عبدالله مامقانی: تفاوت میان نسخه‌ها

'''عبدالله بن محمدحسن مامقانی''' فرزند محمدحسن مامقانی [[فقیه]] اصولی سدهٔ چهاردهم و از دانشمندان بزرگ دانش [[رجال]] در میان [[شیعه]] است. مامقانی از علمای [[نجف]] بود که شاگردان بسیاری از جمله [[سید شهاب‌الدین مرعشی نجفی]] را تربیت کرد. از او تألیفاتی بر جای مانده که [[تنقیح المقال]] از مهم‌ترین آنها است. برپایی [[عزاداری|مجالس عزاداری]] و تأسیس کتابخانه‌ای در [[نجف]] از فعالیت‌های اجتماعی او به شمار می‌رود.  

# شیخ هاشم فرزند زین‌العابدین تبریزى ارونقى (متوفاى 1323 هـ .ق.) وى از شاگردان آیت‌الله کوه کمرى (متوفاى 1299 هـ .ق.) و نویسنده اصول فقه در دو جلد و تقریرات فقهى استادش (کوه کمرى) است. شیخ عبدالله مامقانى، مقدمات [[علوم اسلامی|علوم اسلامى]]، خصوصاً ادبیات فارسى و عربى را از وى نیز فراگرفت<ref>آیینه رستگارى، ص 214 طبقات اعلام الشیعه قرن چهاردهم، ج 3، ص 1196 و معارف الرجال، ج 3، ص 270.</ref>.

# شیخ غلام حسین دربندى ترکى (متوفاى 1321 هـ .ق.) وى از استادان بزرگ شهر نجف بود که علاوه بر [[فقه]] و [[اصول]]، به تدریس علوم نجوم و ریاضیات مى پرداخت<ref>معارف الرجال، ج 2، ص 21 و 397.</ref>.

# شیخ حسن خراسانى معروف به میرزا (متوفاى 1313 هـ .ق.)<ref>همان، ص 21 و طبقات اعلام الشیعه قرن چهاردهم، ج 3، ص 1196. </ref> وى فرزند شیخ عزیز، فرزند شیخ ابوطالب است که علاوه بر تدریس علوم دینى، به طبابت هم مشغول بود. او از شاگردان مولى محمد ایروانى (متوفاى 1306 هـ. ق.) و اولین کسى است که علامه مامقانى را به تصنیف و تألیف تشویق کرد<ref>ماضى النجف و حاضرها، ج 2، ص 54 و طبقات اعلام الشیعه، قرن چهاردهم، ج 1، ص 366.</ref>.

== تأسیس کتابخانه ==

آیت‌الله مامقانى علاوه بر تربیت بسیارى از شاگردان و مبلغان دینى، رسیدگى به امور مرجعیت و برپایى مجالس عزادارى براى زنده نگه داشتن و تقویت مکتب [[اهل بیت (علیهم السلام)|اهل‌بیت علیه‌السلام]] و نشر آن<ref>ماضى النجف و حاضرها، ج 3، ص 256.</ref>، کتابخانه مهمى را تأسیس نمود که در بین کتاب‌هاى فراوان آن، بیش از چهارصد کتاب خطّى منحصر به فرد ـ که هر کدام از منابع و مراجع تحقیقى مهم به شمار مى رفتند ـ وجود داشت.

{{پانویس}}

[[رده:عالمان شیعه]]