۲۲٬۷۲۶
ویرایش
←تعریف واژۀ تقریب
جز (←تعریف واژۀ تقریب) |
|||
| خط ۲۷: | خط ۲۷: | ||
از نظر مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، تقریب عبارت است از نزدیک‌شدن پیروان مذاهب اسلامی برای شناخت یکدیگر به‌منظور دست‌یابی به اخوت دینی براساس اصول مسلم و مشترکات اسلامی. | از نظر مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، تقریب عبارت است از نزدیک‌شدن پیروان مذاهب اسلامی برای شناخت یکدیگر به‌منظور دست‌یابی به اخوت دینی براساس اصول مسلم و مشترکات اسلامی. | ||
و در کتاب‌های لغت آمده است: «قرُب الشیٔ یقرُبُ قرباً و قرباناً»؛ نزدیک شده و آن چیز نزدیک است و «تَقَربَ الله تقرباً و تقراباً و اقتربَ و قاربَه»؛ یعنی که از او (آن) دور نشد. بنابراین، قرب (نزدیکی) عکس بُعد (دوری) است و تقارب (نزدیک شدن به یکدیگر)ضد تباعد (دوری جستن از یکدیگر) است<ref>سید هادی خسروشاهی، سرگذشت تقریب، نشر:مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، چاپ اول، ۱۳۸۹، صفحه ۲۱</ref>. | و در کتاب‌های لغت آمده است: «قرُب الشیٔ یقرُبُ قرباً و قرباناً»؛ نزدیک شده و آن چیز نزدیک است و «تَقَربَ الله تقرباً و تقراباً و اقتربَ و قاربَه»؛ یعنی که از او (آن) دور نشد. بنابراین، قرب (نزدیکی) عکس بُعد (دوری) است و تقارب (نزدیک شدن به یکدیگر) ضد تباعد (دوری جستن از یکدیگر) است<ref>سید هادی خسروشاهی، سرگذشت تقریب، نشر:مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، چاپ اول، ۱۳۸۹، صفحه ۲۱</ref>. | ||
در اصطلاح تقریب مذاهب اسلامی کوششی جدی برای تحکیم روابط میان پیروان این مذاهب از راه درک اختلاف‌های موجود میان خود و زدودن پیامدهای منفی این اختلافات و نه اصل اختلاف‌هاست<ref>سید هادی خسروشاهی، سرگذشت تقریب، نشر:مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، چاپ اول، ۱۳۸۹، صفحه ۲۲</ref>. | در اصطلاح تقریب مذاهب اسلامی کوششی جدی برای تحکیم روابط میان پیروان این مذاهب از راه درک اختلاف‌های موجود میان خود و زدودن پیامدهای منفی این اختلافات و نه اصل اختلاف‌هاست<ref>سید هادی خسروشاهی، سرگذشت تقریب، نشر:مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، چاپ اول، ۱۳۸۹، صفحه ۲۲</ref>. | ||
| خط ۵۶: | خط ۵۶: | ||
زمینه‌های تقریب مذاهب اسلامی، تمام ابعاد زندگی پیروان این مذاهب در بر می‌گیرد. ازآن جمله است: اعتقادات، فقه و قواعد آن، اخلاق و فرهنگ اسلامی، تاریخ، موضع‌گیری‌های سیاسی امت اسلامی<ref>معاونت فرهنگی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، معرفی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، نشر:مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، چاپ ششم، ۱۳۸۷، صفحه ۲۱</ref>. | زمینه‌های تقریب مذاهب اسلامی، تمام ابعاد زندگی پیروان این مذاهب در بر می‌گیرد. ازآن جمله است: اعتقادات، فقه و قواعد آن، اخلاق و فرهنگ اسلامی، تاریخ، موضع‌گیری‌های سیاسی امت اسلامی<ref>معاونت فرهنگی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، معرفی مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، نشر:مجمع جهانی تقریب مذاهب اسلامی، چاپ ششم، ۱۳۸۷، صفحه ۲۱</ref>. | ||
با توجه به زمینه‌های وحدت در اصول اعتقادی مسلمانان همچون اعتقاد به توحید، نبوت، معاد، نماز، روزه، دارا بودن قبله و کتاب واحد و بسیاری از اصول دیگر دینی و نیز سنّت پیامبر و روش ائمه شیعه در دعوت به اتحاد و سفارش به پرهیز از جدال و اختلاف با برادران دینی، و توجه و هشیاری علما و سیاستمداران کشورهای اسلامی به ضرورت این امر، می‌توان امیدوار بود که این اندیشه به بار بنشیند و از تفرقه و اختلاف کشورهای اسلامی بکاهد. | با توجه به زمینه‌های وحدت در اصول اعتقادی مسلمانان همچون اعتقاد به توحید، نبوت، معاد، نماز، روزه، دارا بودن [[قبله]] و کتاب واحد و بسیاری از اصول دیگر دینی و نیز سنّت پیامبر و روش ائمه شیعه در دعوت به اتحاد و سفارش به پرهیز از جدال و اختلاف با برادران دینی، و توجه و هشیاری علما و سیاستمداران کشورهای اسلامی به ضرورت این امر، می‌توان امیدوار بود که این اندیشه به بار بنشیند و از تفرقه و اختلاف کشورهای اسلامی بکاهد. | ||
ترویج فرهنگ و اخلاق تقریب، محور قراردادن قرآن به عنوان متنی قطعی و مسلّم برای همه مسلمانان، جداکردن مواضع سیاسی و فکری از احکام فقهی و نیز جداکردن احکام فقهی از مواضع اعتقادی، گسترش و تعمیق مباحثات فقهی و کلامی و تفسیری و حدیثی، همراه با تضارب آرا و افکار در محیطی آرام و به دور از تشنجات حاصل از دخالت مغرضان، در تحقق تقریب بین مذاهب اسلامی تأثیر بسیار دارد<ref>محمدباقر حکیم، وحدت اسلامی از دیدگاه قرآن و سنّت، ترجمة عبدالهادی فقهی‌زاده، تهران ۱۳۷۷ ش، صفحه 194-199</ref>. | ترویج فرهنگ و اخلاق تقریب، محور قراردادن قرآن به عنوان متنی قطعی و مسلّم برای همه مسلمانان، جداکردن مواضع سیاسی و فکری از احکام فقهی و نیز جداکردن احکام فقهی از مواضع اعتقادی، گسترش و تعمیق مباحثات فقهی و کلامی و تفسیری و حدیثی، همراه با تضارب آرا و افکار در محیطی آرام و به دور از تشنجات حاصل از دخالت مغرضان، در تحقق تقریب بین مذاهب اسلامی تأثیر بسیار دارد<ref>محمدباقر حکیم، وحدت اسلامی از دیدگاه قرآن و سنّت، ترجمة عبدالهادی فقهی‌زاده، تهران ۱۳۷۷ ش، صفحه 194-199</ref>. | ||