confirmed، مدیران
۳۷٬۲۱۳
ویرایش
Wikivahdat (بحث | مشارکتها) جز (جایگزینی متن - ' های ' به 'های ') |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۳۶: | خط ۳۶: | ||
گفتنی است که نسب آنحضرت در کتب [[یهود]] و [[نصارا]] هم اینگونه ذکر شده است، اما در برخی [[منابع اسلامی]] او نه از نوادگان یهودا، بلکه از نوادگان «لاوی بن یعقوب» معرفی شده است<ref>تفسیر القمی، ج 1، ص 82</ref>. | گفتنی است که نسب آنحضرت در کتب [[یهود]] و [[نصارا]] هم اینگونه ذکر شده است، اما در برخی [[منابع اسلامی]] او نه از نوادگان یهودا، بلکه از نوادگان «لاوی بن یعقوب» معرفی شده است<ref>تفسیر القمی، ج 1، ص 82</ref>. | ||
[[قرآن کریم]] نیز حضرت داوود (علیهالسلام) را از نسل، حضرت یعقوب (علیهالسلام)، حضرت اسحاق (علیهالسلام) و حضرت ابراهیم (علیهالسلام) اعلام میکند، آنجا که میفرماید: {{متن قرآن|«وَ وَهَبْنا لَهُ إِسْحاقَ وَ یَعْقُوبَ کُلاًّ هَدَیْنا وَ نُوحاً هَدَیْنا مِنْ قَبْلُ وَ مِنْ ذُرِّیَّتِهِ داوُدَ وَ سُلَیْمانَ وَ أَیُّوبَ وَ یُوسُفَ وَ مُوسی وَ هارُونَ وَ کَذلِکَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ}} | [[قرآن کریم]] نیز حضرت داوود (علیهالسلام) را از نسل، حضرت یعقوب (علیهالسلام)، حضرت اسحاق (علیهالسلام) و حضرت ابراهیم (علیهالسلام) اعلام میکند، آنجا که میفرماید: {{متن قرآن |«وَ وَهَبْنا لَهُ إِسْحاقَ وَ یَعْقُوبَ کُلاًّ هَدَیْنا وَ نُوحاً هَدَیْنا مِنْ قَبْلُ وَ مِنْ ذُرِّیَّتِهِ داوُدَ وَ سُلَیْمانَ وَ أَیُّوبَ وَ یُوسُفَ وَ مُوسی وَ هارُونَ وَ کَذلِکَ نَجْزِی الْمُحْسِنِینَ |سوره = انعام |آیه = 84 }}؛ و اسحاق و یعقوب را به او (ابراهیم) بخشیدیم و هر دو را هدایت کردیم و نوح را پیش از آن هدایت نمودیم و از فرزندان او، داوود و [[حضرت سلیمان]] و ایّوب و یوسف و موسی و [[هارون]] را(هدایت کردیم) اینگونه نیکوکاران را پاداش میدهیم. | ||
== القاب حضرت داوود == | == القاب حضرت داوود == | ||
القاب و توصیفاتی که میتوان برای حضرت داوود از قرآن کریم استخراج کرد، بدین ترتیب است: | القاب و توصیفاتی که میتوان برای حضرت داوود از قرآن کریم استخراج کرد، بدین ترتیب است: | ||
{{متن قرآن|«ذَا الْأَیْدِ(صاحب قدرت) | {{متن قرآن |«ذَا الْأَیْدِ(صاحب قدرت)»، «اَوّاب(بسیار توبهکننده) |سوره = صاد |آیه = 17»}}، دارای قدرت «فَصل الخِطاب» یا فیصلهدادن<ref>صاد، 20</ref>، «خلیفة الله(جانشین خدا)»،<ref>صاد، 26</ref> «نِعْمَ الْعَبْد (بهترین بنده)»، «مَلِک (پادشاه)»، «حکیم»، «عالم<ref> یعقوبی، احمد بن أبی یعقوب، تاریخ یعقوبی، ج 1، ص 51، بیروت، دار صادر، چاپ اول، بیتا</ref>». | ||
== همسران حضرت داوود == | == همسران حضرت داوود == | ||
خط ۸۵: | خط ۸۵: | ||
== کتاب آسمانی حضرت داوود == | == کتاب آسمانی حضرت داوود == | ||
بر اساس صریح آیه 55 سوره اسراء، کتاب آسمانی حضرت داوود (علیهالسلام)، «زبور» نام دارد: {{متن قرآن|«وَ آتَینا داوود | بر اساس صریح آیه 55 سوره اسراء، کتاب آسمانی حضرت داوود (علیهالسلام)، «زبور» نام دارد: {{متن قرآن|«وَ آتَینا داوود زَبُوراً |سوره =اسرا |آیه =55 »}}. | ||
طبق احادیث [[امامان معصوم |امامان معصوم (علیهالسلام)]]، در [[زبور|کتاب زبور]] به مسائل و موضوعات زیر اشاره شده است: | طبق احادیث [[امامان معصوم |امامان معصوم (علیهالسلام)]]، در [[زبور|کتاب زبور]] به مسائل و موضوعات زیر اشاره شده است: | ||
خط ۱۰۰: | خط ۱۰۰: | ||
تمام کمالات انسانی و الهی را که عموم پیامبران داشتند، حضرت داوود (علیهالسلام) هم داشت؛ یعنی از اوصاف نبوت عامه برخوردار بود. او نمونۀ کاملی از یک انسان مطیع پروردگار بود که در اثر [[سیر و سلوک]] به مقامات بالای انسانی و معنوی رسید<ref>«علت گریه زیاد حضرت داوود (علیهالسلام)»، 65848</ref>. | تمام کمالات انسانی و الهی را که عموم پیامبران داشتند، حضرت داوود (علیهالسلام) هم داشت؛ یعنی از اوصاف نبوت عامه برخوردار بود. او نمونۀ کاملی از یک انسان مطیع پروردگار بود که در اثر [[سیر و سلوک]] به مقامات بالای انسانی و معنوی رسید<ref>«علت گریه زیاد حضرت داوود (علیهالسلام)»، 65848</ref>. | ||
مقام خلافت الهی: {{متن قرآن|«یا داوُدُ إِنَّا جَعَلْناکَ خَلیفَةً فِی الْأَرْض»}} | مقام خلافت الهی: {{متن قرآن |«یا داوُدُ إِنَّا جَعَلْناکَ خَلیفَةً فِی الْأَرْض» |سوره = صاد |آیه = 26}}؛ ای داود، ما تو را خلیفه روی زمین گردانیدیم. | ||
مسخر کردن کوهها: {{متن قرآن|«إِنَّا سَخَّرْنَا الْجِبالَ مَعَهُ یُسَبِّحْنَ بِالْعَشِیِّ وَ الْإِشْراقِ»}} | مسخر کردن کوهها: {{متن قرآن |«إِنَّا سَخَّرْنَا الْجِبالَ مَعَهُ یُسَبِّحْنَ بِالْعَشِیِّ وَ الْإِشْراقِ» |سوره = صاد |آیه = 18}}؛ ما کوهها را رام کردیم و کوهها هر شامگاه و بامدادان با او تسبیح میکردند. | ||
رام کردن پرندگان: {{متن قرآن|«وَ الطَّیْرَ مَحْشُورَةً کُلٌّ لَهُ أَوَّاب»}} | رام کردن پرندگان: {{متن قرآن|«وَ الطَّیْرَ مَحْشُورَةً کُلٌّ لَهُ أَوَّاب» |سوره = صاد |آیه = 19}}؛ و پرندگان بر او گرد میآمدند، همه فرمانبر او بودند | ||
نرم شدن آهن در دست داوود: {{متن قرآن|«وَ أَلَنَّا لَهُ الْحَدیدَ»}} | نرم شدن آهن در دست داوود: {{متن قرآن|«وَ أَلَنَّا لَهُ الْحَدیدَ» |سوره = سبأ |آیه = 10}}؛ و آهن را برایش نرم کردیم. | ||
کشتن جالوت: {{متن قرآن|«... وَ قَتَلَ داوُدُ جالُوت»}} | کشتن جالوت: {{متن قرآن|«... وَ قَتَلَ داوُدُ جالُوت» |آیه = بقره |آیه = 251}}؛ و داوود جالوت را کشت. | ||
یکی از ویژگیهای برجسته داوود که در قرآن بدان تصریح شده است، مبارزه و [[جهاد]] در راه خدا، برای از بین بردن پادشاه ظالم و ستمگر است که به دست آنحضرت اتفاق افتاد. | یکی از ویژگیهای برجسته داوود که در قرآن بدان تصریح شده است، مبارزه و [[جهاد]] در راه خدا، برای از بین بردن پادشاه ظالم و ستمگر است که به دست آنحضرت اتفاق افتاد. | ||
بزرگ خاندان «آل داوود» و مؤسس سلسلهای جدید: {{متن قرآن|«اعْمَلُوا آلَ داوُدَ شُکْراً وَ قَلیلٌ مِنْ عِبادِیَ الشَّکُور»}} | بزرگ خاندان «آل داوود» و مؤسس سلسلهای جدید: {{متن قرآن|«اعْمَلُوا آلَ داوُدَ شُکْراً وَ قَلیلٌ مِنْ عِبادِیَ الشَّکُور» |سوره = سبأ |آیه = 13 }}؛ ای خاندان داوود سپاسگزاری کنید، که اندکی از بندگان من شکر گزارند. | ||
داشتن صبر و شکیبایی در راه هدایت مردم: {{متن قرآن|«اصْبِرْ عَلی ما یَقُولُونَ وَ اذْکُرْ عَبْدَنا داوُدَ ذَا الْأَیْدِ إِنَّهُ أَوَّابٌ»}} | داشتن صبر و شکیبایی در راه هدایت مردم: {{متن قرآن|«اصْبِرْ عَلی ما یَقُولُونَ وَ اذْکُرْ عَبْدَنا داوُدَ ذَا الْأَیْدِ إِنَّهُ أَوَّابٌ» |سوره = صاد |آیه = 17}}؛ بر آنچه میگویند صبر کن و به یادآور بنده ما داوود را که نیرومند بود و بسیار به خدا رجوع داشت. | ||
سادهزیستی و ارتزاق از دسترنج: {{متن قرآن|«فَلَقَدْ کَانَ یَعْمَلُ سَفَائِفَ الْخُوصِ بِیَدِه... »}}<ref> سید رضی، محمد بن حسین، نهجالبلاغه، محقق، صبحی صالح، ص 227، قم، هجرت، چاپ اول، 1414ق</ref> او با دست خود از لیف خرما زنبیل میبافت، و به همنشینانش میگفت: کدام یک از شما مرا در فروختن اینها یاری میدهد؟ و از قیمت آن زنبیل قرصی نان جوین تهیه میکرد و میخورد. | سادهزیستی و ارتزاق از دسترنج: {{متن قرآن|«فَلَقَدْ کَانَ یَعْمَلُ سَفَائِفَ الْخُوصِ بِیَدِه... »}}<ref> سید رضی، محمد بن حسین، نهجالبلاغه، محقق، صبحی صالح، ص 227، قم، هجرت، چاپ اول، 1414ق</ref> او با دست خود از لیف خرما زنبیل میبافت، و به همنشینانش میگفت: کدام یک از شما مرا در فروختن اینها یاری میدهد؟ و از قیمت آن زنبیل قرصی نان جوین تهیه میکرد و میخورد. |