امانت: تفاوت میان نسخه‌ها

۶ بایت اضافه‌شده ،  ‏۶ مهٔ ۲۰۲۳
جز
خط ۲: خط ۲:


== تعریف ==
== تعریف ==
واژۀ '''«امانت»''' ضد '''«خیانت»''' مصدر و از ریشه «أمن» به معنای آرامش قلب است. «امین» به کسی گفته می‌شود که دل در سپردن چیزی به او احساسِ آرامش کند همچنین به چیزی که سپرده شده نیز «امانت» اطلاق می‌گردد. ابن فارس در معنای «أمَنَ» می‌گوید: همزه و میم و نون، دو اصل [معناییِ] نزدیک به‌هم دارد: یکی امانت که ضدّ خیانت و به معنای آرامش دل است، و دیگری گواهی دادن. راغب اصفهانی نیز در تبیین معنای «أمَنَ» آورده است: ریشه «أمن» آرامشِ خاطر و رفع نگرانی است. امن و امانت و امان، در اصل مصدر هستند و امان گاهی اسم حالتی است که انسان در آن حالت آرام است، و گاهی هم اسم چیزی است که انسان با آن آرامش می‌یابد<ref>محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه قرآن و حدیث، ج۷، ص۳۲۳ و ۳۲۴.</ref>.
واژۀ '''«امانت»''' ضد '''«خیانت»''' مصدر و از ریشه «أمن» به معنای آرامش قلب است. «امین» به کسی گفته می‌شود که دل در سپردن چیزی به او احساسِ آرامش کند همچنین به چیزی که سپرده شده نیز «امانت» اطلاق می‌گردد. ''ابن فارس'' در معنای «أمَنَ» می‌گوید: همزه و میم و نون، دو اصل [معناییِ] نزدیک به‌هم دارد: یکی امانت که ضد خیانت و به معنای آرامش دل است، و دیگری گواهی دادن. [[راغب اصفهانی]] نیز در تبیین معنای «أمَنَ» آورده است: ریشه «أمن» آرامشِ خاطر و رفع نگرانی است. امن و امانت و امان، در اصل مصدر هستند و امان گاهی اسم حالتی است که انسان در آن حالت آرام است، و گاهی هم اسم چیزی است که انسان با آن آرامش می‌یابد<ref>محمدی ری‌شهری، محمد، دانشنامه قرآن و حدیث، ج۷، ص۳۲۳ و ۳۲۴.</ref>.


== امانت ولایت ==
== امانت ولایت ==