confirmed، مدیران
۳۷٬۲۰۹
ویرایش
←ابولهب کیست
بدون خلاصۀ ویرایش |
|||
| خط ۲۶: | خط ۲۶: | ||
نام اصلی او عبدالعزی بود و ابولهب، لقب و کنیه اوست. کنیه اصلی او ابوعُتبَه بود ولی پدرش، عبدالمطلب، او را به سبب زیبایی و سرخ‌رویی چهره، ابولهب می‌خواند<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، دار صادر، ج۱، ص۹۳</ref>. برخی منابع در کنار زیبایی، به انحراف چشم او هم اشاره کرده‌اند<ref>ابن حبیب، المنمق، ۱۴۰۵ق، ص۴۲۳</ref>. مادر ابولهب، لُبنیٰ دختر هاجر بن [[عبدمناف]] از قبیله خزاعه، و ابولهب تنها فرزند او بود<ref>ابن هشام، السیرة النبویة، دار المعرفة، ج۱، ص۱۱۰</ref>. | نام اصلی او عبدالعزی بود و ابولهب، لقب و کنیه اوست. کنیه اصلی او ابوعُتبَه بود ولی پدرش، عبدالمطلب، او را به سبب زیبایی و سرخ‌رویی چهره، ابولهب می‌خواند<ref>ابن سعد، الطبقات الکبری، دار صادر، ج۱، ص۹۳</ref>. برخی منابع در کنار زیبایی، به انحراف چشم او هم اشاره کرده‌اند<ref>ابن حبیب، المنمق، ۱۴۰۵ق، ص۴۲۳</ref>. مادر ابولهب، لُبنیٰ دختر هاجر بن [[عبدمناف]] از قبیله خزاعه، و ابولهب تنها فرزند او بود<ref>ابن هشام، السیرة النبویة، دار المعرفة، ج۱، ص۱۱۰</ref>. | ||
از زندگی ابولهب پیش از ظهور اسلام اطلاعات زیادی در اختیار نیست؛ اما از آیه دوم [[سوره مسد]] | از زندگی ابولهب پیش از ظهور اسلام اطلاعات زیادی در اختیار نیست؛ اما از آیه دوم [[سوره مسد]] {{متن قرآن |مَا أَغْنَیٰ عَنْهُ مَالُهُ وَمَا کَسَبَ |آیه = 2 |سوره = مسد }} دارایی او و آنچه اندوخت، سودش نکرد. برمی‌آید که احتمالا همچون بیشتر قریشیان به بازرگانی اشتغال داشته و ثروتی نیز اندوخته بوده است. ابولهب به همراه عده‌ای، غزالی طلایی که عبدالمطلب به کعبه هدیه کرده بود را دزدید. پس از دستگیری دزدان، دست برخی از کسانی که در دزدی نقش داشتند قطع شد، ولی دایی‌های ابولهب از قبیله خزاعه مانع قطع شدن دست او شدند<ref>ابن حبیب، المنمق فی اخبار قریش، ۱۴۰۵ق، ص۵۹-۷۱؛ ابن درید، الاشتقاق، ۱۳۷۸ق، ص۱۲۱؛ ابن قتیبه، المعارف، ۱۹۶۰م، ص۱۲۵</ref>. | ||
پس از تولد [[حضرت محمد (ص)|محمد(صلی الله علیه)]]، پیش از آن که حلیمه شیر دادن او را بر عهده گیرد، کنیز ابولهب، [[ثوبیه]]، مدتی محمد (صلی الله علیه) را شیر داد. بعدها، [[حضرت محمد (ص)|پیامبر(صلی الله علیه)]] به ابولهب پیشنهاد کرد که ثویبه را به او بفروشد تا آزادش کند؛ اما ابولهب نپذیرفت. پس از [[هجرت]] پیامبر (صلی الله علیه) به [[مدینه]]، ابولهب خود ثویبه را آزاد کرد<ref> ابن سعد، الطبقات الکبری، دارصادر، ج۱، ص۱۰۸؛ بلاذری، انساب الاشراف، ۱۹۵۹م، ج۱، ص۹۶، یعقوبی، تاریخ، ۱۳۷۹ق، ج۲، ص۹</ref>. | پس از تولد [[حضرت محمد (ص)|محمد(صلی الله علیه)]]، پیش از آن که حلیمه شیر دادن او را بر عهده گیرد، کنیز ابولهب، [[ثوبیه]]، مدتی محمد (صلی الله علیه) را شیر داد. بعدها، [[حضرت محمد (ص)|پیامبر(صلی الله علیه)]] به ابولهب پیشنهاد کرد که ثویبه را به او بفروشد تا آزادش کند؛ اما ابولهب نپذیرفت. پس از [[هجرت]] پیامبر (صلی الله علیه) به [[مدینه]]، ابولهب خود ثویبه را آزاد کرد<ref> ابن سعد، الطبقات الکبری، دارصادر، ج۱، ص۱۰۸؛ بلاذری، انساب الاشراف، ۱۹۵۹م، ج۱، ص۹۶، یعقوبی، تاریخ، ۱۳۷۹ق، ج۲، ص۹</ref>. | ||