confirmed، مدیران
۳۷٬۲۶۱
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۶۴: | خط ۶۴: | ||
در باره مذهب او اگرچه برخی از صاحبنظران مانند «شیخ مفید» و «سید مرتضی» وی را متکلم معتزلی خواندهاند، اما هیچگاه در تشیع او تردید نکردهاند. حتی بسیاری از علماء پس از اینکه او را شیعه امامی به شمار آورده، وی را از نسبتی که شیخ مفید و سید مرتضی به او دادهاند، مبرا دانسته و آن را ساخته اهلسنت معرفی کردهاند. «ابن حجر» در لسان المیزان به نقل از ابنابیطی وی را شیعه امامی معرفی نمود و گفته است: «شیخ مفید گواهی داد کسانی که کتابی به ابن عباد در زمینه اعتزال نسبت دادهاند، دروغ است و نوشته او نیست». بر پایه این گزارش، نمیتوان باور داشت که شیخ مفید در کتاب نهج الحق وی را معتزلی خوانده است. «قاضی عبدالجبار معتزلی شافعی اسدآبادی» نیز با اینکه از مواهب او در زمان قضاوتش در ری و قزوین بسیار بهرهمند بود، اما تشیع او را نتوانست کتمان کند و وقتی بر جنازه او حاضر شد بر او ترحم نکرد و گفت: «نمیدانم چگونه بر این رافضی نماز بگذارم». همچنین رسالهای که وی در شرح حال «عبدالعظیم بن عبدالله حسنی» تألیف کرده، شاهد دیگری بر تشیع او میتواند بوده باشد. چنانکه وزارت او در دستگاه آل بویه که مشهور به شیعه گری بودند، تشیع او را بیشتر آشکار میسازد و حتی به اعتقاد برخی از صاحب نظران شیعه شدن مردم اصفهان در اثر فعالیتها و ترویجهای او بوده است. در اشعار او نیز سرودههای زیادی در مدح امیرالمؤمنین(علیه السلام) و اهلبیت(علیه السلام) به چشم میخورد که در آنها به جانشینی امام علی بعد از پیامبر تصریح شده است. وی حدود ده هزار بیت در فضیلت اهلبیت(علیه السلام) شعر سروده و به همین دلیل «ابن شهر آشوب» او را در ردیف شاعران شجاع و مجاهر اهلبیت(علیه السلام) قرار داده و در سراسر کتاب مناقب، اشعار او را آورده است. در میان اشعار او به خوبی میتوان از مذهبش اطمینان حاصل کرد. در یکی از اشعارش که دلیل کافی بر تشیع اوست این چنین سروده است: | در باره مذهب او اگرچه برخی از صاحبنظران مانند «شیخ مفید» و «سید مرتضی» وی را متکلم معتزلی خواندهاند، اما هیچگاه در تشیع او تردید نکردهاند. حتی بسیاری از علماء پس از اینکه او را شیعه امامی به شمار آورده، وی را از نسبتی که شیخ مفید و سید مرتضی به او دادهاند، مبرا دانسته و آن را ساخته اهلسنت معرفی کردهاند. «ابن حجر» در لسان المیزان به نقل از ابنابیطی وی را شیعه امامی معرفی نمود و گفته است: «شیخ مفید گواهی داد کسانی که کتابی به ابن عباد در زمینه اعتزال نسبت دادهاند، دروغ است و نوشته او نیست». بر پایه این گزارش، نمیتوان باور داشت که شیخ مفید در کتاب نهج الحق وی را معتزلی خوانده است. «قاضی عبدالجبار معتزلی شافعی اسدآبادی» نیز با اینکه از مواهب او در زمان قضاوتش در ری و قزوین بسیار بهرهمند بود، اما تشیع او را نتوانست کتمان کند و وقتی بر جنازه او حاضر شد بر او ترحم نکرد و گفت: «نمیدانم چگونه بر این رافضی نماز بگذارم». همچنین رسالهای که وی در شرح حال «عبدالعظیم بن عبدالله حسنی» تألیف کرده، شاهد دیگری بر تشیع او میتواند بوده باشد. چنانکه وزارت او در دستگاه آل بویه که مشهور به شیعه گری بودند، تشیع او را بیشتر آشکار میسازد و حتی به اعتقاد برخی از صاحب نظران شیعه شدن مردم اصفهان در اثر فعالیتها و ترویجهای او بوده است. در اشعار او نیز سرودههای زیادی در مدح امیرالمؤمنین(علیه السلام) و اهلبیت(علیه السلام) به چشم میخورد که در آنها به جانشینی امام علی بعد از پیامبر تصریح شده است. وی حدود ده هزار بیت در فضیلت اهلبیت(علیه السلام) شعر سروده و به همین دلیل «ابن شهر آشوب» او را در ردیف شاعران شجاع و مجاهر اهلبیت(علیه السلام) قرار داده و در سراسر کتاب مناقب، اشعار او را آورده است. در میان اشعار او به خوبی میتوان از مذهبش اطمینان حاصل کرد. در یکی از اشعارش که دلیل کافی بر تشیع اوست این چنین سروده است: | ||
{{شعر}}{{ب| | {{شعر}}{{ب|نبی و الوصی و سیدان |و زین العابدین و باقران |و موسی و الرضا و الفاضلان |بهم أرجو خلودی فی الجنان}}{{پایان شعر}} | ||
(امید من در بهشت جاویدان به پیامبر و جانشین او و دو آقا و زین العابدین و باقر و صادق و موسی و رضا و دو دانشمند محمد تقی و علی النقی هستند). در جای دیگر گفته است: | (امید من در بهشت جاویدان به پیامبر و جانشین او و دو آقا و زین العابدین و باقر و صادق و موسی و رضا و دو دانشمند محمد تقی و علی النقی هستند). در جای دیگر گفته است: | ||
{{شعر}}{{ب|حب علی بن ابیطالب |هو الذی یهدی الی الجنه }}{{پایان شعر}} | |||
هو الذی یهدی الی | |||
(محبت علی انسان را به سوی بهشت هدایت میکند). و در یک رباعی نیز گفته است: | (محبت علی انسان را به سوی بهشت هدایت میکند). و در یک رباعی نیز گفته است: | ||
{{شعر}}{{ب|إن المحبه للوصی فریضه |أعنی أمیرالمؤمنین علیاً |قد کلف الله البریه لها |و اختاره للمؤمنین ولیاً»}}{{پایان شعر}} | |||
أعنی أمیرالمؤمنین علیاً | |||
قد کلف الله البریه لها | |||
و اختاره للمؤمنین ولیاً» | |||
(دوستی با جانشین پیامبر واجب است یعنی محبت امیرالمؤمنین علی که خداوند موجودات را به خاطر او تکلیف کرد و در میان مؤمنین او را به عنوان ولی برگزید). | (دوستی با جانشین پیامبر واجب است یعنی محبت امیرالمؤمنین علی که خداوند موجودات را به خاطر او تکلیف کرد و در میان مؤمنین او را به عنوان ولی برگزید). | ||