confirmed، مدیران
۳۷٬۲۱۴
ویرایش
کاربر:Hoosinrasooli/صفحه تمرین: تفاوت میان نسخه‌ها
بدون خلاصۀ ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
| خط ۱۳: | خط ۱۳: | ||
| سال تولد = 306 قمری | | سال تولد = 306 قمری | ||
| تاریخ تولد = | | تاریخ تولد = | ||
| محل تولد = کوفه | | محل تولد = [[کوفه]] | ||
| سال درگذشت = 396 قمری | | سال درگذشت = 396 قمری | ||
| تاریخ درگذشت = | | تاریخ درگذشت = | ||
| خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
}} | }} | ||
'''احمد بن محمد بن عمران بن موسی‌بن جراح نهشلی'''، (306 – 390 ق) ابوالحسن. معروف به «ابن جندی». وی از تیره «بنی‌نهشل» از طائفه | '''احمد بن محمد بن عمران بن موسی‌بن جراح نهشلی'''، (306 – 390 ق) ابوالحسن. معروف به «ابن جندی». وی از تیره «بنی‌نهشل» از [[طائفه بنی‌تمیم]] است و نسب او به «نهشل بن دارم بن مالک بن حنظله تمیمی» میرسد. او به قول [[ذهبی]] 396 هجری در [[بغداد]] در گذشت و اصالتاً اهل [[کوفه]] است. در سن 8 سالگی وارد حوزه علوم دینی شد و احادیثی فرا گرفته است. سپس وارد بغداد گشت و در درس استادان [[اهل سنت و جماعت|سنی]] و [[مذهب شیعه|شیعی]] آن‌جا حضور یافت و به تدریج در علوم حدیث تبحر یافت و به مقام استادی رسید. | ||
== معرفی اجمالی == | == معرفی اجمالی == | ||
احمد بن محمد بن عمران بن موسی‌بن جراح نهشلی، (306 – 390 ق) ابوالحسن. معروف به «ابن جندی». لقب «ابن جندی» شاید از آن روی به وی داده شد که پدرش از مأموران نظامی در دولت بنیعباس بوده است. وی از تیره «بنی‌نهشل» از طائفه «بنی‌تمیم» است و نسب او به «نهشل بن دارم بن مالک بن حنظله تمیمی» میرسد. قبیله بنی‌تمیم شاخههای متعددی هستند و بخشی از آن در کوفه مسکن داشتند که از جمله آن‌ها «بنی‌دارم» و «بنی‌نهشل» بودهاند. وی در اواخر 306 هجری (احتمالاً در کوفه) دیده به جهان گشود و در 390 هجری(و به قول ذهبی 396 هجری) در بغداد در گذشت. وی اصالتاً اهل کوفه است و شاید تحصیلات مقدماتی را در همین شهر به انجام رسانده است. نخستی نبار در سن 8 سالگی وارد حوزه علوم دینی شد و احادیثی فرا گرفته است. سپس وارد بغداد گشت و در درس استادان سنی و شیعی آن‌جا حضور یافت و به تدریج در علوم حدیث تبحر یافت و به مقام استادی رسید. | احمد بن محمد بن عمران بن موسی‌بن جراح نهشلی، (306 – 390 ق) ابوالحسن. معروف به «ابن جندی». لقب «ابن جندی» شاید از آن روی به وی داده شد که پدرش از مأموران نظامی در دولت بنیعباس بوده است. وی از تیره «بنی‌نهشل» از طائفه «بنی‌تمیم» است و نسب او به «نهشل بن دارم بن مالک بن حنظله تمیمی» میرسد. قبیله بنی‌تمیم شاخههای متعددی هستند و بخشی از آن در کوفه مسکن داشتند که از جمله آن‌ها «بنی‌دارم» و «بنی‌نهشل» بودهاند. وی در اواخر 306 هجری (احتمالاً در کوفه) دیده به جهان گشود و در 390 هجری (و به قول ذهبی 396 هجری) در بغداد در گذشت. وی اصالتاً اهل کوفه است و شاید تحصیلات مقدماتی را در همین شهر به انجام رسانده است. نخستی نبار در سن 8 سالگی وارد حوزه علوم دینی شد و احادیثی فرا گرفته است. سپس وارد بغداد گشت و در درس استادان سنی و شیعی آن‌جا حضور یافت و به تدریج در [[علوم حدیث]] تبحر یافت و به مقام استادی رسید. | ||
== استادان == | == استادان == | ||
وی در بغداد نخستین استاد | وی در بغداد نخستین استاد «[[نجاشی|ابوالعباس احمد بن علی‌بن احمد نجاشی]]»(372- 450ق) بود و همو بود که نجاشی را با اساتید دیگر آشنا نمود. از جمله اساتید او «ابوعلی محمد بن همام اسکافی»(م336ق)، «ابوالقاسم عبدالله بن محمد بغوی»(م317ق)، «یحیی‌بن محمد بن صاعد»(م318ق) و «یوسف بن یعقوب نیشابوری»(م.ب320ق) هستند. | ||
== شاگردان == | == شاگردان == | ||
وی در بغداد شاگردان زیادی تربیت نمود که از جمله آن‌ها «ابوطالب بن غرور» (استاد شیخ طوسی)، «محمد بن علی علوی شجری» (م445ق، نویسنده کتاب: فضل زیاره الحسین (علیه السلام)، «ابوالقاسم ازهری»، «حسن بن محمد بن خلال»، «محمدبن علی‌بن مخلد وراق» و «محمد بن عبدالعزیز بردعی» هستند. از دیگر شاگردان سنی او «احمد بن محمد عتیقی» است که وی از زبان این شاگرد، شیعه معرفی شده و تألیفاتش نیکو دانسته شده است. هم‌چنین شاگرد دیگر او «ابومسعود احمد بن محمد حافظ» است که کتاب «تاریخ ابیمعشر» را نزد او با پرداخت دست مزد فرا گرفته است. | وی در بغداد شاگردان زیادی تربیت نمود که از جمله آن‌ها «ابوطالب بن غرور» (استاد [[شیخ طوسی]])، «محمد بن علی علوی شجری» (م445ق، نویسنده کتاب: فضل زیاره الحسین (علیه السلام)، «ابوالقاسم ازهری»، «حسن بن محمد بن خلال»، «محمدبن علی‌بن مخلد وراق» و «محمد بن عبدالعزیز بردعی» هستند. از دیگر شاگردان سنی او «احمد بن محمد عتیقی» است که وی از زبان این شاگرد، [[مذهب شیعه|شیعه]] معرفی شده و تألیفاتش نیکو دانسته شده است. هم‌چنین شاگرد دیگر او «ابومسعود احمد بن محمد حافظ» است که کتاب «تاریخ ابیمعشر» را نزد او با پرداخت دست مزد فرا گرفته است. | ||
== مذهب == | == مذهب == | ||
اگرچه بیشتر اساتید و شاگردان او سنی بودهاند، اما نمیتوان در باره [[مذهب شیعه|تشیع]] او تردید نمود. زیرا: | |||
* اولاً ذکر نام او در کتابهای نجاشی و طوسی دلیل بر تشیع اوست؛ | * اولاً ذکر نام او در کتابهای نجاشی و طوسی دلیل بر تشیع اوست؛ | ||
| خط ۴۳: | خط ۴۳: | ||
* ثالثاً بسیاری از مورخان و رجال شناسان اهلسنت او را متهم به شیعهگری نمودهاند. | * ثالثاً بسیاری از مورخان و رجال شناسان اهلسنت او را متهم به شیعهگری نمودهاند. | ||
ذهبی و خطیب بغدادی ضمن طعنه به مذهب و اعتقاد او، در یک گزارش تعصب آمیز در باره کتاب او به نام «دیوان الانواع»، مینویسند: «این کتاب نوشته او نیست بلکه چون نام نویسنده آن با نام او مشابهت داشته، ادعای تألیف آن را نموده است». وی هم‌چنین از لسان ابنحجر نیز متهم به تشیع شده و حدیث او در فضیلت علی‌بن ابیطالب (علیه السلام) را جعلی و ساختگی معرفی نموده است. | ذهبی و خطیب بغدادی ضمن طعنه به مذهب و اعتقاد او، در یک گزارش تعصب آمیز در باره کتاب او به نام «دیوان الانواع»، مینویسند: «این کتاب نوشته او نیست بلکه چون نام نویسنده آن با نام او مشابهت داشته، ادعای تألیف آن را نموده است». وی هم‌چنین از [[لسان ابنحجر]] نیز متهم به تشیع شده و [[حدیث]] او در فضیلت [[علی بن ابی طالب|علی‌بن ابیطالب (علیه السلام)]] را جعلی و ساختگی معرفی نموده است. | ||
== آثار == | == آثار == | ||