حدیث صحیح از منظر فریقین (مقاله): تفاوت میان نسخه‌ها

== الف - حدیث صحیح در نگاه اهل‌سنت ==  

5- عدم الإعلال: ومعناه سلامة الحدیث من علة تقدح فی صحته، أی خلوه من وصف خفی قادح فی صحة الحدیث والظاهر السلامة منه، فخرج بهذا الشرط الحدیث المعلل، فلا یکون صحیحا. ، - انتهی- <ref>منهج النقد فی علوم الحدیث عتر الحلبی 1418ص242 - 243</ref>  

بنابراین حدیثی که فاقد شروط پنجگانه فوق باشد اطلاق صحیح بر آن تمام نیست.  

== ب- حدیث صحیح از منظر امامیه ==  

شهید ثانی درکتاب الرعایة فی علم الدرایة در تعریف حدیث صحیح می‌گوید:  

فخرج باتصال السند: المقطوع فی أی مرتبة اتفقت. ، فإنه لا یسمی: صحیحا "، و إن کان رواته، من رجال الصحیح وشمل قوله (إلی المعصوم): النبی، والامام. ج - وبقوله (بنقل العدل): الحسن. د - وبقوله (الامامی): الموثق. ه‍ - وبقوله فی (جمیع الطبقات): ما اتفق فیه واحد بغیر الوصف المذکور. ، فإنه بسببه، یلحق بما یناسبه من الأوصاف، لا بالصحیح .... ونبه بقوله (وإن اعتراه شذوذ): علی خلاف ما اصطلح علیه العامة من تعریفه حیث اعتبروا سلامته من الشذوذ. ، وقالوا فی تعریفه: انه: (ما اتصل سنده، بنقل العدل الضابط، عن مثله، وسلم عن شذوذ وعله. – انتهی –<ref>همان ص 77 – 88</ref>  

در کتاب رسائل فی درایه الحدیث در تعریف حدیث صحیح آمده است:  

از مباحث ذکر شده استفاده می‌شود که تحقق حدیث صحیح از منظر امامیه مشروط به امور ذیل است:  

   

2-حدیث مسند باشد.