۸۷٬۷۸۰
ویرایش
جز (جایگزینی متن - 'پژوهشگران' به 'پژوهشگران') |
جز (جایگزینی متن - 'صاحب نظر' به 'صاحبنظر') |
||
خط ۹۰: | خط ۹۰: | ||
بررسی رفتار و موضعگیریهای سیاسی آیتالله بروجردی اگرچه از حوصله این مختصر خارج است، موارد اندکی از آن را میتوان در این فرصت بر شمرد:<br> | بررسی رفتار و موضعگیریهای سیاسی آیتالله بروجردی اگرچه از حوصله این مختصر خارج است، موارد اندکی از آن را میتوان در این فرصت بر شمرد:<br> | ||
== أ. دربار شاه و مرجعیت == | == أ. دربار شاه و مرجعیت == | ||
در عصر زعامت آیتالله بروجردی اگرچه زمینه برخوردهای تند انقلابی با رژیم ستم شاهی و بیگانگان وجود نداشت؛ چرا که مردم آمادگی و آگاهی لازم را برای تحمل پیامدهای انقلاب اسلامی نداشتند. باید اذعان داشت که در زمان مرجعیت وی، نیروهای بالقوه بسیاری برای انقلاب تربیت شدند و در طول نهضت، نقش سرنوشتسازی را ایفا کردند. به گفته برخی از | در عصر زعامت آیتالله بروجردی اگرچه زمینه برخوردهای تند انقلابی با رژیم ستم شاهی و بیگانگان وجود نداشت؛ چرا که مردم آمادگی و آگاهی لازم را برای تحمل پیامدهای انقلاب اسلامی نداشتند. باید اذعان داشت که در زمان مرجعیت وی، نیروهای بالقوه بسیاری برای انقلاب تربیت شدند و در طول نهضت، نقش سرنوشتسازی را ایفا کردند. به گفته برخی از صاحبنظران سیاسی، بعد از ایجاد خفقان شدید از سوی رضاخان و ممنوع کردن لباس روحانیت و بستن مدرسهها و حسینیهها و مساجد، یکی از کارهای بسیار مهم و با ارزش شیعه که مرحوم آیتالله بروجردی سهم بزرگی در این کار دارد، تشکیل و توسعه حوزه علمیه قم و حوزههای دینی کشور بود. در ده سال بین 1330 تا 1340شمسی که روحانیان تا حدودی خاموش بودند، حوزه علمیه قم کاری شبیه کار امام صادق(علیهالسلام) انجام داد. هزارها طلبه پرشور، متدین، با مطالعه و آشنا به مسائل روز تربیت و ذخیره انقلاب شدند و اگر اینها نبودند، محال بود در ایران بشود رژیم پهلوی را شکست. <ref>هاشمی رفسنجانی، 1376 ش، ج3، ص379.</ref><br> | ||
با همه اینها معظم له در جایی که احساس خطر میکرد، اهل اقدام بود و بیدرنگ موضع میگرفت، چنان که وقتی شاه ایران میخواست خط فارسی را به لاتین تغییر دهد، وی با تمام وجود در برابر این حرکت ننگین ایستاد و گفت: تا من زنده ام اجازه نمیدهم این کار عملی شود به هر جا که میخواهد منتهی شود. <ref>گلشن ابرار، ج2ص671.</ref><br> | با همه اینها معظم له در جایی که احساس خطر میکرد، اهل اقدام بود و بیدرنگ موضع میگرفت، چنان که وقتی شاه ایران میخواست خط فارسی را به لاتین تغییر دهد، وی با تمام وجود در برابر این حرکت ننگین ایستاد و گفت: تا من زنده ام اجازه نمیدهم این کار عملی شود به هر جا که میخواهد منتهی شود. <ref>گلشن ابرار، ج2ص671.</ref><br> | ||
روزی به اقبال نخستوزیر وقت، در مورد شاه گفت: «پدرش بی سواد بود؛ ولی یک مقدار شعور داشت؛ اما این یکی شعور هم ندارد و چیزی ملتفت نمیشود.»<ref>واعظزاده خراسانی، 1421 ق / 1379ش، ص97؛ گلشن ابرار، ج2، ص671.</ref><br> | روزی به اقبال نخستوزیر وقت، در مورد شاه گفت: «پدرش بی سواد بود؛ ولی یک مقدار شعور داشت؛ اما این یکی شعور هم ندارد و چیزی ملتفت نمیشود.»<ref>واعظزاده خراسانی، 1421 ق / 1379ش، ص97؛ گلشن ابرار، ج2، ص671.</ref><br> |