۸۷٬۹۱۱
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'حجت الاسلام' به 'حجتالاسلام') |
جز (جایگزینی متن - ' اگر چه' به ' اگرچه') |
||
خط ۳۰: | خط ۳۰: | ||
در طول تاریخ انسانهای بزرگ و آزاداندیشی وجود داشتهاند که مجاهدتهای صادقانه آنها آن طور که شایسته مقام آنها بودهاست، به مردم معرفی نشدهاست؛ کسانی که در راه اعتلای کلمه اسلام و وحدت میان ملتهای مسلمان تلاشهای مخلصانهای انجام دادهاند و در این راه جان خویش را فدا کردهاند. آیتالله شهید سید محمدباقر صدر از جمله شخصیتهای بزرگی است که مجاهدتها و اندیشههای اصیل او کمتر به جوامع اسلامی شناسانده شده و واقعیتهای زندگی او کمتر مورد اهتمام قرار گرفتهاست. او از آغاز زندگی، خویشتن را وقف دفاع از اندیشههای اصیل اسلامی نموده و در برابر خودکامگان بعثی عراق کمترین هراسی به خود راه نداده و با قلم و زبان خویش پرچم مبارزه با افکار الحادی و انحرافی را برافراشت و نسل متعهد مسلمان را به همراهی با خود فرا خواند.<br> | در طول تاریخ انسانهای بزرگ و آزاداندیشی وجود داشتهاند که مجاهدتهای صادقانه آنها آن طور که شایسته مقام آنها بودهاست، به مردم معرفی نشدهاست؛ کسانی که در راه اعتلای کلمه اسلام و وحدت میان ملتهای مسلمان تلاشهای مخلصانهای انجام دادهاند و در این راه جان خویش را فدا کردهاند. آیتالله شهید سید محمدباقر صدر از جمله شخصیتهای بزرگی است که مجاهدتها و اندیشههای اصیل او کمتر به جوامع اسلامی شناسانده شده و واقعیتهای زندگی او کمتر مورد اهتمام قرار گرفتهاست. او از آغاز زندگی، خویشتن را وقف دفاع از اندیشههای اصیل اسلامی نموده و در برابر خودکامگان بعثی عراق کمترین هراسی به خود راه نداده و با قلم و زبان خویش پرچم مبارزه با افکار الحادی و انحرافی را برافراشت و نسل متعهد مسلمان را به همراهی با خود فرا خواند.<br> | ||
این نوشتار اندک، به سرگذشت رادمردی از نسل پیامبر(صلیاللهعلیهوآله) میپردازد که در عرصههای گوناگون حضوری فعال و کارساز داشت و با بهره گیری از نیروی قلم و زبان در ارایه مبانی ارزشی اسلام در همه زمینههای اعتقادی، اجتماعی و سیاسی از هیچ کوششی فروگذار نکرد. او | این نوشتار اندک، به سرگذشت رادمردی از نسل پیامبر(صلیاللهعلیهوآله) میپردازد که در عرصههای گوناگون حضوری فعال و کارساز داشت و با بهره گیری از نیروی قلم و زبان در ارایه مبانی ارزشی اسلام در همه زمینههای اعتقادی، اجتماعی و سیاسی از هیچ کوششی فروگذار نکرد. او اگرچه از عمر کوتاهی برخوردار بود و به تمام آرزوهای بلند دینی و سیاسی خود نرسید اما به حق باید گفت خدمات او به اسلام در دوره 47 ساله زندگیاش هیچ گاه فراموش شدنی نیست و به ویژه آنگاه که در مقام مقدس مرجعیت قرار گرفت به طور کامل به حفظ کیان امت اسلامی همت گماشت و هویت دینی را در سرزمینهای اسلامی گسترش داد. گفتنی است در این مقاله از منابعی استفاده شدهاست که نویسندگان آن از شاگردان نزدیک آیتالله شهید صدر بوده و بسیاری از وقایع و صحنهها را از نزدیک شاهد بودهاند.<br> | ||
=آل صدر و شخصیتهای برجسته این خاندان= | =آل صدر و شخصیتهای برجسته این خاندان= | ||
خط ۵۱: | خط ۵۱: | ||
وی در سال 1365 ق در محضر دو نفر از بزرگترین شخصیتهای علمی حوزه نجف اشرف، یعنی مرحوم شیخ محمدرضا آل یاسین و مرحوم سید ابوالقاسم خویی شاگردی نمود. در سن یازده سالگی منطق را فراگرفت و رسالهای در همین موضوع نگاشت. موضوع رساله او بررسی اعتراضاتی بود که به برخی از کتابهای منطقی وارد شدهاست. در اوایل دوازده سالگی کتاب معالم الاصول را نزد برادر خود مرحوم سید اسماعیل صدر آموخت. از تیزهوشی او همین بس که بر صاحب معالم ایراداتی را وارد کرد که مرحوم آخوند خراسانی در کفایه به آنها اشاره کردهاست.<br> | وی در سال 1365 ق در محضر دو نفر از بزرگترین شخصیتهای علمی حوزه نجف اشرف، یعنی مرحوم شیخ محمدرضا آل یاسین و مرحوم سید ابوالقاسم خویی شاگردی نمود. در سن یازده سالگی منطق را فراگرفت و رسالهای در همین موضوع نگاشت. موضوع رساله او بررسی اعتراضاتی بود که به برخی از کتابهای منطقی وارد شدهاست. در اوایل دوازده سالگی کتاب معالم الاصول را نزد برادر خود مرحوم سید اسماعیل صدر آموخت. از تیزهوشی او همین بس که بر صاحب معالم ایراداتی را وارد کرد که مرحوم آخوند خراسانی در کفایه به آنها اشاره کردهاست.<br> | ||
همزمان با شرکت او در درس مرحوم آل یاسین، شماری از دانشمندان و اساتید مانند: شیخ صدرا بادکوبی، شیخ عباس رمیثی، شیخ طاهر آل راضی، سید عبدالکریم علیخان، که نقش استادی شهید صدر را بر عهده داشتند، نیز در این درس حاضر بودند. <ref>نعمانی، پیشین، ص 68.</ref> برادر وی مرحوم سید اسماعیل صدر درباره ایشان چنین گفته است: «برادر ارجمند ما همه مدارج علمی را پیش از رسیدن به سنّ بلوغ پیموده است». <ref>حسینی حائری، پیشین، ص 48.</ref><br> | همزمان با شرکت او در درس مرحوم آل یاسین، شماری از دانشمندان و اساتید مانند: شیخ صدرا بادکوبی، شیخ عباس رمیثی، شیخ طاهر آل راضی، سید عبدالکریم علیخان، که نقش استادی شهید صدر را بر عهده داشتند، نیز در این درس حاضر بودند. <ref>نعمانی، پیشین، ص 68.</ref> برادر وی مرحوم سید اسماعیل صدر درباره ایشان چنین گفته است: «برادر ارجمند ما همه مدارج علمی را پیش از رسیدن به سنّ بلوغ پیموده است». <ref>حسینی حائری، پیشین، ص 48.</ref><br> | ||
در سال 1370 که شیخ مرتضی آل یاسین به لقای حق شتافت، وی تعلیقهای بر رساله عملیه وی که «بلغة الراغبین» نام داشت، نگاشت و در همان ایام، حواشی شیخ عباس رمیثی بر این رساله را نیز تنظیم میکرد که شیخ عباس به او گفت: «تقلید بر شما حرام است»، کنایه از اینکه شما مجتهد مسلّم هستید. شهید صدر تحصیلات اصولی خود را در سال 1378ق و دروس فقه را در سال 1379ق به پایان رساند. به این ترتیب دوران تحصیل او از آغاز تا پایان حدود هفده یا هجده سال شد. این مدت | در سال 1370 که شیخ مرتضی آل یاسین به لقای حق شتافت، وی تعلیقهای بر رساله عملیه وی که «بلغة الراغبین» نام داشت، نگاشت و در همان ایام، حواشی شیخ عباس رمیثی بر این رساله را نیز تنظیم میکرد که شیخ عباس به او گفت: «تقلید بر شما حرام است»، کنایه از اینکه شما مجتهد مسلّم هستید. شهید صدر تحصیلات اصولی خود را در سال 1378ق و دروس فقه را در سال 1379ق به پایان رساند. به این ترتیب دوران تحصیل او از آغاز تا پایان حدود هفده یا هجده سال شد. این مدت اگرچه کوتاه بود اما در واقع بسیار دامنهدار و گسترده بود، زیرا او در شبانهروز شانزده ساعت مطالعه میکرد و در همه حالات جز به مسایل علمی فکر نمیکرد.<br> | ||
وی به طور رسمی از روز سهشنبه دوازدهم جمادی الثانی سال 1378 ق تدریس خارج اصول را آغاز کرد و این دوره درسی تا سال 1391 ق ادامه یافت. همچنین شهید صدر تدریس خارج فقه را به روش عروةالوثقی در سال 1381 ق آغاز کرد که مدتها ادامه داشت. <ref>حسینی حائری، پیشین، ص49.</ref><br> | وی به طور رسمی از روز سهشنبه دوازدهم جمادی الثانی سال 1378 ق تدریس خارج اصول را آغاز کرد و این دوره درسی تا سال 1391 ق ادامه یافت. همچنین شهید صدر تدریس خارج فقه را به روش عروةالوثقی در سال 1381 ق آغاز کرد که مدتها ادامه داشت. <ref>حسینی حائری، پیشین، ص49.</ref><br> | ||
خط ۹۸: | خط ۹۸: | ||
شهید صدر در جلسات هفتگی خود به بررسی و تحلیل این مقاطع میپرداخت. اما با آنکه خود در تأسیس حزب پیشگام بود بعد از حدود پنج سال این تشکل اسلامی را ترک کرد، زیرا برخی بدخواهان نسبت به این عمل او نزد مرحوم آیتاللهالعظمی سیدمحسن حکیم زبان به اعتراض گشودند. از جمله این افراد، حسین صافی بود که فردی روحانی نما و در واقع از طرفداران حزب بعث عراق به شمار میآمد. وی نزد آیتالله حکیم اظهار داشت: «سید محمدباقر صدر و شماری از افراد او اقدام به تأسیس حزبی به نام حزب الدعوة الاسلامیة کردهاند. اینان با کار خود موجب ویرانی حوزه علمیه خواهند شد». <ref>حسینی حائری، پیشین، ص 94.</ref><br> | شهید صدر در جلسات هفتگی خود به بررسی و تحلیل این مقاطع میپرداخت. اما با آنکه خود در تأسیس حزب پیشگام بود بعد از حدود پنج سال این تشکل اسلامی را ترک کرد، زیرا برخی بدخواهان نسبت به این عمل او نزد مرحوم آیتاللهالعظمی سیدمحسن حکیم زبان به اعتراض گشودند. از جمله این افراد، حسین صافی بود که فردی روحانی نما و در واقع از طرفداران حزب بعث عراق به شمار میآمد. وی نزد آیتالله حکیم اظهار داشت: «سید محمدباقر صدر و شماری از افراد او اقدام به تأسیس حزبی به نام حزب الدعوة الاسلامیة کردهاند. اینان با کار خود موجب ویرانی حوزه علمیه خواهند شد». <ref>حسینی حائری، پیشین، ص 94.</ref><br> | ||
آیتاللهالعظمی حکیم او را از پیش خود راند و سپس یکی از فرزندان خود را نزد سید صدر فرستاد و به او پیغام داد که: «شأن شما پاسداری از همه حرکتهای اسلامی است، اما وابستگی به یک حزب خاص سزاوار نیست. شما باید همه ابعاد مسایل اسلامی را مورد نظر داشته باشید.». <ref>پیشین، ص 95.</ref><br> | آیتاللهالعظمی حکیم او را از پیش خود راند و سپس یکی از فرزندان خود را نزد سید صدر فرستاد و به او پیغام داد که: «شأن شما پاسداری از همه حرکتهای اسلامی است، اما وابستگی به یک حزب خاص سزاوار نیست. شما باید همه ابعاد مسایل اسلامی را مورد نظر داشته باشید.». <ref>پیشین، ص 95.</ref><br> | ||
شهید صدر پاسخ داد که من دراینباره خواهم اندیشید، اما بعد از مدتی از حزب مذکور کنار کشید. وی پس از رحلت آیتالله العظمی حکیم، به تدریج عهدهدار امر مرجعیت شد و در این زمان بود که نظریه «لزوم جدایی دستگاه مرجعیت صالحه از تشکیلات حزبی» را مطرح ساخت. او معتقد بود نظام مرجعیت عهدهدار رهبری صحیح امت اسلامی است نه یک حزب سیاسی و | شهید صدر پاسخ داد که من دراینباره خواهم اندیشید، اما بعد از مدتی از حزب مذکور کنار کشید. وی پس از رحلت آیتالله العظمی حکیم، به تدریج عهدهدار امر مرجعیت شد و در این زمان بود که نظریه «لزوم جدایی دستگاه مرجعیت صالحه از تشکیلات حزبی» را مطرح ساخت. او معتقد بود نظام مرجعیت عهدهدار رهبری صحیح امت اسلامی است نه یک حزب سیاسی و اگرچه وجود یک حزب اسلامی ضرورت دارد تا بازوی مرجعیت بوده و زیر نظر آن حرکت کند، اما در هم آمیختن و یکی کردن دو عنوان «سازمان سیاسی اسلامی» و «نظام مرجعیت» سبب خلط کارها شده و به تداخل حوزه فعالیت این دو پایگاه مستقل میانجامد. <ref>پیشین.</ref> <br> | ||
=مرجعیت شایسته و مرجعیت نظام یافته= | =مرجعیت شایسته و مرجعیت نظام یافته= |