confirmed، مدیران
۳۷٬۲۱۴
ویرایش
بدون خلاصۀ ویرایش |
بدون خلاصۀ ویرایش |
||
خط ۷۱: | خط ۷۱: | ||
| نامهای دیگر = | | نامهای دیگر = | ||
| سال تولد = | | سال تولد = | ||
| تاریخ تولد = | | تاریخ تولد = 259 هجری | ||
| محل تولد = | | محل تولد = عراق، واسط(بین کوفه و بصره) | ||
| سال درگذشت = | | سال درگذشت = 352 هجری | ||
| تاریخ درگذشت = | | تاریخ درگذشت = | ||
| محل درگذشت = | | محل درگذشت = عراق، واسط(بین کوفه و بصره) | ||
| استادان = | | استادان = {{فهرست جعبه عمودی |محمد بن غالب بن حرب تمتام |عباس بن محمد دوری |ابویعقوب اسحاق بن ابراهیم دبری |هیثم بن عدی طائی |احمد بن علی خزاز }} | ||
| شاگردان = | | شاگردان = {{فهرست جعبه عمودی |هلال بن محمد بن جعفر حفار |شریف ابومحمد محمدی |علی بن عیسی مجاور |ابوالحسن دارقطنی |احمد بن علی بن مهدی بن صدقه رقی انصاری }} | ||
| دین = | | دین = اسلام | ||
| مذهب = | | مذهب = شیعه | ||
| آثار = | | آثار = {{فهرست جعبه عمودی |تاریخ الائمه |کتاب النکاح }} | ||
| فعالیتها = ادیب و محدث شیعی | | فعالیتها = ادیب و محدث شیعی | ||
| وبگاه = | | وبگاه = | ||
}} | }} | ||
اسماعیل بن علی بن علی بن رزین بن بدیل بن ورقاء خزاعی، | اسماعیل بن علی بن علی بن رزین بن بدیل بن ورقاء خزاعی، ادیب و محدث شیعی. نسب او به «بدیل بن ورقاء خزاعی» متصل است که از اصحاب خوشنام رسول خدا(صلی الله علیه و آله) بوده و در اثر دعای آن حضرت، زندگی با برکت و فرزندان شجاع و با ایمانی پیدا کرده بود. به گفته خطیب بغدادی ولادت او در 259 هجری و احتمالاً در «واسط»(بین کوفه و بصره) روی داده است، و وفات او نیز در همین شهر در 352 هجری اتفاق افتاده است. وی در یک خانواده علمی و ادبی نشو و نما پیدا کرد و بستگان او در علم و ادب، بین همگان شناخته شده بودند. پدرش «ابوالحسن بن علی بن رزین خزاعی» از ادیبان و راویان حدیث بود که در 198 هجری به اتفاق برادرش دعبل، با امام رضا(علیه السلام) در طوس دیدار داشته است. عموی او «دعبل بن علی خزاعی» از شاعران مشهور اهلبیت(علیه السلام) و از اصحاب ویژه امام رضا(علیه السلام) است که در یک جا با اشعار خود، اشک آن امام را در آورده است. همچنین هر یک از اجداد او نیز در زمان خود از شهرت علمی و ادبی برخوردار بودند و برخی از نیاکان او از شجاعان اصحاب امیرالمؤمنین(علیه السلام) به شمار میآمدند. وی تحصیلات مقدماتی و تکمیلی را نزد پدرش که در پرورش او نقش اساسی داشته است، فرا گرفت. | ||
محل اقامت او در «واسط» بود و در آنجا مسئولیت امور حسبیه(امور وامانده شهری) را برعهده داشت اما مسافرتهایی به بغداد، کوفه، صنعاء و شهرهای دیگر داشت و نزد اساتید آنجا حدیث شنید و در فقه، ادبیات و علوم حدیث تبحر یافت. بر اساس گزارشها و احادیث بسیاری(66 مورد) که از وی بر جای مانده وی در 272 هجری از پدرش در بغداد حدیث شنیده و در 274هجری در باب الشام بغداد از «محمد بن ابراهیم بن کثیر صیرفی»، و در سالهای 276 و 283هجری در صنعاء از «ابویعقوب اسحاق بن ابراهیم دبری» حدیث شنیده است. بیشتر روایات او که غالباً سلسله سند آنها به پیامبر(صلی الله علیه و آله) متصل میشود، در باره فضیلت امیرالمؤمنین، اهلبیت(علیه السلام) و برخی از پیشبینیهای رسول گرامی اسلام در باره متفرق شدن امت اسلامی گزارش شده است. | |||
نجاشی و شیخ طوسی با نگاهی منصفانه در باره ارزش روایات او گفتهاند: «وی فردی مختلط الامر بوده و روایات او خوب و بد دارد». اما خطیب بغدادی وی را «غیر راستگو» و ابنغضائری او را صراحتاً «دروغگو» معرفی کرده است، به همین دلیل علامه حلی و ابن داود روایات او را غیر قابل قبول دانستهاند. سوابق علمی او نشان میدهد که وی در محل اقامت خود مجلس درسی داشته و شاگردانی تربیت کرده است. در میان شاگردان او «هلال بن محمد بن جعفر حفار» بیشترین بهرهها را از او برد و احادیث زیادی را از وی به آیندگان انتقال داده است. از شاگردان دیگر او «شریف ابومحمد محمدی»، «علی بن عیسی مجاور»، «ابوالحسن دارقطنی» و «احمد بن علی بن مهدی بن صدقه رقی انصاری» هستند. از اساتید او غیر از پدرش، میتوان به کسانی چون «محمد بن غالب بن حرب تمتام»، «عباس بن محمد دوری»، «ابویعقوب اسحاق بن ابراهیم دبری»، «هیثم بن عدی طائی»، «احمد بن علی خزاز» و بسیاری دیگر اشاره نمود. از آثار او دو کتاب «تاریخ الائمه» و «کتاب النکاح» معرفی شده است. | |||
== منابع == | == منابع == |