قیامت: تفاوت میان نسخه‌ها

قیامت یا رستاخیز، میعادگاه موجودات هستی خاصه انسان ها برای حساب رسی و روز حشر انسان ها است.

قاضی در دادگاه قیامت عادل و میزان عمل مردم است.قیامت در اصطلاح دینی به موقفی هولناک گفته می شود که انسان ها پس از به سر رسیدن عمر دنیا در نزد خداوند برای حساب و کتاب اعمال شان حاضر می شوند.قبل از بر پایی قیامت حوادث هولناکی در آسمان و زمین رخ می دهد که به آن اشراط الساعه می گویند و در قرآن به طور مفصل مورد بحث قرار گرفته است.اما این که چه روزی قیامت خواهد شد، کسی جز خدا از آن خبر ندارد.

==اهمیت قیامت==

در اهمیت موضوع قیامت همین بس که در حدود هزار و هفتصد آیه از قرآن یعنی نزدیک به یک سوم قرآن در باره قیامت و مسایل مربوط به ثواب و عقاب و نیز بازگشت اعمال می باشد. <ref>قاموس قرآن ج۶ ص۵۴</ref>

==توصیف قیامت در قرآن==

قیامت ( رستاخیز)  در قرآن با نام ها و توصیفات مختلفی بیان شده است که برخی از مهم ترین آن عبارت است از: یوم الدین، یوم الموعود یوم البعث، یوم الحسره، ، یوم الحق، یوم الوعید، یوم الوقت المعلوم، یوم الحساب، یوم القیامة،یوم الجمع ، یوم الخلود، الیوم الاخر و یوم الخروج.<ref>پرسمان قرآنی معاد, سید علی هاشمی</ref>

==حوادث حتمی پیش از قیامت==

مطابق با نص قرآن و روایات معتبر، قبل از آن که قیامت آغاز شود جهان هستی با حوادث بزرگ و نابود کننده ای روبرو می شود که به برخی از مهم ترین آن ها که در قرآن بیان شده است اشاره می شود.

'''از بین رفتن زمین، کوهها و دریاها'''

زلزله بزرگی در زمین رخ می دهد. <ref>سوره زلزال آیه 1</ref> <ref>آن چه در دل زمین است بیرون می ریزد. سوره زلزال آیه 2</ref>

اجزای زمین متلاشی می شود.<ref>سوره الحاقه، آیه 14</ref> دریاها شکافته می شود.<ref>سوره تکویر آیه 4</ref> کوه ها به حرکت در می آیند. <ref>سوره تکویر، آیه 7</ref> کوه ها در هم کوبیده می شوند. <ref>سوره الحاقه آیه 4</ref> کوه ها به تل شنی تبدیل می شوند. <ref>سوره مزمل آیه 14</ref> کوه ها به شکل پشم حلاجی شده در می آیند.<ref>سوره معارج آیه 9</ref> و سپس در فضا پراکنده می شوند.<ref>سوره مرسلات آیه 10</ref>

'''در هم پیچیده شدن آسمان و خاموشی ستارگان'''

هنگام قیامت ماه <ref>سوره القیامه آیه 8</ref>  و خورشید <ref>سوره تکویر آیه 1</ref> و ستارگان بزرگی که بعضی از آن ها میلیون ها برابر از خورشید بزرگ تر و پر نور تر است  خاموش می شود. <ref>سوره تکویر آیه ۲.</ref> و نظم حرکت ستارگان به هم می خورد. <ref>سوره انفطار آیه 2</ref> ماه و خورشید در هم می آمیزند.<ref>سوره قیامت آیه 9</ref> و آسمان که همچون سقف محفوظ و محکم جهان را احاطه کرده است، سست و متزلزل می شود. <ref>سوره طور، آیه 1</ref> و از هم می گسلد.<ref>سوره رحمن آیه 17</ref>و طومار آن در هم می پیچد.<ref>سوره تکویر، آیه 11</ref>اجرام آسمانی به شکل فلز مذاب در می آیند.<ref>سوره معارج آیه 8</ref> و فضای جهان از دود و ابر پر می شود.<ref>سوره دخان آیه 10</ref>

 

 

 

 

 

در آن عالم حقایق آشکار می شود[۳۴] و حکومت و سلطنت الهی، ظهور تامّ می یابد[۳۵] و چنان هیبتی بر خلایق، سایه می افکند که هیچ کس را یارای بلند سخن گفتن نیست،[۳۶] و هر کسی به فکر سرنوشت خویش است و حتّی فرزندان از پدر و مادر، و خویشان و نزدیکان از یکدیگر، فرار می کنند،[۳۷] و اساساً رشته نسب ها و سبب ها می گسلد و دوستی هایی که بر پایه منافع و معیارهای دنیوی و شیطانی بوده تبدیل به دشمنی می گردد،[۳۸] و حسرت و پشیمانی از تقصیرهای گذشته، دلها را فرا می گیرد.[۳۹]

 

محکمه عدل الهی:

 

آنگاه دادگاه عدل الهی، تشکیل می شود و اعمال همه بندگان حاضر می گردد[۴۰] و نامه های اعمال، توزیع می شود[۴۱] و انتساب هر کاری به فاعل آن، چنان آشکار است که دیگر نیازی نیست که از کسی بپرسند چه کرده ای؟[۴۲] در این دادگاه، فرشتگان و پیامبران و برگزیدگان خدا به عنوان شهود حضور دارند[۴۳] و حتّی دست و پاها و پوست بدن ها گواهی می دهد[۴۴] و حساب همه مردم به دقّت، رسیدگی و با میزان الهی، سنجیده می شود[۴۵] و براساس عدل و قسط درباره ایشان داوری می گردد،[۴۶] و هر کس نتیجه سعی و کوشش خود را می یابد،[۴۷] و به نیکوکاران، ده برابر پاداش داده می شود،[۴۸] و هیچ کس بار دیگری را نمی کشد،[۴۹] امّا کسانی که دیگران گمراه کرده اند علاوه بر گناهان خودشان، معادل گناهان گمراه شدگان را نیز بردوش می کشند.[۵۰] (بدون این که از گناهان آنان کاسته شود) همچنین عوض و بدلی از کسی پذیرفته نمی شود،[۵۱] شفاعت کسی مقبول نمی گردد[۵۲] مگر شفاعت کسانی که از طرف خدای متعال، مأذون باشند و براساس معیارهای مرضیّ خدا شفاعت کنند.[۵۳]

 

 

سپس حکم الهی اعلام شده[۵۴] نیکوکاران و تبهکاران از یکدیگر جدا می شوند[۵۵] و مؤمنان، روسفید و شاد و خندان به سوی بهشت،[۵۶] و کافران و منافقان، رو سیاه و اندوهگین و با ذلّت و خواری به سوی دوزخ، روانه می گردند[۵۷] و همگی از دوزخ، عبور می کنند[۵۸] در حالی که از چهره مؤمنان نور می تابد و راهشان را روشن می سازد[۵۹] و کافران و منافقان در تاریکی به سر می برند. منافقانی که در دنیا با مؤمنان، اختلاط داشتند آن ها را صدا می زنند که رو به سو ما کنید تا از نور شما استفاده کنیم، و پاسخ می شنوند که باید برای اکتساب نور، به عقب (به دنیا) برگردید! باز می گویند: مگر ما در دنیا با شما نبودیم؟ و پاسخ می شنوند: چرا، در ظاهر با ما بودید ولی خودتان را گرفتار کردید و دل هایتان دچار شکّ و تردید و قساوت شد و امروز، کارتان یکسره شده و از شما و از کافران، عوضی پذیرفته نمی شود و سرانجام، کافران و منافقان در کام دوزخ فرو می روند.[۶۰]

 

هنگامی که مؤمنان به بهشت نزدیک می شوند درهای آن گشوده می شود و فرشتگان رحمت به استقبال آنان می آیند و با سلام و احترام، مژده سعادت ابدی به ایشان می دهند.[۶۱] و از دیگر سو، هنگامی که کافران و منافقان به دوزخ می رسند درهای آن باز می شود و فرشتگان عذاب، با خشونت آنان را مورد سرزنش قرار داده به ایشان وعده عذاب ابدی می دهند.[۶۲]