خاورمیانه: تفاوت میان نسخه‌ها

به جز کشورهای [[ایران]]، [[اسرائیل]]، [[ترکیه]]، جزیره قبرس، کراتاری و داکلیکا، بقیه ۱۳ کشور، عرب زبان بوده و دارای تاریخ مشترک هستند. خاورمیانه با دارا بودن ۳۱۴ میلیون نفر مسلمان، بزرگ‌ترین منطقه مسلمان نشین در جهان به شمار می‌آید. در واقع ۹۳ درصد جمعیت آن [[مسلمان]] هستند. کشورهای عرب زبان در سیستم های سیاسی خود متفاوت عمل می‌کنند و در بعضی از این کشورها دین به بخشی از سیاست تبدیل شده یعنی رهبر سیاسی کشور همزمان رهبر مذهبی نیز محسوب می‌شود. سیستم حکومتی در کشورهای [[اردن]]، [[امارات متحده عربی]]<ref>ر. ک:مقاله امارات</ref>، [[بحرین]] و [[کویت]] بر پایه سلطنت مشروطه اجراییست و پادشاه شخصاً در سایر نهادهای حکومتی اعمال نفوذ و تقسیم قدرت می‌کند. کشورهای [[عربستان سعودی]]<ref>ر. ک:مقاله عربستان</ref>، [[قطر]] و [[عمان]] به صورت سلطنت مطلقه اداره می‌شوند و قدرت منحصراً در اختیار رئیس حکومت است. کشورهای ایران، [[یمن]]، [[سوریه]]، [[عراق]]<ref>روک:مقاله عراق</ref>، لبنان، اسرائیل، ترکیه، مصر، فلسطین و قبرس از مدل دولت جمهوری پیروی می‌کنند. در لبنان نمایندگی در پارلمان بین مسیحیان و مسلمانان تقسیم شده است. کراتاری و داکلیکا در جزیره قبرس نیز منطقه های تحت سلطه بریتانیا هستند. هیچ سیستم قانونگذاری یکسان و یکپارچه ای در کشورهای عربی و یا در کل خاورمیانه وجود ندارد اما ویژگی‌های قوانین عربی با هم شباهت های زیادی دارند. همه کشورهای عربی به جز عربستان سعودی و عمان دارای قوانین مدنی مدرن هستند. در کل قوانین در کشورهای عربی مبنای شرعی دارند، شرع یا دین اسلام به طرق مختلف به عنوان قانون عادی در همه این کشورها به کار می‌رود، در مواردی که قانونی وضع نشده شرع مبنای تصمیم‌گیری خواهد بود. در مورد قوانین شرعی نیز در این کشورها اختلاف نظر بین فقهای دینی ممکن است وجود داشته باشد. ایران مانند کشورهای عربی دارای قانون اساسی اسلامی است. قوانین در جزیره قبرس از اصول کشور انگلستان پیروی می‌کنند. در ترکیه قانون اساسی مدنی است و قانون اساسی اسلامی وجود ندارد. در این کشور دین از سیاست جداست.<ref>سفر به خاورمیانه و جزئیات آن - مجله GO2TR