طریقت دسوقیه: تفاوت میان نسخه‌ها

[[ابراهیم دسوقی]] آخرین قطب از اقطاب اربعه، بنیانگذار طریقت دسوقیه است. وی در سال 653 ق، در دسوق<ref>واژۀ «دسوق»، لفظی عربی و از ریشۀ «دسق» به معنای امتلا و پر شدن است. این واژه اشاره به شهری دارد که شبیه حوض پر از آب است.</ref>، شهری از شهرهای [[مصر]] سفلی متولد شد. بعد از او برادرش شیخ موسی ابوالعمران جانشین او شد که نقش بسزایی در ترویج این طریقت داشت.

از نظر [[ابراهیم دسوقی]] طریقت در دو کلمه خلاصه می‌شود: «خدای خود را بشناس و او را عبادت کن». او [[طریقت]] را مانند [[خلافت]] یا [[امامت‌|امامت]] می‌داند که شیخ عهد را از شیخ قبل می‌گیرد و شیخ لاحق از شیخ قبل. اساس طریقت او بر خلوص درون، عمل به شریعت و اطاعت بی‌چون و چرا از شیخ استوار است. '''طریقت دسوقیه''' به لحاظ مباحث عملی بر پایۀ [[تصوف]] عملی سنتی است.