۸٬۱۴۱
ویرایش
جز (جایگزینی متن - ' نمی پ' به ' نمیپ') |
Mohsenmadani (بحث | مشارکتها) بدون خلاصۀ ویرایش |
||
(۶ نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط ۴ کاربر نشان داده نشد) | |||
خط ۱: | خط ۱: | ||
[[پرونده:مسیحیت.jpg|بندانگشتی|جایگزین=مسیحیت|مسیحیت]] | |||
| | '''مسیحیت (نصرانیت)''' یک آیین [[ابراهیمی]] و یکتاپرستی است که بر اساس زندگی و آموزههای [[عیسی مسیح]] استوار است. این دین تا سال ۲۰۱۷ با جمعیت تقریبی ۲٫۵ میلیارد نفر، بیشترین پیرو را در سرتاسر جهان دارد. آیین مسیحیت یک آیین یکتاپرستانه است که بر آموزهها و سخنان عیسی ناصری (مسیح) استوار گشته است. آموزههایی چون [[تثلیث]]، مرگ مسیح به عنوان کفارهٔ گناهان، [[تعمید آب]] و روحالقدس از باورهای بنیادین این آیین هستند. مسیحیت با داشتن ۲٫۲ میلیارد پیرو بزرگترین دین جهان از دید شمار پیروان است. | ||
| | |||
| | |||
'''مسیحیت''' یک آیین [[ابراهیمی]] و یکتاپرستی است که بر اساس زندگی و آموزههای [[عیسی مسیح]] استوار است. این دین تا سال ۲۰۱۷ با جمعیت تقریبی ۲٫۵ میلیارد نفر، بیشترین پیرو را در سرتاسر جهان دارد. آیین مسیحیت یک آیین یکتاپرستانه است که بر آموزهها و سخنان عیسی ناصری (مسیح) استوار گشته است. آموزههایی چون [[تثلیث]]، مرگ مسیح به عنوان کفارهٔ گناهان، [[تعمید آب]] و روحالقدس از باورهای بنیادین این آیین هستند. مسیحیت با داشتن ۲٫۲ میلیارد پیرو بزرگترین دین جهان از دید شمار پیروان است. | |||
== مسیحیت ابتدایی == | == مسیحیت ابتدایی == | ||
خط ۲۴: | خط ۲۰: | ||
== کتاب مقدس مسیحیان == | == کتاب مقدس مسیحیان == | ||
کتاب مقدس دارای دو بخش است: | کتاب مقدس دارای دو بخش است: | ||
'''عهد قدیم یا تورات''' و '''عهد جدید یا انجیل'''. بخش دوم تنها نزد مسیحیان مقدس است. عهد جدید شامل چهار انجیل متی، مرقس، لوقا و یوحنا و نیز اعمال رسولان و نامههای پولس حواری است. کلمه «انجیل»، یونانی و به معنای بشارت است. محتوای اناجیل، زندگینامه و بیانات اخلاقی و پندهای حضرت عیسی علیهالسّلام است. جز اناجیل چهارگانه، اناجیل دیگری نیز میان مسیحیان رواج داشتهاند؛ اما کلیسای مسیحی همه را جز چند انجیل یاد شده، بی اعتبار شمرد و از رواج انداخت<ref> آشنایی با تاریخ ادیان، ص۱۵۵</ref>. | '''عهد قدیم یا تورات''' و '''عهد جدید یا انجیل'''. بخش دوم تنها نزد مسیحیان مقدس است. عهد جدید شامل چهار انجیل متی، مرقس، لوقا و یوحنا و نیز اعمال رسولان و نامههای پولس حواری است. کلمه «انجیل»، یونانی و به معنای بشارت است. محتوای اناجیل، زندگینامه و بیانات اخلاقی و پندهای حضرت عیسی علیهالسّلام است. جز اناجیل چهارگانه، اناجیل دیگری نیز میان مسیحیان رواج داشتهاند؛ اما کلیسای مسیحی همه را جز چند انجیل یاد شده، بی اعتبار شمرد و از رواج انداخت<ref> آشنایی با تاریخ ادیان، ص۱۵۵</ref>. | ||
خط ۴۷: | خط ۴۲: | ||
== انجیل در منابع اسلامی == | == انجیل در منابع اسلامی == | ||
در قرآن ۱۲ بار بر واژه انجیل تصریح شده<ref> آل عمران/ ۱۳، ۴۸، ۶۵ و... ، رک: اسدی، انجیلِ قرآن، آذر۱۳۸۶، ص۳۱</ref>. و در موارد متعددی نیز با تعابیر گوناگون از آن یاد میشود. گواهی انجیل بر حقانیت تورات، بشارت انجیل درباره [[بعثت]] [[ | در قرآن ۱۲ بار بر واژه انجیل تصریح شده<ref> آل عمران/ ۱۳، ۴۸، ۶۵ و... ، رک: اسدی، انجیلِ قرآن، آذر۱۳۸۶، ص۳۱</ref>. و در موارد متعددی نیز با تعابیر گوناگون از آن یاد میشود. گواهی انجیل بر حقانیت تورات، بشارت انجیل درباره [[بعثت]] [[محمد بن عبدالله (خاتم الانبیا)|حضرت محمد (صلی الله علیه)]] و فراگیر شدن دعوت او در قرآن مورد اشاره قرار گرفته است<ref>اسدی، انجیلِ قرآن، آذر۱۳۸۶، ص۳۱ـ۳۷</ref>. در قرآن بارها مسیحیان، به ایمان و عمل به آنچه خدا در انجیل نازل کرده، فراخوانده شدهاند<ref>مائده/ ۴۷، ۶۶، ۶۸</ref>. طبق دیدگاه قرآن، انجیل در بر دارنده هدایت و نور و مواعظی برای اهل تقوا است و از جانب خداوند بر عیسی (علیه السلام) نازل شده است<ref>مائده/ ۴۷، حدید/ ۲۷</ref>. اما [[قرآن]] وجود چندین انجیل را قبول ندارد<ref>سدی، انجیلِ قرآن، آذر۱۳۸۶، ص۳۱</ref>. دیگر این که در اناجیل موجود بر مفاهیمیمانند تثلیث و به صلیب کشیده شدن عیسی (علیه السلام) تأکید میشود که قرآن آنها را باطل میداند<ref> نساء/ ۱۵۷، ۱۷۱</ref>. | ||
روایات اسلامی نیز به انجیل اشاره دارند<ref>شیخ کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۴۴۴۵، ۲۲۷، ۲۴۰ و...</ref>. در بخشی از آنها به موعظههای عیسی(علیه السلام) اشاره شده است<ref>ابن شعبه حرانی، تحف العقول، ۱۴۰۴ق، ص۵۰۱۵۱۳</ref>. این موعظهها موضوعاتی مانند مزد نیکوکاران، حکم نکردن به جور و ستم، دوری از دوستی با دروغگویان، نهی از عیبجویی، نکوهش ریاکاران، پرهیز از حرام، محبت و بخشایش بیدریغ، توصیه بهاندوختن داراییهای معنوی و... را در برمیگیرند<ref>حیدری و خسروی، درون مایه انجیل در روایات شیعی، بهار و تابستان ۱۳۹۶، ص۱۰۳ـ۱۲۴</ref>. | روایات اسلامی نیز به انجیل اشاره دارند<ref>شیخ کلینی، الکافی، ۱۴۰۷ق، ج۱، ص۴۴۴۵، ۲۲۷، ۲۴۰ و...</ref>. در بخشی از آنها به موعظههای عیسی(علیه السلام) اشاره شده است<ref>ابن شعبه حرانی، تحف العقول، ۱۴۰۴ق، ص۵۰۱۵۱۳</ref>. این موعظهها موضوعاتی مانند مزد نیکوکاران، حکم نکردن به جور و ستم، دوری از دوستی با دروغگویان، نهی از عیبجویی، نکوهش ریاکاران، پرهیز از حرام، محبت و بخشایش بیدریغ، توصیه بهاندوختن داراییهای معنوی و... را در برمیگیرند<ref>حیدری و خسروی، درون مایه انجیل در روایات شیعی، بهار و تابستان ۱۳۹۶، ص۱۰۳ـ۱۲۴</ref>. | ||
خط ۱۴۳: | خط ۱۳۸: | ||
=== عشای ربانی === | === عشای ربانی === | ||
عشای ربانی در دید فرد مسیحی تنها یکی از آیینهای هفتگانه نیست، بلکه این عمل یکی از مسائل اساسی ایمان و شعائر عبادی مسیحیت است و در عین حال یادبود و بازسازی شام آخر عیسی با شاگردان در شب قبل از [[مرگ]] اوست. عیسی در آن عمل نان و [[شراب]] را به عنوان گوشت و خون خود به شاگردان داد تا | عشای ربانی در دید فرد مسیحی تنها یکی از آیینهای هفتگانه نیست، بلکه این عمل یکی از مسائل اساسی ایمان و شعائر عبادی مسیحیت است و در عین حال یادبود و بازسازی شام آخر عیسی با شاگردان در شب قبل از [[مرگ]] اوست. عیسی در آن عمل نان و [[شراب]] را به عنوان گوشت و خون خود به شاگردان داد تا آنها را بخورند و بنوشند. | ||
مسیحیان هنگامی که در این مراسم شرکت میکنند، باور دارند که مسیح با جسم خود نزد آنان حاضر میشود. همچنین باور دارند همان طور که عهد خدا با قوم یهود توسط خون قربانیها بر کوه سینا استوار گردید، به همان ترتیب عهد جدیدی بین خدا و بشریت به وسیله خون عیسی مسیح محکم و استوار شد. | مسیحیان هنگامی که در این مراسم شرکت میکنند، باور دارند که مسیح با جسم خود نزد آنان حاضر میشود. همچنین باور دارند همان طور که عهد خدا با قوم یهود توسط خون قربانیها بر کوه سینا استوار گردید، به همان ترتیب عهد جدیدی بین خدا و بشریت به وسیله خون عیسی مسیح محکم و استوار شد. | ||
هر یک از کلیساهای مسیحی در شعائر و آیینهای برگزاری عشای ربانی ابتکاراتی پدید آورده است؛ ولی دو عنصر اساسی در همه مراسم ثابت است: | هر یک از کلیساهای مسیحی در شعائر و آیینهای برگزاری عشای ربانی ابتکاراتی پدید آورده است؛ ولی دو عنصر اساسی در همه مراسم ثابت است: | ||
خط ۱۵۸: | خط ۱۵۳: | ||
«الله» معروفترین نام خدا در فرهنگ اسلام و قرآن است و چنین تعریف میشود: «ذات مستجمع جمیع صفات کمالی<ref>محمد تقی مصباح یزدی، مجموعه معارف قرآن (خداشناسی)، ص ۲۵؛ ناصر مکارم شیرازی و دیگران، تفسیر نمونه، ج ۱، ص ۲۷</ref>». | «الله» معروفترین نام خدا در فرهنگ اسلام و قرآن است و چنین تعریف میشود: «ذات مستجمع جمیع صفات کمالی<ref>محمد تقی مصباح یزدی، مجموعه معارف قرآن (خداشناسی)، ص ۲۵؛ ناصر مکارم شیرازی و دیگران، تفسیر نمونه، ج ۱، ص ۲۷</ref>». | ||
در اسلام نیز بر نامحدود بودن خدا و ناتوانی عقل از درک کامل ذات او، و بر خداشناسی تنزیهی تأکید میشود. در آیات متعددی از قرآن، خدا از توصیف بندگان منزه شده است<ref> | در اسلام نیز بر نامحدود بودن خدا و ناتوانی عقل از درک کامل ذات او، و بر خداشناسی تنزیهی تأکید میشود. در آیات متعددی از قرآن، خدا از توصیف بندگان منزه شده است<ref>سورههای انبیاء: ۲۲، مومنون: ۹۱، صافات: ۱۵۹ و ۱۸۰ و انعام: ۱۰۰</ref>. | ||
صفات الهی در کتب مسلمانان تقسیمبندیهای مختلفی دارد: برخی از صفات [[خدا]] مربوط به ذات او هستند (مانند علم، قدرت و حیات)؛ و برخی دیگرمربوط به فعل او، (هم چون خالقیت و رازقیت). در یک تقسیمبندی دیگر صفات خدا به ثبوتیه (صفات جلال و لایق به ذات او) و سلبیه (صفاتی که لایق به ذات او نیستند مانند جهل و محدودیت) تقسیم میشوند. | صفات الهی در کتب مسلمانان تقسیمبندیهای مختلفی دارد: برخی از صفات [[خدا]] مربوط به ذات او هستند (مانند علم، قدرت و حیات)؛ و برخی دیگرمربوط به فعل او، (هم چون خالقیت و رازقیت). در یک تقسیمبندی دیگر صفات خدا به ثبوتیه (صفات جلال و لایق به ذات او) و سلبیه (صفاتی که لایق به ذات او نیستند مانند جهل و محدودیت) تقسیم میشوند. | ||
خط ۲۴۴: | خط ۲۳۹: | ||
== پانویس == | == پانویس == | ||
{{پانویس | {{پانویس}} | ||
[[رده:ادیان و آیینها]] | [[رده:ادیان و آیینها]] |