اسلام المجددین (کتاب): تفاوت میان نسخه‌ها

خط ۳۵: خط ۳۵:
مؤلف با جمع‌بندی مطالب کتاب خاطرنشان می‌کند که گفتمان نواندیشی دینی به‌مثابه یک انقلاب فکری واقعی‌ و یک عدول از راه‌حل‌هایی‌ست که گذشتگان ارائه داده بودند و تاکید می‌کند که معرفت دینی همانند بقیه معرفت‌ها می‌بایست آزادی فردی و اختیار را به رسمیت بشناسد. این به‌معنای نفی قاطع سلطه روحانیون و راه‌حل‌هایی‌ست که این گروه، برای حل مشکلات فعلی به اسم [[خدا]] ارائه می‌کنند. گفتمان نواندیشی معتقد است [[وحی]] در بستر فرهنگ و تاریخ شکل گرفته و این به‌وضوح در آیاتی که با {{متن قرآن|وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ الرُّوحِ|سوره = اسرا|آیه = 85}} شروع می‌شود خود را نشان می‌دهد که بازتاب مسائل، موضوعات موردنیاز و مبتلا‌به مخاطبان اولیه‌ است.
مؤلف با جمع‌بندی مطالب کتاب خاطرنشان می‌کند که گفتمان نواندیشی دینی به‌مثابه یک انقلاب فکری واقعی‌ و یک عدول از راه‌حل‌هایی‌ست که گذشتگان ارائه داده بودند و تاکید می‌کند که معرفت دینی همانند بقیه معرفت‌ها می‌بایست آزادی فردی و اختیار را به رسمیت بشناسد. این به‌معنای نفی قاطع سلطه روحانیون و راه‌حل‌هایی‌ست که این گروه، برای حل مشکلات فعلی به اسم [[خدا]] ارائه می‌کنند. گفتمان نواندیشی معتقد است [[وحی]] در بستر فرهنگ و تاریخ شکل گرفته و این به‌وضوح در آیاتی که با {{متن قرآن|وَيَسْأَلُونَكَ عَنِ الرُّوحِ|سوره = اسرا|آیه = 85}} شروع می‌شود خود را نشان می‌دهد که بازتاب مسائل، موضوعات موردنیاز و مبتلا‌به مخاطبان اولیه‌ است.


این نوشتار را با جملاتی از محمد الطالبی نواندیش فقید تونسی به پایان می‌رسانیم: باید به سمت مجموعه‌ای از ارزش‌ها هم‌چون: آزادی اعتقاد، برابری در حقوق، عدالت و پذیرفتن تکثر حرکت کنیم.
این نوشتار را با جملاتی از ''محمد الطالبی'' نواندیش فقید تونسی به پایان می‌رسانیم: «باید به سمت مجموعه‌ای از ارزش‌ها همچون: آزادی اعتقاد، برابری در حقوق، عدالت و پذیرفتن تکثر حرکت کنیم».


آن‌چه در گذشته محقق نشد، امکان تحقق در حال حاضر و آینده را دارد، بنا بر سنت و آیینِ پیشرفتِ مستمر. گذشته [لزوما] مایه افتخار نیست، بلکه مایه عبرت است. آینده نیز امید و چشم‌اندازی آزاد است که البته به تلاش ما بستگی دارد<ref>[http://shouba.ir/ برگرفته شده از مقاله درباره اسلامِ متجددان؛ پروژه‌ای برای عبور از اسلامِ تاریخی].</ref>.
آنچه در گذشته محقق نشد، امکان تحقق در حال حاضر و آینده را دارد، بنا بر سنت و آیینِ پیشرفتِ مستمر. گذشته [لزوما] مایه افتخار نیست؛ بلکه مایه عبرت است. آینده نیز امید و چشم‌اندازی آزاد است که البته به تلاش ما بستگی دارد<ref>[http://shouba.ir/ برگرفته شده از مقاله درباره اسلامِ متجددان؛ پروژه‌ای برای عبور از اسلامِ تاریخی].</ref>.


=پانویس=
=پانویس=