confirmed، مدیران
۳۶٬۱۹۳
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۸: | خط ۱۸: | ||
|- | |- | ||
|مادر | |مادر | ||
|حضرت فاطمه سلام الله علیها | |حضرت فاطمه (سلام الله علیها) | ||
|- | |- | ||
|مدت امامت | |مدت امامت | ||
| خط ۵۲: | خط ۵۲: | ||
== نسب و کنیه امام حسین (علیه‌السلام) == | == نسب و کنیه امام حسین (علیه‌السلام) == | ||
امام حسین(علیه السلام) فرزند علی(علیه السلام) فرزند ابی‌طالب، فرزند عبدالمطلب، فرزند هاشم، فرزند عبدمناف، فرزند قصیّ است | امام حسین(علیه السلام) فرزند علی(علیه السلام) فرزند ابی‌طالب، فرزند عبدالمطلب، فرزند هاشم، فرزند عبدمناف، فرزند قصیّ است | ||
مادر سیدالشهداء نیز حضرت فاطمه(س) دختر رسول خدا( | مادر سیدالشهداء نیز حضرت فاطمه(س) دختر رسول خدا (صلی الله علیه) بود. | ||
کنیه امام حسین(علیه السلام)، اباعبدالله <ref>الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج 2، ص 27</ref> و کنیه خاصّ او ابوعلی <ref>مناقب آل أبی‌طالب(علیه السلام)، ج 4، ص 78</ref> است. | کنیه امام حسین(علیه السلام)، اباعبدالله <ref>الارشاد فی معرفة حجج الله علی العباد، ج 2، ص 27</ref> و کنیه خاصّ او ابوعلی <ref>مناقب آل أبی‌طالب(علیه السلام)، ج 4، ص 78</ref> است. | ||
| خط ۸۶: | خط ۸۶: | ||
# زینب،<ref>مناقب آل أبی‌طالب(علیه السلام)، ج 4، ص 77؛ دلائل الإمامة، ص 181؛ کشف الغمة، ج 1، ص 582</ref> | # زینب،<ref>مناقب آل أبی‌طالب(علیه السلام)، ج 4، ص 77؛ دلائل الإمامة، ص 181؛ کشف الغمة، ج 1، ص 582</ref> | ||
=امام حسین(علیه السلام) در زمان حیات پیامبر اسلام( | =امام حسین(علیه السلام) در زمان حیات پیامبر اسلام(صلی الله علیه)= | ||
امام حسین(علیه السلام) حدود هفت سال از دوران کودکی خود را در زمان حیات پر برکت رسول خدا( | امام حسین(علیه السلام) حدود هفت سال از دوران کودکی خود را در زمان حیات پر برکت رسول خدا(صلی الله علیه) و مادر بزرگوارش حضرت فاطمه(س) سپری نمود. <ref>مسعودی، علی بن حسین، إثبات الوصیة، ص 164، قم، انصاریان، چاپ سوم، 1426ق</ref> آن‌حضرت تحت پرورش‌های الهی و آسمانی جدّ بزرگوارش پیامبر اکرم(صلی الله علیه) با بهترین شیوه‌های تربیتی پرورش می‌یافت و با احترام و محبت فوق‌العاده، روحیه اعتماد به نفس و عزّت در وجود آن‌حضرت، رشد داده و تقویت می‌شد. | ||
یکی از ویژگی‌های برجسته دوران کودکی امام حسین(علیه السلام) این است که ایشان در دوران کودکی مورد توجه خاص پیامبر( | یکی از ویژگی‌های برجسته دوران کودکی امام حسین(علیه السلام) این است که ایشان در دوران کودکی مورد توجه خاص پیامبر(صلی الله علیه) بود. و رسول خدا نه تنها به وجود امام حسین(علیه السلام) به شدّت عشق می‌ورزید، بلکه به کودکانی هم که با آن حضرت بازی می‌کردند و مهر و علاقه به امام حسین(علیه السلام) نشان می‌دادند، محبّت می‌کرد و آنها را نیز گرامی می‌داشت. | ||
مهم‌ترین رخداد دوران کودکی امام حسین، شرکت در [[مباهله]] و معرفی او و امام حسن(علیه السلام) به عنوان مصداق <big>ابناءَنا</big> <ref>آل عمران، 61</ref> است. <ref>«شرایط مباهله»، 6231</ref> | مهم‌ترین رخداد دوران کودکی امام حسین، شرکت در [[مباهله]] و معرفی او و امام حسن(علیه السلام) به عنوان مصداق <big>ابناءَنا</big> <ref>آل عمران، 61</ref> است. <ref>«شرایط مباهله»، 6231</ref> | ||
| خط ۱۲۲: | خط ۱۲۲: | ||
چون امام (علیه السلام) از توطئه سوء قصد به جان خویش آگاهی یافت از سر حفظ حرمت و قداست [[بیت الله الحرام]] [[مناسک حج]] را به اضطرار پایان برد و به روز هشتم ذی الحجه از سال ۶۰ هجری مکه را به قصد عراق وداع گفت. <ref>الإرشاد، شیخ مفید، ج۲، ص۶۶</ref> | چون امام (علیه السلام) از توطئه سوء قصد به جان خویش آگاهی یافت از سر حفظ حرمت و قداست [[بیت الله الحرام]] [[مناسک حج]] را به اضطرار پایان برد و به روز هشتم ذی الحجه از سال ۶۰ هجری مکه را به قصد عراق وداع گفت. <ref>الإرشاد، شیخ مفید، ج۲، ص۶۶</ref> | ||
ابن عباس بعد از واقعه کربلا در نامه‌اش به یزید می‌نویسد: هرگز فراموش نخواهم کرد که حسین بن علی را از حرم پیامبر خدا ( | ابن عباس بعد از واقعه کربلا در نامه‌اش به یزید می‌نویسد: هرگز فراموش نخواهم کرد که حسین بن علی را از حرم پیامبر خدا (صلی الله علیه) به حرم خدا طرد کردی و آنگاه مردانی را پنهانی بر سر او فرستادی تا غافلگیر او را بکشند. سپس او را از حرم خدا به کوفه راندی و ترسان و نگران از مکه بیرون شد با این که در گذشته و حال عزیزترین مردم بطحا بود و اگر در مکه اقامت می‌گزید و خون‌ریزی در آن را روا می‌شمرد از همه مردم [[مکه]] و مدینه در دو حرم بیشتر فرمان برده می‌شد. لیکن او خوش نداشت که حرمت خانه و حرمت رسول الله (صلی الله علیه) را حلال شمارد. و بزرگ شمرد آن چه را که تو بزرگ نشمردی از آن جا که در نهان مردانی در پی او به مکه فرستادی تا در حرم با او بجنگند. <ref>تاریخ یعقوبی ۲۲۱/۱ و ۲۲۲</ref> | ||
عبیدالله با حیله و تزویر [[مسلم بن عقیل]] و پناه دهنده او [[هانی بن عروة]] را در کوفه به طرز دلخراشی به شهادت رساند. و از آن جا که می‌دانست امام حسین (علیه السلام) رو به شهر کوفه می‌آید، سپاهی به سرکردگی حر بن یزید ریاحی برای زیرنظر گرفتن سپاه آن حضرت به منطقه قادسیه گسیل کرد. حر بن یزید در محلی به نام شراف با امام حسین (علیه السلام) روبرو شد و سخنانی بینشان رد و بدل گردید. آن حضرت نامه‌های اهل کوفه را که دو خرجین بود به [[حر بن یزید]] عرضه کرد و دعوت آنان را خاطر نشان ساخت و راه خود را ادامه داد. تا آن که به روز دوم محرم سال ۶۱ هجری به ناحیه نینوا وارد شد. <refتاریخ طبری ۳۱۰/۴><nowiki></ref></nowiki> | عبیدالله با حیله و تزویر [[مسلم بن عقیل]] و پناه دهنده او [[هانی بن عروة]] را در کوفه به طرز دلخراشی به شهادت رساند. و از آن جا که می‌دانست امام حسین (علیه السلام) رو به شهر کوفه می‌آید، سپاهی به سرکردگی حر بن یزید ریاحی برای زیرنظر گرفتن سپاه آن حضرت به منطقه قادسیه گسیل کرد. حر بن یزید در محلی به نام شراف با امام حسین (علیه السلام) روبرو شد و سخنانی بینشان رد و بدل گردید. آن حضرت نامه‌های اهل کوفه را که دو خرجین بود به [[حر بن یزید]] عرضه کرد و دعوت آنان را خاطر نشان ساخت و راه خود را ادامه داد. تا آن که به روز دوم محرم سال ۶۱ هجری به ناحیه نینوا وارد شد. <refتاریخ طبری ۳۱۰/۴><nowiki></ref></nowiki> | ||