۲٬۸۸۰
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
Wikivahdat (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' های ' به 'های ') |
||
خط ۲۵: | خط ۲۵: | ||
حسین که در چنین خانوادهای پرورش یافته بود، هرگز خاطره شهادت پدر و بستگان خود را به دست دژخیمان «منصور» فراموش نمیکرد و یادآوری شهادت آنان روح پر شور و دلیر او را که لبریز از احساسات ضد عباسی بود، سخت آزرده میساخت، ولی به علت نامساعد بودن اوضاع و شرائط، ناگزیر از سکوت درد آلودی بود. | حسین که در چنین خانوادهای پرورش یافته بود، هرگز خاطره شهادت پدر و بستگان خود را به دست دژخیمان «منصور» فراموش نمیکرد و یادآوری شهادت آنان روح پر شور و دلیر او را که لبریز از احساسات ضد عباسی بود، سخت آزرده میساخت، ولی به علت نامساعد بودن اوضاع و شرائط، ناگزیر از سکوت درد آلودی بود. | ||
او که قبلاً احساساتش جریحه دار شده بود، | او که قبلاً احساساتش جریحه دار شده بود، بیدادگریهای هادی عباسی و مخصوصاً حاکم [[مدینه]]، کاسه صبرش را لبریز نموده او را به سوی قیام بر ضدّ حکومتهادی پیش برد. | ||
در مدینه قیام کرده و بر ان مسلط شد و سپس به [[مکه]] رفت تا از جمعیت ایام [[حج]] علیه [[بنی عباس]] استفاده کند که در سرزمین فخ با سپاه هادی مواجه شده و در جنگی نابرابر او و یارانش به شهادت رسیدند. | در مدینه قیام کرده و بر ان مسلط شد و سپس به [[مکه]] رفت تا از جمعیت ایام [[حج]] علیه [[بنی عباس]] استفاده کند که در سرزمین فخ با سپاه هادی مواجه شده و در جنگی نابرابر او و یارانش به شهادت رسیدند. | ||
خط ۳۴: | خط ۳۴: | ||
== زمینههای قیام شهید فخ == | == زمینههای قیام شهید فخ == | ||
شهادت بستگان و خویشاوندان نزدیک این مرد بزرگوار و ظلم و ستم و | شهادت بستگان و خویشاوندان نزدیک این مرد بزرگوار و ظلم و ستم و بیدادگریهای خاندان عباسی همواره روح پرشور و دلیر او را که لبریز از احساسات ضد عباسی بود، سخت آزرده میساخت، ولی به علت نامساعد بودن اوضاع و شرائط، ناگزیر از سکوت درد آلودی بود. اما بیدادگریهای هادی عباسی و حاکم مدینه که از نوادگان [[عمربن خطاب]] بود کاسه صبر وی را لبریز نمود. چرا که هادی عباسی فشار و سختگیری بر [[علویان]] را به حد اعلای خود رسانده بود و مقرری و بخششهایی را که پدرش مهدی عباسی به آنان داده بود، همه را قطع کرد و به اطراف و اکناف نوشت که آنان را تعقیب کرده، نزد وی بفرستند. | ||
همچنین فرماندار جدید مدینه دستور داده بود که علویان هر روز به دارالاماره بروند و به شکل تحقیرآمیزی حضور و غیاب شوند همه این بیدادگری هایی که علیه [[شیعه|شیعان]] و علویان انجام میشد سبب شد که حسین و یارانش تصمیم به آغاز قیام در ایام حج را بگیرند ولی پس از تهدیدهای حاکم مدینه قیام ۱۳ [[ذی القعده]] آغاز شد. | همچنین فرماندار جدید مدینه دستور داده بود که علویان هر روز به دارالاماره بروند و به شکل تحقیرآمیزی حضور و غیاب شوند همه این بیدادگری هایی که علیه [[شیعه|شیعان]] و علویان انجام میشد سبب شد که حسین و یارانش تصمیم به آغاز قیام در ایام حج را بگیرند ولی پس از تهدیدهای حاکم مدینه قیام ۱۳ [[ذی القعده]] آغاز شد. | ||
خط ۴۶: | خط ۴۶: | ||
و [[موسی بن جعفر|امام موسی کاظم(علیهالسلام)]] نیز بر شهدای فخ میگریست و بر قاتلان آنان از [[خداوند]] متعال مرگ و عذاب شدید درخواست میکرد و همواره بازماندگان شهدای فخ را مورد دلجویی قرار میدادند. | و [[موسی بن جعفر|امام موسی کاظم(علیهالسلام)]] نیز بر شهدای فخ میگریست و بر قاتلان آنان از [[خداوند]] متعال مرگ و عذاب شدید درخواست میکرد و همواره بازماندگان شهدای فخ را مورد دلجویی قرار میدادند. | ||
این حادثه یکی از تلخترین | این حادثه یکی از تلخترین حادثههای تاریخ [[تشیع]] و قیامهای علویان به شمار میرود پس از قیام صاحب فخ نیز حاکم مدینه خانهها و نخلستانهای حسین و یارانش را به آتش کشید و بعضی از آنها را مصادره کرد. | ||
== خبر دادن پیامبر از ماجرای شهید فخ == | == خبر دادن پیامبر از ماجرای شهید فخ == |
ویرایش