۸۷٬۱۹۹
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
جز (جایگزینی متن - '[[امام زینالعابدین' به '[[علی بن الحسین (زین العابدین)') |
||
(یک نسخهٔ میانی ویرایش شده توسط یک کاربر دیگر نشان داده نشد) | |||
خط ۲: | خط ۲: | ||
| عنوان = لوامع البینات شرح اسماء الله تعالی وصفات | | عنوان = لوامع البینات شرح اسماء الله تعالی وصفات | ||
| تصویر = کتاب لوامع البینات شرح اسماء الله تعالی وصفات.jpg | | تصویر = کتاب لوامع البینات شرح اسماء الله تعالی وصفات.jpg | ||
| نام = | | نام = لوامع البینات شرح اسماء الله تعالی وصفات | ||
| پدیدآوران = فخرالدین الرازی | | پدیدآوران = فخرالدین الرازی | ||
| زبان = | | زبان = | ||
| زبان اصلی = عربى | | زبان اصلی = [[زبان عربی|عربى]] | ||
| ترجمه = | | ترجمه = | ||
| سال نشر = | | سال نشر = | ||
| ناشر = | | ناشر = | ||
| تعداد صفحه = | | تعداد صفحه = | ||
| موضوع = کلام | | موضوع = [[کلام]] | ||
| شابک = | | شابک = | ||
}} | }} | ||
خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
و عدهاى دیگر معتقدند اسم اعظم اسم معین و مشخصى است که خود اینها به دو دسته تقسیم مىشوند برخى مىگویند آن اسم بر خلق معلوم است و برخى دیگر قائلند آن اسم بر خلائق معلوم نمىباشد. عدهاى معتقدند اسم اعظم الحى القیوم است. | و عدهاى دیگر معتقدند اسم اعظم اسم معین و مشخصى است که خود اینها به دو دسته تقسیم مىشوند برخى مىگویند آن اسم بر خلق معلوم است و برخى دیگر قائلند آن اسم بر خلائق معلوم نمىباشد. عدهاى معتقدند اسم اعظم الحى القیوم است. | ||
و عدهاى دیگر ذوالجلال و الاکرام را اسم اعظم مىدانند. بعضیها با استناد به روایتى از [[علی بن ابی طالب|امیرالمؤمنین]] علیهالسلام حروف مقطعه واقع در اوائل سور را اسم اعظم دانسته و گروهى از روایتى که از [[ | و عدهاى دیگر ذوالجلال و الاکرام را اسم اعظم مىدانند. بعضیها با استناد به روایتى از [[علی بن ابی طالب|امیرالمؤمنین]] علیهالسلام حروف مقطعه واقع در اوائل سور را اسم اعظم دانسته و گروهى از روایتى که از [[علی بن الحسین (زین العابدین)]] علیهالسّلام نقل شده است استفاده مىکنند که اللهم انى اسألک اللّه اللّه اللّه الذى لا اله الا هو رب العرش العظیم حاوى اسم اعظم مىباشد. | ||
فخر رازى در بخش دوم کتاب که مقاصد کتاب است نخست به تفسیر «هو» مىپردازد و مىگوید این اسمى که در نزد ارباب کشف هیبت عظیمى دارد و چون الفاظ به دو بخش مضمره و مظهره تقسیم مىشوند. این از اسماء مضمره که دربر گیرنده معارف بلند و فراوانى است مىباشد. دوّمین اسمى که فخر به تفسیر آن پرداخته اسم اللّه مىباشد. | فخر رازى در بخش دوم کتاب که مقاصد کتاب است نخست به تفسیر «هو» مىپردازد و مىگوید این اسمى که در نزد ارباب کشف هیبت عظیمى دارد و چون الفاظ به دو بخش مضمره و مظهره تقسیم مىشوند. این از اسماء مضمره که دربر گیرنده معارف بلند و فراوانى است مىباشد. دوّمین اسمى که فخر به تفسیر آن پرداخته اسم اللّه مىباشد. | ||