>. این کلمه اسمی مفرد است که در لفظ به صورت جمع آمده، لیکن جمع بسته نمیشود. و شاید دلیل آن تفکیکناپذیری اماکن بوده و با این استعمال گوئی هر جزئی از این سرزمین را عرفه دانستهاند. | عَرَفاتْ، از ریشه عَرَفَ گرفته شده و به گفته [[راغب]]: بیانگر شناخت آثار اشیاء همراه با تفکر و تدبر است<ref> تاج العروس، ج 24، ص 133</ref>. این کلمه اسمی مفرد است که در لفظ به صورت جمع آمده، لیکن جمع بسته نمیشود. و شاید دلیل آن تفکیکناپذیری اماکن بوده و با این استعمال گوئی هر جزئی از این سرزمین را عرفه دانستهاند. | ||
[[فرّاء]] گفته است: عرفات | [[فرّاء]] گفته است: عرفات اگرچه به صورت جمع آمده، لیکن معرفه است و دلیل معرفه بودنش نیز آن است که الف و لام بر آن داخل نشود. | ||
[[اخفش]] نیز گفته است: عرفات بدان جهت منصرف است که تاء را به منزله یاء و واو در مُسْلِمین و مُسلِمُون، و تنوین را به منزله «نون» قرار دادهاند و آنگاه که به صورت اسم استعمال گردد، اعراب آن به همان حال باقی میماند<ref> تاج العروس، ج 24، ص 138</ref>. | [[اخفش]] نیز گفته است: عرفات بدان جهت منصرف است که تاء را به منزله یاء و واو در مُسْلِمین و مُسلِمُون، و تنوین را به منزله «نون» قرار دادهاند و آنگاه که به صورت اسم استعمال گردد، اعراب آن به همان حال باقی میماند<ref> تاج العروس، ج 24، ص 138</ref>. | ||
[[جوهری]] همچنین گفته است: این گفته مردم «نَزَلْنا عَرَفَةَ» و عرفه به صورت مفرد آمده، این استعمال همچون «مُوَلَّدٍ» است و عربی خالص و محض نمیباشد<ref> لسان العرب، ج 9، ص 157</ref>. | [[جوهری]] همچنین گفته است: این گفته مردم «نَزَلْنا عَرَفَةَ» و عرفه به صورت مفرد آمده، این استعمال همچون «مُوَلَّدٍ» است و عربی خالص و محض نمیباشد<ref> لسان العرب، ج 9، ص 157</ref>. |