confirmed، مدیران
۳۶٬۱۹۳
ویرایش
کاربر:Hoosinrasooli/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
# طبقات اعلام الشیعه، ج1ص40؛ | # طبقات اعلام الشیعه، ج1ص40؛ | ||
# تاج العروس، زبیدی، ذیل ماده طرخان. | # تاج العروس، زبیدی، ذیل ماده طرخان. | ||
[[رده:عالمان]] | |||
[[رده:عالمان شیعه]] | |||
[[رده:محدثان شیعه]] | |||
{{جعبه اطلاعات شخصیت | |||
| عنوان = | |||
| تصویر = احمد بن علی بن حسین بن رنجویه.jpg | |||
| نام = | |||
| نام‌های دیگر = | |||
| سال تولد = | |||
| تاریخ تولد = | |||
| محل تولد = | |||
| سال درگذشت = | |||
| تاریخ درگذشت = | |||
| محل درگذشت = | |||
| استادان = | |||
| شاگردان = | |||
| دین = [[اسلام]] | |||
| مذهب = [[مذهب شیعه|شیعه]] | |||
| آثار = | |||
| فعالیت‌ها = | |||
| وبگاه = | |||
}} | |||
احمد بن محمد بن عبدالله بن زياد بغدادي، (259 – 350ق) ابوسهل قطان. اديب، شاعر و محدث اخباري. وي در اصل ايراني و اهل «متوث»(به فتح ميم و تشديد تاء) شهركي بين قرقوب و يكي از روستاهاي اهواز است. در سال 259هجري در متوث ديده به جهان گشود و در روز شنبه هفتم شعبان 350هجري در بغداد درگذشت و فرداي آن روز به خاك سپرده شد. وي تحصيلات مقدماتي را نزد پدرش در بصره فرا گرفت و سپس وارد بغداد شد و در محله «دار القطن» واقع در غرب بغداد مسكن گرفت. از لقب «قطان» بر ميآيد كه وي از راه پنبهزني هزينه زندگي را تأمين ميكرد و سكونت او در «دار القطن بغداد» نيز به همين دليل بوده است. وي در بغداد درس اساتيد متعددي را درك نمود و از آنان احاديث فراواني شنيد تا اينكه خود به مقام استادي رسيد و يكي از اركان علم حديث در بغداد به شمار آمد. وي با اينكه «اخباري» بود اما به گفته «خطيب بغدادي»(م463ق) گرايش شيعي داشت. از نظر اعتقادي وي به گروه «مجبره»(كه اختياري براي انسان قائل نيستند) نزديك بود و با رأي معتزله كه انسان را تماماً مختار ميدانند، به شدت مخالفت ميورزيده و حتي آنان را كافر ميدانسته است. وي در بغداد اساتيد زيادي ديده كه از جمله آنها «محمد بن عبيدالله منادي»، «حسن بن مكرم»، «يحيي بن ابيطالب»، «محمد بن عيسي بن حيان»، «علي بن ابراهيم واسطي» و بسياري ديگر هستند. از استادان ادبي او نيز ميتوان «ابوالعباس احمد بن يحيي بن سيار شيباني» معروف به «ثعلب نحوي»(م291ق) و «ابوالعباس مبرد»(م285ق) را نام برد. شاگردان او «ابوالحسن بن رزقويه»، «علي بن احمد رزاز»، «ابوالحسن بن حماني مقرئ»، «ابوالحسن دارقطني» و «ابوعلي بن شاذان» هستند. اخبار و گزارشهاي او در منابع، قابل استناد و داراي اهميت است. گفته ميشود كه وي با اينكه فردي شوخطبع بود و مزاحهاي او بعضاً باعث اجتناب شاگردانش از وي ميشده، اما دائماً در حال تهجد و عبادت شبانه بود. تلاوت قرآنش چندان زيبا بود كه گويا معاني قرآن از آن خارج ميشود. از تأليفات او هيچ گزارشي ذكر نشده است. | |||
== منابع == | |||
(تاريخ بغداد، ج5ص249 شماره 2719؛ الانساب، سمعاني، ج5ص193، ذيل متوثي؛ معجم البلدان، ج5ص53، ذيل كلمه متوث؛ طبقات اعلام الشيعه، ج1ص50) | |||
[[رده:عالمان]] | [[رده:عالمان]] | ||
[[رده:عالمان شیعه]] | [[رده:عالمان شیعه]] | ||
[[رده:محدثان شیعه]] | [[رده:محدثان شیعه]] | ||