عمرویه (معتزله): تفاوت میان نسخه‌ها

ابوعثمان عمرو بن عبید از موالی بنی‌تمیم و از اسیرانی بود که اصالتش به کابل باز می‌گردد. جدّ او از اسرای کابل بوده و پدرش در زمان حاکمیت [[حجاج بن یوسف|حجاج]] از نگهبانان بود. وی به علم و زهد مشهور و در مسلک و مذهب، هم‌پا و همفکر واصل بن عطا بود و در زمان ترک مجلس درس [[حسن بصری]]، وی نیز همراه عطا شد. اضافه‌بر‌این، عمرو بن عبید از دوستان خاص منصور خلیفه عباسی محسوب می‌شد. با این حال هنگامی که خلیفه قصد می‌کرد تا به او جایزه بدهد از گرفتنش امتناع می‌کرد.

عمرو درباره عقایدی چون قضا و قدر، منزله بین المنزلتین(مرتبه فسق در میان کفر و ایمان) و نیز رد شهادت دو مرد که یکی از آنها از اصحاب جمل و دیگری از یاران امام علی علیه‌السلام باشد، با واصل هم‌فکر و هم‌عقیده بود و البته سخنی هم اضافه کرد مبنی بر این‌که هر دو گروه مخالف در جنگ جمل از فاسقان هستند و شهادت هر دو نفر مردود است. <ref>مشکور محمد جواد، فرهنگ فرق اسلامی، مشهد، نشر آستان قدس رضوی، سال 1372 شمسی، چاپ دوم، ص 338 با ویرایش و اصلاح جملات.</ref> <ref>بغدای عبدالقاهر، الفرق بین الفرق، به اهتمام محمد زاهد بن حسن الکوثرى، قاهره، سال 1948 میلادی، ص 72- 73.</ref> <ref>یمانی یحیی بن مرتضی، المنیة و الأمل فى شرح الملل و النحل، تحقیق محمد جواد مشکور، بیروت، ص 144.</ref>ا<ref>بن خیاط، الانتصار فى الرد على ابن الراوندى، با مقدمه و تعلیقات دکتر هنریک ساموئل نیبرگ سوئدى، مصر، سال 1925 میلادی، ص 206.</ref> <ref>مسعودی علی بن الحسین، مروج الذهب و معادن الجوهر، ج ۳، ص۳۰۵.</ref> <ref>زرکلی، خیرالدین، الأعلام، ج۵، ص۸۱.  

مسعودی می‌نویسد که عمرو بن عبید همانند هشام بن حکم معتقد بود امامت از طرف خدا و رسولش نسبت به امام علی علیه‌السلام و فرزندانش منصوص شده است. <ref>مسعودی علی بن حسین، مروج الذهب و معادن الجوهر، ج5، ص 22</ref>