۱٬۲۳۲
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۷: | خط ۷: | ||
[https://www.magiran.com/paper/929330 برگرفته از پایگاه مقالات علمی مگیران] | [https://www.magiran.com/paper/929330 برگرفته از پایگاه مقالات علمی مگیران] | ||
== نهی از توهین حتی به دشمنان در اسلام == | |||
در آیین اسلام، اصل آن است که تمام جانها حرمت داشته باشند و آبروها و حیثیتها حفظ گردند. بدون شک ادبیات گفتاری و رفتاری مسلمانان، مشحون از نکات اخلاقی و تربیتی است و به شدت با دشنام، بدزبانی و دشمن تراشی مخالف است. البته بدیهی است دینی که پیروانش را از دشنام دادن به پدیده های طبیعت (روزگار، شب، روز، باد، زمین، آسمان و...) نهی میکند، به طریق اولی آنها را از دشنام دادن به یکدیگر و توهین به مقدسات باز میدارد. و شاهد و دلیل بر مدعای بالا آیه «وَلَا تَسُبُّوا الَّذِینَ یَدْعُونَ مِن دُونِ اللَّهِ فَیَسُبُّوا اللَّهَ عَدْوًا بِغَیْرِ عِلْمٍ کَذَلِکَ زَیَّنَّا لِکُلِّ أُمَّةٍ عَمَلَهُمْ ثُمَّ إِلَى رَبِّهِم مَّرْجِعُهُمْ فَیُنَبِّئُهُم بِمَا کَانُوا یَعْمَلُونَ» (انعام، 108) است. | |||
==پانویس== | ==پانویس== | ||
{{پانویس|2}} | {{پانویس|2}} | ||